ประเภท: Green Tea (ชาเขียวคั่ว)
ส่วนประกอบ: ใบชาเขียว
จุดเด่น: หอมกลิ่นคั่ว




เขาใส่กิโมะโนะสีขาวประดับริ้วขีดสีดำในระยะห่างที่พอดี
หลังคามุงหญ้าแห้งต้องอากาศฤดูใบไม้ผลิพลันส่งเสียงแซ่กๆ จากเท้าของนกป่า
กลิ่นไอไม้ไผ่ที่สานสร้างเป็นพื้นบ้านยกระดับคละเคล้ากลิ่นชาในถ้วยทรงเตี้ย
เบื้องหน้าไม่มีอะไร เบื้องหลังอุดมด้วยหมู่ไม้ ทิวเขา ธรรมชาติ และปลีกตัวห่างจากผู้คน


ใบหน้าหวานเกินชายสงบนิ่งในห้วงคำนึงแห่งความสัมพันธ์
ใครต่อใครต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเขาโชคดีที่เกิดมารูปงาม
แต่ทว่า... ความโชคดีผีร้ายนั้นทำให้ชายฉกรรจ์คล้อยใจลุ่มหลง

ขนาดที่อยากครอบครองเขาไว้ราวกับนกน้อยในกรงทอง
ทั้งคุกคามรุกลวนลามล้ำเส้นไร้การถามความสมัครใจ
มีหรือที่ตัวเขาจะไม่ชอกช้ำ ชายระยำได้โปรดพอเสียที


เขาฉาบทับใบหน้าด้วยความสงบนิ่ง วางตัวอย่างชายชั้นสูงแม้ต่ำต้อยเพียงรากหญ้า
เป็นอาวุธเพียงหนึ่งเดียวที่เขาใช้ป้องกันตัว ในกำมือชุ่มเหงื่อชื้นและสั่นเทา
รอยยิ้มสดใสที่กระตุกใจชายใด เขาซุกมันไว้สุดหีบพลันลงกลอน
ไม่ล่ะ... เขาจะไม่เผลอ ไม่หยิบจับมันขึ้นมาแสดงต่อหน้าใคร
แม้ในวันที่อารมณ์ดี เขาทำได้เพียงผลิยิ้ม ปลูกดอกไม้ในจินตนาการร้างไร้ผู้คน .