เมื่อก่อนเราน้อยใจกับความเป็นตัวเองบ่อยนะ และปัจจุบันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ายังคงมีความรู้สึกแบบนี้อยู่ แต่เชื่อไหมว่าเราไม่เคยห้ามความรู้สึกของตัวเองเลยไม่ว่าจะรู้สึกกับตัวเองแบบไหน มันล้วนมีค่าสำหรับเราเสมอ เพราะงั้นเราเลยไม่เสียใจที่บางครั้งจะรู้สึกว่าตัวเองห่วยหรืออ่อนแอ เราพยายามยอมรับในทุกความรู้สึกของตัวเองเพื่อที่จะเข้าใจและเห็นภาพตัวเองในมุมที่กว้างขึ้น ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ยากแหละ แต่เรากลับเชื่อเสมอว่าการเข้าใจตัวเองเป็นความรักรูปแบบหนึ่งที่แม้จะทำยากแต่เราจะทำได้ เพราะมีแต่ตัวเราเองเท่านั้นที่เข้าใจเราได้ดีที่สุด ฉะนั้นแลัวไม่ว่าจะรู้สึกกับตัวเองแบบไหน สิ่งที่ง่ายที่สุดคือให้กำลังใจตัวเองอยู่เสมอในทุกๆความรู้สึกที่เกิดขึ้น แม้ในขณะนั้นที่หัวใจเราเล็กลงหรือเต้นผิดจังหวะไปบ้างก็ตาม…

“ เพราะการมีความรู้สึกมันการันตีว่าเรายังคงเป็นมนุษย์ที่มีหัวใจ ”