"Cry" ฉันร้องไห้ ฉันฟุ้งซ่าน ฉันตกอยู่ในห้วงอารมณ์แห่งความเศร้าจากความคิดของฉันเอง จากตัวของฉันเอง หลังจากที่ได้พบกับหมอ การไปพบหมอครั้งนี้มันไม่ได้แย่ตรงกันข้ามฉันมีอาการของซึมเศร้าดีขึ้นมาก ฉันตอบสนองต่อยาได้ดี ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะพื้นฐานของฉันมีความคิด ทัศนะคติในทางบวกค่อนข้างเยอะ จึงไม่ได้ทรมานกับความเศร้าเท่ากับใครหลายๆคน ไม่ใช่ว่าเขาพวกนั้นแย่นะ เพียงแต่เพราะฉันไม่ใช่เขา ปัจจัยแวดล้อมสิ่งที่ต้องเจอรวมทั้งสภาพร่างกายเราต่างกัน และแน่นอนนั่นรวมไปถึงการมีปัญหาด้านการนอน ฉันนอนไม่หลับจนต้องปรับยานอนหลับมาเป็นตัวที่ 3 แล้ว หลายคนอาจบอกว่านี่คืออาการส่วนหนึ่งของการเป็นซึมเศร้าอยู่แล้วนี่นา ใช่มันเป็นส่วนหนึ่ง แต่การเป็นส่วนหนึ่งของมันที่คงอยู่อย่างเนิ่นนานขึ้นไปเรื่อยๆ มันทำให้ร่างกายทรุดโทรมตาม ฉันเริ่มมีอาการป่วยทางร่างกายต้องสงสัยอย่างอื่นตามมา ยาที่ปรับมาให้ก็ยังไม่รู้ว่าจะได้ผลอย่างไร นี่เป็นแค่อีกหนึ่งการทดลอง อีกหนึ่งหนทาง อีกหนึ่งอุปสรรคที่ฉันต้องเจอจนกว่าฉันจะรักษาโรคนี้หาย แต่ไม่ว่าจะต้องเปลี่ยนยากี่ครั้ง กินยาอีกเท่าไหร่ ตัวไตจะเสี่ยงกับการรับยาและวิตามินมากไป หรือจะต้องป่วยเพิ่ม ฉันก็จะไม่ยอมแพ้แม้ในวันที่ฉันมีน้ำตา แม้ในวันที่ไม่รู้ว่าจะหลับลงเมื่อไหร่จะได้ตื่นเวลาไหน ฉันต้องผ่านมันไปได้