ก็รีดน้ำหนัก ก็ไปตามดูยูทูปเบอร์ต่างๆแนะนำเรื่องโภชนาการอาหาร เพราะอะไร เพราะไอ้ที่กินๆอยู่มันไม่อิ่มเลย ๕๕๕๕๕ คุณภาพชีวิตอิหมี คือ พอมาอาทิตย์นี้ ที่เริ่มชินกับการวิ่งเยาะๆ สิบโล จากเดิมที่แค่ลดน้ำตาล ลดคาร์ป แต่ไม่ได้จำกัดปริมาณว่าจะกินเข้าไปเท่าไหร่ อาทิตย์นี้ก็ต้องเริ่มมาจำกัดว่า จะรับเข้าไปเท่าไหร่ จะเอาออกเท่าไหร่ แล้วก็เริ่มทำ meal prep เพื่อง่ายต่อการกิน ด้วยความที่จะทำกินเรื่อยๆ ก็ไม่สนุกละนะ อาทิตย์นี้ ทำไป 15 กล่อง กะว่าเช้า เที่ยง เย็น ทำไว้เมนูละสามกล่อง ครบ 5 วันเลย 

วันแรกจ้า ได้ไขขาวมาช่วย แต่ก็รู้ ว่าเพราะเราลดข้าว เพราะงั้นไอ้อกไก่อ 100 กรัม ในกล่อง จะไปพอยาไส้อะไร?? วันนี้เที่ยง เอาข้าวกล่องตัวเองมากิน บวกกับเกาเหลาผักตู้มๆอีก ถ้วย โอ้ยยย สวรรค์ของอิหมี กินน้อยก็ไม่ได้ ตอนเย็นจะไม่มีแรงไปเดินกับชาวโลก พอตกเย็น ก็พยายามบีบตัวเองด้วยอาหารกล่องของตัวเอง แล้วตบตูดด้วยโยเกิร์ต เม็ดเจียไป 150 กรัม เออ แบบนี้ค่อยรอด แต่.... มันก็ยังร้องคราญครางอยู่ดีอะ ไม่ได้หิว แต่มันเป็นความอยากทั้งนั้น 555 อยากกินโน้นอยากกินนี่ น่ากลัวมากก

ปกติจะอนุญาตให้ตัวเองกินอินทผาลัมด้วยนิดหน่อยกันตายเพราะความอยากกินของหวาน วันนี้ก็ไปได้ไอเดียมาว่า มันมีมะเดื่อฝรั่งอบแห้งนะเว้ยย แล้วมันก็มีพลับแก้ว ที่มีไฟเบอร์พอได้ กินแล้วคงไม่น่าเกลียดเนอะ ก็เข้าเวบออนไลน์ไปสั่งมาเลยจ้าา รอดตาย รอดตายแน่ๆ นอกนั้นก็ไปดูบรรดาเมนูอาหารที่ทำได้ง่ายๆ อิ่ม และ ไม่น่าเบื่อ เป็นคนกินจืดนะ แต่เชื่อป่ะ กินอาหารจืดๆที่ตัวเองทำไม่ไหวละ มันจืดจนอยากเอาหัวโขกฝาผนัง เป็นไงละมึง ตอนกินบันเทิง ตอนเอาออกนี่ นรกมากกกกก สู้ไม่สู้

กับเรื่องความสัมพันธ์ ต่างฝ่ายต่างเงียบหายไป อาจเพราะหมกหมุ่นกับเรื่องงานและเรื่องกิน ทำให้ไม่ได้ใส่ใจ ไม่ได้ร้อนรน ไม่ได้รู้สึกขาดไม่ได้ และ แอบรู้สึกว่าแบบนี้ก็ดีเนอะ ขอให้ตัวเองรอดทั้งเรื่องน้ำหนัก เรื่องความสัมพันธ์พวกนี้ทีเหอะ