** โปรดอ่าน! **

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยเพราะคนเขียนไม่ได้มีความรู้เรื่องของเพลงแม้แต่นิดเดียว

MOMOLAND - Show Me

"พิสูทธิ์ตัวเอง"

            เกิร์ลกรุ๊ปจากรายการเซอร์ไวเวอร์ Finding Momoland กับการคัดเลือกจนเหลือ 7 คนเพื่อเดบิวท์อย่างเป็นทางการในต้นสังกัด Dublekick Company ในปลายปี 2016 (ที่ปัจจุบันเปลี่ยนเป็น MLD Entertainment) โดยฝีมือของโปรดิวเซอร์ชื่อดัง Duble Sidekick ผู้สร้างความสำเร็จให้ไอดอลกรุ๊ปมามากมายเช่น SISTAR, Girl's Day, MAMAMOO เป็นต้น แต่ด้วยการเปิดที่กระแสก็ยังไม่สู้ดีนักเลยทำการเพิ่มสมาชิกสองคนอย่างเดซี่หนึ่งในผู้เข้าแข่งขันที่ตกรอบจากรายการและแทฮา อดีตเด็กฝึกจากค่าย Starship และผู้เข้าแข่งขันจากรายการชื่อดัง PRODUCE101 ซีซั่นแรกเพื่อเดินเกมส์ใหม่

            แต่การเพิ่มสมาชิกก็ไม่ได้ทำให้วงกลับเป็นกระแสแต่อย่างใด จนมันมีไวรัลที่เป็นพูดถึงกันอย่างคึกคักในช่วงปี 2017 กับจูอีสมาชิกที่มีเอเนอร์จี้ล้นและเต็มที่กับการแสดงบนเวที(ภาษาชาวบ้านก็คือเกินเบอร์นั้นแหละ) จนเริ่มเป็นที่พูดถึงปากต่อปากมากขึ้นทั้งยังมีโฆษณาเดี่ยวเป็นของตัวเอง เรียกได้ว่าวงนี้เริ่มมีอนาคตที่สดใสกันบ้างแล้วแหละ

            ต้นปี 2018 กับการคัมแบ็คครั้งใหม่ที่ตัววงเริ่มจับแนวทางของตัวเองได้ว่าควรจะไปทางไหนถึงจะดึงดูดเหล่านักสตรีมมิ่ง โดยการโล๊ะทิ้งโปรดิวเซอร์ทีมเก่าอย่างพีดีควบตำแหน่งประธานค่ายแล้วเปลี่ยนมาใช้บริการเพื่อนข้างบ้านอย่าง Shinsadong Tiger โปรดิวเซอร์ชื่อดังที่สร้างเพลงฮิตมากมายก่ายกอง(แว่วมาว่าช่วงนั้นพี่แกเข้ากรมเลยเหมือนเป็นอารมณ์ฝากดูแลเด็กๆหน่อย) จนผลสำเร็จออกมาเป็นเพลง "Bboom Bboom" แค่เปิดตัวก็สามารถสร้างกระแสไวรัลให้ชวนโยกย้ายส่ายสะโพกกันทั่วโลกจนสามารถไต่ชาร์ตไปถึงอันดับที่สองใน Gaon Digital Chart และมียอดสตรีมมิ่งถึง 100 ล้านเป็นเพลงที่สองในปี 2018 จนคว้า Platinum Streaming มาครองได้สำเร็จ แต่ใช่ว่าความสำเร็จนั้นมันได้มาซึ่งการยอมรับจากทุกฝ่าย ด้วยตัวเพลงที่มีความละม้ายคล้ายคลึงกับเพลงดังของนักร้องสาวชาวรัสเซียถึงจะขั้นฝั่งนั้นโพสต์ลงไอจีส่วนตัวเป็นเชิงน้อยใจ(แต่ไม่มีการฟ้องนะชีแค่น้อยใจเฉยๆ) เกิดการวิพากษ์วิจารณ์กันหนาหูในเรื่องของ plagiarism ไหนจะเรื่องการโดนใส่ความซาแจกิดิจิตอลและยอดขายอัลบั้มที่สั่งซื้อจากทางญี่ปุ่นในวันเดียวถึง 8,000 กว่าก็อปปี้แถมคำตอบของค่ายก็ดูไม่ค่อยจะเมคเซ้นสักเท่าไหร่จนเรื่องมันเงียบหายไป ต่อมาก็ BAAM ในช่วงกลางปีที่เป็นการตอกย้ำคัมแบ็คอย่างชัดเจนในแง่ของกระแสที่ไม่ค่อยสู้เท่าเพลงก่อนอย่างเห็นได้ชัดแถมยังเกิดมรสุมในเรื่องของพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม(ที่พาคิดกันไปเอง)จนกลายเป็นวงที่ขึ้นลิสต์มีคนแอนตี้มากอีกหนึ่ง เรียกได้ว่าเป็นทั้งปีทองและปีชงของพวกนางของแท้ ส่วนตัวก็เคยแอนตี้พวกนางกับเรื่องแบบนี้นะแต่เวลามันมักเปลี่ยนความคิดของตัวเองไปเรื่อยๆเลยไม่ติดใจเรื่องเท่าไหร่จนมารู้ตัวตนและนิสัยของแต่ละคนบ้าง ออกตัวก่อนนะว่าไม่ใช่แฟนคลับวงนี้แค่ฟังเพลงเฉยๆ

            การกลับมาในรอบ 9 เดือนกับมินิอัลบั้มชุดที่ 5 "Show Me" ระยะเวลาที่ค่อนนานพอสมควรกับวงที่กำลังมีกระแส ครั้งนี้จะเป็นการคัมแบ็คที่ขาดสมาชิกสองสาวอย่างเดซี่และแทฮาไปเหลือไว้เพียงสมาชิก 7 คนดั้งเดิม การใช้ชื่อ Show Me มันไม่ได้เป็นการโชว์ความสนุกของตัวเองให้เห็นเหมือนทั่วๆไป แต่เป็นการพิสูทธิ์และแก้มือจากมรสุมต่างๆของตัวเองที่ได้รับผลกระทบมาจนถึงทุกวันนี้

- I'm So Hot  ไตเติ้ลแทร็คที่จะโชว์ให้เห็นว่าฉันหน่ะมันฮ็อตปรอทแตกที่สุดด้วยจังหวะ Disco/New Jack Swing ผสมกับ Jazz โจ๊ะๆซึ่งสาวๆยังคงความสนุกให้กับไตเติ้ลแทร็คเฉกเช่นเคย ใครมองเพลงนี้ก็อปตัวเองวนส่วนตัวไม่นะ ถ้าฟัง Instrumental จะรู้ว่าพวกนางไม่ได้มาสูตรเดิมเหมือนสองเพลงก่อนแต่เพราะวิธีเรียบเรียงการร้องที่เป็น pattern เดิม คนฟังเลยมองว่าเป็นการวนลูปตัวเอง งานนี้โทษใครไม่ได้นอกจากโปรดิวเซอร์ตาเสือล้วนๆ

- Falling U  อะคูสติก-บัลลาดกับอาการตกหลุมรักเมื่อเจอเธอครั้งแรก ได้ฮันซึงอูวง VICTON มาช่วยเป็นโปรดิวเซอร์ให้แทร็คนี้ ส่วนตัวเฉยๆไม่มีอะไรเป็นพิเศษขอผ่านจ้า

- Light Up  Synth-pop 80's เพิ่มลูกเล่นโดยการใส่จังหวะ Boogie ให้เพลงดูน่ารักมากขึ้น ช่วยส่องแสงมาทางฉันหน่อยสิให้สว่างเหมือนดั่งพระอาทิตย์เลยนะ

- Holiday  เบื่อชีวิตที่วุ่นวายก็อยากจะไปพักผ่อนหย่อนใจเพื่อทิ้งปัญหาต่างๆที่ถาโถมเข้ามาไม่เว้นแต่ละครั้ง Electro-pop Summer Vibe ช่วยให้คนฟังได้ผ่อนคลายจิบน้ำผลไม้เพิ่มความสดชื่นให้ร่างกายมีพลังบวกอย่างเต็มที่

- What You want  Moombahton/EDM ใสๆแต่จังหวะแฝงไปด้วยความหนักแน่น บอกสิ่งที่คุณต้องการมากับฉันได้เลยนะ เหมือนเป็นการบอกกับคนฟังว่าคุณอยากให้ฉันเป็นแบบไหน ฉันก็จะเป็นให้นะ

            จะว่าไปแนวทางของโมโมแลนด์เริ่มเป็นอะไรที่ชัดเจนมากขึ้นนะ เดินสายแนวแดนซ์โจ๊ะๆเอาใจวัยเด็กและวัยรุ่นมากขึ้น 5 แทร็คจากมินิอัลบั้มชุดนี้เป็นการบ่งบอกเส้นทางสายดนตรีของตัวเองได้ชัดเจนขึ้นกว่าเดิมเพียงแต่รอบนี้แนวเพลงส่วนใหญ่จะออกไปทาง 80-90's แต่ก็ผสมผสานลูกเล่นสมัยใหม่เพื่อให้เข้ากับยุคสมัยซึ่งเป็นของดีของทีมโปรดิวเซอร์อย่าง Shinsadong Tiger ที่หยิบจับแนวเพลงสมัยเก่ามาประยุกต์ใช้เพราะปกติพี่แกถนัดงานสายเรโทรโจ๊ะๆเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ใครเป็นแฟนคลับหรือรู้จักพี่แกดีจะรู้มาตลอด แต่ข้อเสียในภาพรวมคือเพลงมันยังเรียบเป็นเส้นตรงไปหน่อย ในการจัดวาง pattern รูปแบบการร้องมันค่อนข้างเดาทางถูกด้วยซ้ำไปแถมการจัดเรียงแทร็คดูเป็นอะไรที่ไม่ค่อยเข้าที่เข้าทางมากนัก ติดขัดในบางช่วงและในความพลาดคือการเอา Falling U มาวางเป็นแทร็คขั้นความสนุก กลับมองว่าแม่งตัดสีสันความมันส์ออกไปอย่างหน้าตาเฉย เปิดอัลบั้มชวนเต้นชวนโยกอยู่ดีๆอ่าวตัดเข้าบัลลาดซะงั้น เป็นไปได้ถ้าเอาแทร็คนี้ออกแล้วหาเพลงใหม่มาช่วยเพิ่มความสนุกแทนหรือไม่ก็ควรเอาไปเป็นตัวเปิดเพื่อเป็นการวอร์มร่างกายก่อนที่จะเข้าสู่ช่วงแดนซ์อย่างเต็มขีด

            ในช่วงที่ผ่านมากับกระแสที่เริ่มกลับมาไม่สู้ดีแถมหนักข้อขึ้นทุกวี่ทุกวันในแต่ละเรื่องมันดูจะเป็นสิ่งที่กัดกร่อนจิตใจในชีวิตการทำงานของพวกนางมากขึ้นเรื่อยๆ การที่มีเพลงประสบความสำเร็จอย่าง Bboom Bboom แถมยังมีรางวัลมาการันตีจากงานประกาศรางวัลต่างๆก็ไม่ได้ช่วยทำให้ตัววงนั้นจะประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องแม้แต่นิดเดียวพูดง่ายๆก็คือ One Hit Wonder ที่แท้จริง มันน่าเศร้าอยู่นะกับวงที่เจอแต่เรื่องที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนก่อแถมยังถูกใส่ความในเรื่องของพฤติกรรมอันนี้เป็นอะไรแม่งไม่โอเคเท่าไหร่ สุดท้ายผลงานอัลบั้มชุดนี้ก็ยังคงเป็นอะไรที่พิสูทธิ์ตัวเองออกมาได้ไม่เต็มที่แถมผู้คนก็เริ่มปิดกั้นและหันหลังให้กับวงตลอดเวลา

ต้องพิสูทธิ์ตัวเองกันอีกต่อไป ถ้ายังไม่หมดไฟซะก่อน

Best Tracks: I'm So Hot, Light Up

คะแนน: 3.25/5

ปล. การทำรีวิวทั้งหมดนี้ คนเขียนไม่ได้มีความรู้เรื่องแนวเพลงอะไรมากมายเลยสักนิดเดียวใช้ประสบการณ์จากการฟังเพลงล้วนๆ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยทุกคน ณ จุดนี้ด้วย

อยากให้รีวิวเพลงไหนหรืออัลบั้มไหนขอกันมาที่ @floramarillo_ ได้จ้า

3 June 2019, 15:51 น.