นานมากที่ไม่เคยเข้ามาเขียน blog จะบอกว่าไม่มีเวลาก็อาจใช่ แต่เนื้อหาที่แท้จริงคือ...เขียนไม่เก่ง เขียนไม่เป็น ไม่รู้จะวางรูป ตำแหน่งตัวอักษรแบบไหน สรุปก็คือใช้งาน blog ไม่เป็นนั้นเอง ...พอสันดานของคนชอบเขียน มันแล่นพล่านขึ้นมาในกระแสเลือด ก็เลยฮึดสู้กับความไม่ประสาใน blog ของตัวเองอีกครั้ง พร้อมกับตั้งหัวข้อเอาไว้อย่างสวยหรู ' ทะเลกับความเหงา' หลายคนมักนำความเหงามาเปรียบเปรยกับสิ่งแวดล้อมรอบตัวหลายอย่าง ...ทะเลก็คงเป็นส่วนหนึ่ง ยิ่งช่วงไหนลงมือเขียนนิยายรักโรแมนติคแกมเศร้า ก็อดไม่ได้ที่นำ 'ทะเล' เข้ามาในฉากไม่มากก็น้อย 'ทะเล' แท้จริงก็คือส่วนหนึ่งของธรรมชาติ หมุนเวียนตามฤดูกาลอันผ่านพ้น หากมนุษย์เราต่างหากล่ะ ที่นำความรู้สึกไปโยงใยกับมัน