“นักเขียนเขาเริ่มเขียนยังไงกันนะ ? แล้วเขาเล่าอะไรกันเหรอ” 

ประโยคนี้แล่นมาในหัวเราทุกครั้งที่มีความคิดอยากจะเริ่มเขียนอะไรขึ้นมาซักกะอย่าง จนสุดท้ายก็ไปจบที่การเขียนไดอารี่ประจำวัน (ที่แสนจืดชืด) ในช่วงเย็น หรือบางทีก็เหนื่อยทบทวนตัวเองแล้วปิดไดอารี่นอนอืดมองท้องฟ้าเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆจนมองไม่เห็นแสงในที่สุด… “ผ่านไปอีกวันแล้วซินะ”

       ปณิธานของเราในปีนี้คือการทำอะไรที่อยากทำ ลองทำอะไรใหม่ๆ (ให้มากขึ้น) และมั่นใจในตัวเองให้มากๆ การได้เริ่มขีดๆเขียนๆอะไรซักอย่างเลยเป็นหนึ่งในสิ่งที่อยากลงมือทำให้มันเป็นจริงขึ้นมาซะที เพราะถึงแม้จะพึ่งลงสนามในฐานะมือสมัครเล่น แต่ก็เป็นมือสมัครเล่นที่ก้าวข้ามขอบสนามเข้ามาแล้วดีใจด้วยนะ…จากนี้ยังคงต้องฝึกอีกเยอะเลยล่ะ หวังว่าครูฝึกจะไม่โหดเกินไป

   — สวัสดี “เธอ” ผู้หลงเข้ามาอ่าน

 หวังว่าการหลงเข้ามาครั้งนี้จะไม่จากกันไปไกลนะ เพราะเราดีใจและยินดี   

ดีใจที่เราได้เริ่มเขียน  และยินดี…ที่ได้รู้จัก :)