อนุญาติให้แคปและแชร์ได้ (ให้เครดิตกันด้วยนะคะ) แต่ไม่อนุญาติให้นำไปใช้เขียนใส่บทความตัวเองโดยไม่ได้ขออนุญาติจากทางเรา

(มีสปอย)

อ่านรอบนี้เหมือนเข้าใจทั้งหัวใจของคนเป็นผู้ใหญ่และเด็กมากขึ้น ไม่ได้อ่านแล้วรู้สึกเกลียดพวกผู้ใหญ่แบบในหนังสือ แต่เริ่มเข้าใจพวกเขามากขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นแล้วเราก็ไม่อยากจะโตเป็นผู้ใหญ่ในแบบที่เราไม่ได้อยากเป็น ถึงแม้ตอนนี้เราจะเป็นคนที่คอยนับดาว

อ่านรอบนี้ได้แง่คิดใหม่ๆด้วย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสนใจด้านไซโคฯรึเปล่าช่วงนี้เลยทำให้มองมันเป็นแบบนั้น

แง่นั้นก็คือ commit suicide ของเจ้าชายน้อย คือทุกรอบที่อ่านมาเราไม่เคยได้สังเกตเลยว่า เจ้าชายน้อยรู้แต่แรกอยู่แล้วว่างูมีพิษแล้วสามารถฆ่าเจ้าชายน้อยได้

เราเพิ่งมาเห็นตอนอ่านครั้งนี้นี่แหละ ตอนพบกันครั้งแรกของงูและเจ้าชายน้อย งูก็ยื่นข้อเสนอให้เจ้าชายน้อยเลยว่า ฉันสามารถทำให้เธอกลับบ้านเธอได้ตอนนี้เลยนะ แต่ตอนนั้นเจ้าชายน้อยก็ปฏิเสธไปเพราะว่าเหมือนยังไม่พร้อม แต่เมื่อเจ้าชายน้อยทนพิษความโหยหาจากกุหลาบไม่ไหว (หลังจากได้เรียนรู้ว่าตัวเขาไม่ควรจะทิ้งหล่อนมาเลย) ในที่สุดเจ้าชายน้อยก็เลือกที่จะกลับไปหางูให้งูกัดตายแล้วกลับไปที่ดาวที่เจ้าชายน้อยจากมา จริงๆบางคนก็คิดว่าเจ้าชายน้อยไม่ได้ตาย บางคนก็บอกว่าเจ้าชายน้อยตาย สำหรับเรา เราคิดว่าเจ้าชายน้อยได้ตายลงไปแล้วในตอนจบค่ะ

เรื่องนี้เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่ไม่ใช่เยาวชน มันมีความหมายแฝงเยอะมาก และก็มีสัญลักษณ์เยอะมากๆเลย เป็นวรรณกรรม The Best สำหรับเราเลยค่ะะะ ยังไม่มีเล่มไหนโค่นเจ้าชายน้อยได้ เราชอบอ่านเรื่องนี้ในวันเกิดของเรา เพราะเราจะได้เหมือนทบทวนชีวิต และทั้งความคิดจิตใจของเราผ่านหนังสือเล่มนี้ไปด้วย ใครยังไม่เคยอ่านก็อยากแนะนำให้อ่านนะคะะะ