ยังคงอยู่ในโหมดรบกับที่ทำงาน แต่ ดีขึ้นนะ รู้สึก มันคงเหมือนภูเขาไฟอะ พอมันระเบิดลาวาแล้ว มันถึงที่สุดแล้ว มันย่อมไม่มีอะไรเหี้ยไปกว่านี้แล้ว ช่วงเช้าทำหนังสือประสานหน่วยงานราชการ เรื่องการหักเงินลูกค้า ด้วยความที่ปกติ ฝ่ายที่เราดูแลเราไม่เคยต้องทำหน้าสือพวกนี้ ก็เลยไปเอาต้นฉบับมาจากหัวหน้าฝ่ายตั้งแต่เมื่อเดือนก่อน แล้วเอามาแก้รายละเอียดส่วนบุคคลของลูกค้า แล้วจะได้ส่งเข้าไปประสานหน่วยงาน แล้ว ปรากฎว่าหัวหน้าตีกลับมาว่ามันไม่ถูกต้องภาษาต้องแก้ไข ขีดนั้น ลากนี้ แล้วเรียกเราเข้าไปรับงานคืนว่าร่างหนังสือราชการยังไงให้เละขนาดนี้ เป็นนิติกร ต้องร่างหนังสือรัดกุมดิ เป็นปกติก็คงเอามานั่งแก้ใหม่แบบหัวเสีย วันนี้เลยบอกหัวหน้าไปว่า ที่แก้ แก้แค่ชื่อของลูกค้า ภาษาอื่นๆ เป็นต้นฉบับที่เอาของนางมา เงิบบบบบบบบบ โอ้ย จะฮาก็กลัวนางขายหน้าเรา ไอ้ที่ขีดๆมานี่ นางพิมพ์มาให้เราทั้งนั้น พอบอกเสร็จก็พริ้นต้นฉบับของนางมาให้นางดู แล้วถามว่า ตกลงยังต้องแก้อยู่ไหม นางก็เอ๊อเอ๋อ ว่า ต้องแก้ๆ ภาษามันไม่สมัยใหม่ จ้าาาาาาาา เอาที่สบายใจจ้า

แก้เสร็จ ก็ยังไม่เสร้จ อยากได้ช่องหน้าตัวเลขที่มีความรัดกุม เท่ากันทุกเคาะ เราก็เคาะให้ เคาะยังไงก็ไม่ได้ดังใจความตรงของนาง เราก็มารยาททรามบอกนาง รบกวนเคาะให้ดูเป็นตัวอย่างจะได้วางกั้นเส้นหลักถูก พอนางเคาะ แม่งงงง เบี้ยวไปกันใหม่ มีหน้ามาถามกุนะ ตรงยัง กุก็ตอบไปแบบเรียบๆ 

" เราตรงสายตาพี่ละกัน เพราะตรงสายตาหนูมันต้องแก้ พี่ว่าตรงๆไหนก็เอาตรงนั้นแหละ จะได้เสร็จ"

นางก็โวยวายว่า จะให้นางทำให้ทั้งหมดหรือไง ก็บอกไปว่าไม่ใช่ให้ทำให้ แต่เคาะยังไงกั้นยังไงก็ไม่โดนใจ ฉีกคำให้วรรคมันยาวเท่ากัน คือไอ้ความยาวตรงกันมันก็ระเบียบดี แต่ที่เคาะคำขาดคำ เว้นวรรค จน อ่านแล้ว งง งง มันก็ได้เหรอวะ??? ขี้เกียจเถียงนาง ให้นางเคาะเลย จะฉีกคำ จะยืดวรรคตอนไหน อยากแก้ กับแก่แด่ต่อ เอาเลยจ้า ให้งานผ่านจ้า จะได้รีบส่งจดหมายไปถึงหน่วยงานเค้าสักที แล้วนี่ก็คิด ส่งหนังสือไปหน่วยงานราชการ จัดหน้าสวยงามแต่อ่านคำขาดไม่ต่อเนื่อง งามไส้!!!!

นอกนั้นดีค่ะ ก็ ดำเนินชีวิตไป พรุ่งนี้เข้ากรุงเทพ ไปหาหมอ ไปเปลี่ยนโหมดตัวเอง ไปเจอมลภาวะทางอากาศ อิเชี้ย ชีวิตกุนี้ คุณภาพชีวิตดีจริงๆ ภาวนาให้อาทิตย์หน้า ทุกอย่างลงตัวกว่านี้ เกลีนดกา่รที่ไดอารี่มีแต่เรื่องงาน งาน งาน มันควรมีเรื่องอื่นๆให้เราได้บันทึกเก็บเอาไว้บ้างดิ