ผมมักจะเป็นตากุ้งยิงอยู่บ่อยๆ ครับ

เป็นบ่อยในระดับที่เพื่อนเริ่มเบื่อที่จะแซวว่า "นั่นแน่ มึงแอบไปดูใครอาบน้ำมา"

เจ้าตากุ้งยิงมันสร้างความรำคาญมากกว่าความลำบาก เวลากระพริบตามักจะมีอาการปวดนิดๆ ในระดับใกล้เคียงเวลาที่เรานั่งเก้าอี้ แต่วันนั้นเสือกมีสิวขึ้นตูด มันจะสะดุ้งนิดๆ แต่ไม่ถึงกับทำให้เรากรีดร้องออกมา

วิธีรักษาก็มีหลายแบบ อย่างเบสิกก็เป็นยาหยอดตา ไม่ก็เป็นยาขี้ผึ้งป้ายตา สองสามวันก็จะหาย

พอเป็นบ่อยๆ เข้า ก็ไปบ่นให้แม่ฟัง ก็พบว่าแต่ก่อนแม่ก็เป็นบ่อยเหมือนกัน (นั่นแน่ แอบดูพ่ออาบน้ำหรอ) 

แต่ที่วิธีที่แม่บอกลาจากไอกุ้งแบบถาวร ก็คือ ผ่า 

"เออ มึงไปหาหมอสิ ให้เขาผ่าเอาเม็ดกุ้งออก" 

...

คือ มีดกับตา แม่งเป็นสองสิ่งที่ไม่ควรมาอยู่ใกล้กัน 

ฉะนั้นการที่แม่บอกให้ผมไปนอนอยู่บนเตียงแล้วรอหมอเอามีดมากรีดตา มันน่ากลัวประหนึ่งว่าโดนไล่ให้ยืนเป็นเป้าปาลูกโป่งในงานวัดอ่ะครับ ไม่รู้ว่าแม่งจะพลาดมาทิ่มตาเราหรือเปล่า 

แล้วนี่แม่พูดพลางดูละครไปด้วย นี่แม่เป็นผู้กำกับ saw เหรอ ช่วยเป็นห่วงเป็นใยลูกหน่อยจ้าา 

ล่าสุด เพื่อนก็นำเสนอวิธีที่เธอรักษาด้วยตนเองบ่อยๆ 

"บีบเลย" 

...

...

นี่ตากุ้งยิง ไม่ใช่สิวโว้ยยยยย

เออ แต่พอลองเสิร์ชดู มันมีคนทำวิธีนี้จริงๆ ว่ะ... นี่พวกนายเป็นร่างทรงที่ภูเก็ตกันเหรอ มันเจ็บนะโว้ยยย)

อาการเจ็บปวดอีกอย่างที่ผมมักเป็นอยู่บ่อยๆ คือ ร้อนใน

ด้วยความที่นอนดึกและนอนเช้าประจำ เจ้าร้อนในจึงมาเยี่ยมเยียนอยู่บ่อยๆ 

ช่วงแรกที่เริ่มเป็นบ่อยๆ เขาก็มาเที่ยวแบบแบคแพคตัวคนเดียว เป็นเม็ดเล็กๆ แต่พอช่วงที่ผมเรียนปี 3 นี่เหมือนเขาจะเริ่มติดใจ ชวนมากันทั้งครอบครัว 

มีอยู่ครั้งหนึ่ง แม่งพามาทั้งหมู่บ้าน... 

กระพุ้งแก้ม เหงือก ใต้ลิ้น บนลิ้น แม่งอยู่ทุกที่ อากาศในช่องปากผมคงเหมือนอยู่ปายมั้งครับ แหม่ กางเต้นท์กันชิวเลยมึง 

แต่ที่หนักกว่าการมีร้อนในอยู่หลายจุดในช่องปาก คือ การที่ร้อนในมันเริ่มคิดได้ว่า ไหนๆ ก็มาบ่อยแล้ว ควรจะสร้างสำนักงานใหญ่ไว้ต้อนรับประชากรร้อนในไว้ด้วย 

ปกติร้อนในจะใหญ่ประมาณเม็ดถั่วเหลือง แต่รอบนี้แม่งใหญ่ประมาณเหรียญบาทอ่ะครับ

ไม่ต้องทำมาหาแดกกันเลยทีนี้ ขยับนิดนึงก็แสบปาก 

ก็เลยลองตั้งสเตตัสถามผู้คนออนไลน์ว่ามีวิธีที่ทำให้แม่งหายมั้ย เพราะดื่มน้ำจนหมดฝายแล้วแม่งก็ไม่หาย นอนทั้งวันก็ไม่หาย กินยาขม เฉาก๊วย ลองแม่งทุกแบบก็ไม่หาย 

ซึ่งชาวเน็ตก็น่ารักครับ เข้ามาแสดงความสงสารพร้อมกับเสนอวิธีที่ทำให้ผมอึ้งแดก เช่น 

"เอาเกลือทา" 

โห ไอชิบหาย แค่น้ำลายไหลผ่านยังแสบแทบตาย เอาเกลือไปโดนนี่กูไม่เยี่ยวราดเลยเหรอวะ 

"กัด" 

...

ให้คุณพ่อของคุณทำเถอะครับ 

ระหว่างที่อ่านๆ คอมเมนท์ทั้งหลายด้วยความสะพรึงอยู่นั้น แม่ผมก็เดินเข้ามาหาผม พร้อมกับยื่นน้ำเปล่าใส่แก้วมาให้ ในใจก็นึกว่าแม่คงเป็นห่วงอาการร้อนในของเรา ก็เลยเอาน้ำมาให้ดื่มดับร้อนสักหน่อย

"อ่ะ น้ำเปล่าผสมมะนาว ป้องกันมะเร็ง เพิ่งได้สูตรมาจากในกรุ๊ปไลน์"

อืม ถ้ามะเร็งมันจะอ่อนด๋อยขนาดนี้ ไอการบีบตากุ้งยิง กับการกัดร้อนในแม่งก็คงได้ผลจริงแหละวะ