ณ บาร์แห่งหนึ่งย่านใจกลางแอลเอ บาร์ที่ขึ้นชื่อเรื่องบรรยากาศสุดแสนโรแมนติก คู่รักทั้งหลายต่างพากันมาเดทที่นี่ ทานข้าวและดื่มไวน์กันใต้แสงเทียน เคล้าคลอไปกับเพลงอาร์แอนด์บีที่แสนลื่นหู แถมยังมีฟลอร์ไว้ให้เต้นรำอยู่ตรงกลางร้านที่รายล้อมไปด้วยต้นไม้ประดับและดอกไม้นานาพันธุ์ในแจกันขนาดใหญ่ ฟลอร์เต้นรำที่สะท้อนด้วยแสงสีทองจากแชนเดอเรียสุดหรูที่แขวนประดับอยู่กึ่งกลางฟลอร์ หญิงสาวและชายหนุ่มมากหน้าหลายตาต่างเข้าจับจองพื้นที่และเต้นรำกันไปตามจังหวะเพลง
ท่ามกลางผู้คนมากมายขนาดนั้น แต่สายตาของแมทธิวกลับจดจ้องไปที่ใครบางคนที่กำลังนั่งดื่มอยู่คนเดียวตรงเค้าท์เตอร์บาร์
น่าแปลกที่สถานที่ที่เต็มไปด้วยคู่รักแบบนี้กลับมีใครบางคนมานั่งดื่มอยู่คนเดียว ซึ่งตัวเขาเองก็มานั่งดื่มคนเดียวเหมือนกันนั่นแหละถึงมีเวลามาสังเกตคนอื่นขนาดนี้
มือเรียวยกแก้วใสที่บรรจุน้ำสีอำพันขึ้นกระดกเข้าปากก่อนจะลุกขึ้นจากโต๊ะของตนที่อยู่ไม่ไกลจากเค้าท์เตอร์บาร์มากนักและก้าวเดินเข้าไปหาใครคนนั้นที่นั่งอยู่ที่เค้าท์เตอร์บาร์คนเดียว
“ขอ martini ครับ”
เสียงทุ้มของคนที่นั่งอยู่ที่เค้าท์เตอร์บาร์บอกกับบาร์เทนเดอร์ หลังจากที่มือเล็กได้ยกแก้วค็อกเทลสีใสของตนขึ้นกระดกเข้าเต็มปากก่อนจะวางแก้วลงอย่างไม่เบามือเท่าไหร่นัก
“ขอ 2 ครับ”
คนที่เพิ่งมาทีหลังเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ พร้อมกับสั่งค็อกเทลเมนูเดียวกัน คนตัวเล็กที่นั่งอยู่ตรงเค้าท์เตอร์บาร์อยู่ก่อนแล้วหันมามองเล็กน้อยก่อนจะยิ้มให้บาง ๆ และหันกลับไปมองบาร์เทนเดอร์ผสมเครื่องดื่มให้ตัวเอง
ร่างสูงแค่นหัวเราะออกมาเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองบาร์เทนเดอร์ตามที่คนตัวเล็กมอง แต่มองได้ไม่เท่าไหร่เขาก็ต้องหันกลับมามองที่คนตัวเล็กใหม่อยู่ดี
คนตัวเล็กตรงหน้าเขานี่หน้าตาน่ารักไม่เบาเลยล่ะ ผมที่ถูกเซ็ตมาเป็นทรงอย่างดี เข้ากับใบหน้าน่ารัก ตากลม ๆ ที่ถูกแว่นกรอบกลมบาง ๆ สวมทับ แต่มองเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึกเบื่อเลยสักนิด ไหนจะจมูกโด่งได้รูปที่เข้ากันกับปากเล็ก ๆ แบบนั้นอีก หน้าตาน่ารักที่สวนทางกับการแต่งตัวแบบออลแบล็คด้วยกางเกงยีนส์สีดำสนิทแต่แทบจะขาดไปหมดเสียทุกส่วนกับเสื้อเชิ้ตสีดำบาง ๆ ข้างใน ทับด้วยเสื้อนอกสีดำตัดกับเหลือง เอกลักษณ์ของแบรนด์ versace เลยล่ะ
“อะแฮ่ม”
คนตัวเล็กหันมากระแอมเบา ๆ
“ไม่ทราบว่ามีอะไรติดที่หน้าของผมรึเปล่าครับ?”
คนตัวเล็กถามขึ้นอีกครั้งหลังจากส่งเสียงกระแอมออกไป
“อ๋อ ไม่มีอะไรครับ”
ร่างสูงปฏิเสธพร้อมกับยิ้มให้
“martini 2 ที่ ได้แล้วครับ”
บาร์เทนเดอร์ประจำเค้าท์เตอร์พูดทำลายบรรยากาศอึดอัดก่อนจะวางแก้วค็อกเทลสีใสที่เสิร์ฟพร้อมลูกมะกอกสีเขียวสดลงตรงหน้าของคนทั้งคู่
ร่างสูงเอื้อมไปหยิบมาทั้งสองแก้วก่อนจะยื่นแก้วหนึ่งให้กับคนตัวเล็กตรงหน้า
“ผมแมทธิวครับ แล้วคุณ.....?”
ร่างสูงยื่นแก้วให้ก่อนจะยกคิ้วข้างหนึ่งเป็นเชิงถาม
“แดเนียลครับ”
คนตัวเล็กกว่ายิ้มตอบก่อนจะยื่นมือไปรับแก้วค็อกเทลมาจากคนตัวสูง
“มาคนเดียวหรอครับ?”
“คุณเห็นผมมากับคนอื่นไหมล่ะ คุณก็มาคนเดียวนี่”
“ผมมาคนเดียวก็จริง แต่ผมว่าผมคงไม่ได้กลับคนเดียวหรอก คุณว่างั้นมั้ย?”
ร่างสูงหันหน้าเข้าหาคนตัวเล็กก่อนจะยกข้อศอกขึ้นท้าวไปที่เค้าท์เตอร์และจ้องมองคนตัวเล็กตรงหน้า
“ผมเองก็หวังว่าคืนนี้คงไม่ต้องกลับบ้านคนเดียวเหมือนกัน”
คนตัวเล็กว่าก่อนจะยกแก้วค็อกเทลของตัวเองส่งเข้าปาก
“คืนนี้คุณรีบไปไหนหรือเปล่า?”
แมทธิววางแก้วค็อกเทลของตนก่อนจะกันไปถามคนตัวเล็ก
“ก็ไม่นะ”
แดเนียลตอบพลางขยับแก้วค็อกเทลตัวเองไปมาแบบไม่รู้ว่าควรจะเอามันไปวางตรงไหนดี อยู่ดี ๆ ก็รู้สึกของทุกอย่างมันเกะกะไปหมด
“ออกไปดูดาวด้วยกันกับผมมั้ย?”
แมทธิวเอื้อมมือไปหยิบแก้วค็อกเทลของแดเนียลที่ยังเหลืออยู่เกือบครึ่งออกมาจากมือของคนตัวเล็กและวางมันลงบนเค้าท์เตอร์
“กะ...ก็...ไปสิ”
แดเนียลรับคำก่อนที่มือเล็กของตัวเองจะถูกมือหนาของใครอีกคนเข้าครอบครองและดึงเขาออกไปจากตรงนี้
----------------------------------------------------
ใช้เวลาไม่นานนักทั้งคู่ก็มาถึงที่หมาย แมทธิวจอดรถตรงไหล่ทางบนภูเขาที่เขาขับพาคนตัวเล็กมาพร้อมกับดับเครื่องยนต์ แดเนียลมีสีหน้างงเล็กน้อยเพราะสิ่งที่เขาเห็นตรงหน้าคือป้าย HOLLYWOOD ที่ตั้งอยู่บนภูเขา
“ปกติคุณมาดูดาวตรงนี้หรอ”
คนตัวเล็กถามด้วยความสงสัย เพราะตรงที่ร่างสูงจอดรถนั้นมีแต่ป่าและต้นไม้บดบังวิวทิวทัศน์ไปหมด
“ไม่ใช่ตรงนี้หรอก ตามมานี่”
แมทธิวพูดและคว้ามือเล็กของแดเนียลไปจับไว้ก่อนจะจูงมือให้ใครอีกคนเดินตามขึ้นเขาไปอีก
ทั้งคู่เดินลัดเลาะตามทางมาเรื่อย ๆ จนมาถึงที่ตั้งของป้าย HOLLYWOOD ซึ่งเป็นจุดชมวิวที่สามารถมองเห็นวิวดาวน์ทาวน์ของเมืองแอลเอยามค่ำคืนได้อย่างสวยงาม อีกทั้งบนท้องฟ้ายังเต็มไปด้วยดวงดาวมากมายที่เปล่งกระกายอยู่บนนั้น
แมทธิวนั่งลงกับพื้นข้างหน้าตัว Y ก่อนจะค่อย ๆ ดึงแดเนียลให้ลงมานั่งตามข้าง ๆ คนตัวเล็กตื่นตาตื่นใจกับวิวทิวทัศน์ที่ตัวเองไม่เคยเห็นมาก่อน มองสลับกันทั้งวิวข้างล่างเขาและวิวบนท้องฟ้า
การกระทำที่น่ารักราวกับเด็กน้อยแบบนั้นอยู่ในสายตาของแมทธิวตลอดเวลา ดวงตากลมที่เปล่งประกายความซุกซนของคนร่างเล็กนั่นทำให้ร่างสูงไม่สามารถละสายตาจากแดเนียลได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว
“สวยจัง”
แดเนียลพูดก่อนจะค่อย ๆ เอนตัวลงนอนกับพื้นและมองดูดวงดาวนับสิบบนท้องฟ้า
แต่สายตาเจ้ากรรมก็ดันหันไปเห็นคนที่พามาเอาแต่นั่งมองตัวเอง ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกเขินอะไรหรอก แต่พอนึกขึ้นได้ว่าเขาคงมองอยู่ตลอดตั้งแต่แรกแล้วอยู่ดี ๆ ก็รู้สึกหน้าเห่อร้อนขึ้นมาเสียอย่างนั้น
“ทำไมคุณเอาแต่มองผมล่ะ ไหนบอกจะมาดูดาวไง”
คนตัวเล็กหันหน้ามาถาม
“ก็คุณน่ามองกว่าดาวอีกนี่”
แมทธิวตอบก่อนจะค่อย ๆ ก้มลงไปและเอื้อมมือไปปัดผมของแดเนียลที่ปรกหน้าออก
ไม่รู้เหมือนกันว่าการปัดผมออกนี่ต้องใกล้กันขนาดไหน รู้ตัวอีกทีก็ตอนนี้แมทธิวก้มลงมาจนจมูกตัวเองชนเข้ากับจมูกโด่งของแดเนียลไปแล้วล่ะ
คนตัวเล็กหลับตาลงเมื่อเห็นว่าร่างสูงตรงหน้าเข้ามาใกล้เกินไป แมทธิวเห็นแบบนั้นก็ยิ้มออกมาก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนจมูกของตนที่สัมผัสกับจมูกของคนตัวเล็กอยู่ในตอนแรกไปฝังไว้ที่แก้มอิ่มและดึงตัวเองให้ลุกขึ้นมานั่งตามเดิม
หลังจากที่ร่างสูงผละออกไป แดเนียลก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับถอนลมหายใจระบายความตื่นเต้นออกไปและลุกขึ้นมานั่ง แมทธิวเห็นปฏิกิริยาแบบนั้นก็ยิ่งขำเข้าไปใหญ่
“ขำอะไรนักหนาเนี่ยคุณ หลายครั้งแล้วนะ”
คนตัวเล็กทำเสียงเกรี้ยวกราดใส่ พยายามจะโมโหกลบเกลื่อนความเขินอยู่
“ก็คุณน่ารัก ผมขำไม่ได้หรอ”
ร่างสูงพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปโยกหัวคนตัวเล็กเบา ๆ สองสามที
“ชิ”
แดเนียลทำเสียงไม่พอใจก่อนจะยกมือขึ้นขยับแว่นกรอบกลมของตัวเองให้เข้าที่และหันออกไปมองวิวแอลเอยามค่ำคืน
ทั้งคู่นั่งชมธรรมชาติด้วยกันอยู่แบบนั้นโดยที่ไม่ได้พูดอะไรกันต่อ แมทธิววางมือของตนลงบนมือเล็กของแดเนียลก่อนที่คนตัวเล็กจะพลิกมือขึ้นมาให้ร่างสูงได้สอดประสานและจับกันอยู่แบบนั้น
ร่างสูงดึงคนตัวเล็กให้เข้าไปหา แดเนียลก็ทำตามอย่างว่าง่ายพลางเอนหัวมนของตนพิงลงบนไหล่กว้างของแมทธิว ความรู้สึกอบอุ่นถูกส่งผ่านมือที่จับและไหล่ที่พิง ไม่เคยรู้สึกอบอุ่นและสบายใจขนาดนี้มาก่อนทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะรู้จักกับคนตรงหน้านี้แท้ ๆ
“คุณจะว่าอะไรมั้ยถ้าผมบอกว่าผมชอบคุณ”
อยู่ ๆ ร่างสูงก็พูดขึ้นทำลายความเงียบ
แดเนียลไม่พูดอะไรแต่ส่ายหัวไปมาทั้ง ๆ ที่หัวของตัวเองยังคงพิงอยู่ที่ไหล่ของร่างสูง แมทธิวกระชับมือที่จับกับคนตัวเล็กอยู่ไว้ให้แน่นกว่าเดิมก่อนจะยกขึ้นมาจุมพิตเบา ๆ ที่หลังมือของคนตัวเล็ก
“แล้วคุณล่ะ...?”
ร่างสูงหันกลับมาถามคนตัวเล็กที่พิงไหล่เขาอยู่
แดเนียลเงยหน้าขึ้นมามองตาเรียวเล็กของคนตรงหน้าโดยที่หัวมนของตัวเองก็ยังพิงไหล่เขาอยู่แบบนั้นก่อนจะพูดออกไป
“ถ้าไม่ชอบผมคงไม่ออกมาใช้เวลาคืนนี้ไปกับคุณแบบนี้หรอก”
Let's take our time tonight
Above us all the stars are watchin'
There's no place I'd rather be in this world
Your eyes are where I'm lost in
Underneath the chandelier
We're dancin' all alone
There's no reason to hide
What we're feelin' inside right now
----------------------------------------------------
“ไม่ลงหรอ?”
แมทธิวถามหลังจากที่เขาจอดรถอยู่หน้าคอนโดมาสักพักแล้ว แต่คนตัวเล็กก็ไม่มีทีท่าว่าจะเดินลงรถเขาไปแต่อย่างใด
“จะแยกกันง่าย ๆ แบบนี้เลยหรอ?”
คนตัวเล็กหันมาถามอย่างเอาแต่ใจ ร่างสูงขำให้กับความน่ารักนั่นเบา ๆ
“แล้วจะเอายังไงล่ะครับ หื้ม?”
แมทธิวถามด้วยสีหน้าทะเล้น
“ขึ้นไปส่งที่ห้องหน่อยสิ....นะ”
แดเนียลพูด น้ำเสียงออดอ้อนเชียวล่ะ
“อ่า ถ้าจะเล่นกันแบบนี้นะแดเนียล”
ร่างสูงพูดยิ้ม ๆ ก่อนจะดับเครื่องรถยนต์และเปิดประตูลงจากรถไปพร้อม ๆ กับเดินอ้อมมาเปิดประตูทางฝั่งคนตัวเล็ก
“มาครับ เดี๋ยวขึ้นไปส่งให้ถึงห้องเลย”
แมทธิวว่าพลางยื่นมือให้คนตัวเล็กจับก่อนที่แดเนียลจะจูงมือร่างสูงขึ้นไปยังห้องของตัวเอง
----------------------------------------------------
แดเนียลเห็นแบบนั้นจึงหมุนตัวกลับไปหาแมทธิวพร้อมกับยกแขนทั้งสองข้างของตนคล้องไปที่ลำคอแกร่งก่อนจะเขย่งเพิ่มความสูงตัวเองและมอบริมฝีปากนุ่มนิ่มของตัวเองให้กับคนตรงหน้า
แมทธิวมีสีหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนจะวาดแขนของตัวเองโอบไปที่เอวของคนตัวเล็ก จุมพิตที่ร่างเล็กมอบให้ด้วยความใสซื่อในครั้งแรก แปรเปลี่ยนไปเป็นความร้อนแรงที่ร่างสูงเป็นคนพลิกขึ้นมาคุมเกม
So baby let's just turn down the lights and close the door
Ooh I love that dress but you won't need it anymore
No you won't need it no more
แมทธิวผลักแดเนียลให้เดินเข้าไปในห้องทั้ง ๆ ที่ริมปากของทั้งคู่ยังคงสัมผัสกันอยู่ ร่างสูงดันหลังคนตัวเล็กให้แนบไปกับกำแพงก่อนจะค่อย ๆ ถอนจูบออกมามองหน้าคนตัวเล็กที่ขึ้นสีแดงจัด
“ผมจะไม่บังคับคุณนะ ถ้าคุณอยากให้ผมหยุด ผมจะหยุด”
ร่างสูงพูดก่อนจะก้มลงไปมอบจูบอันแสนเร่าร้อนให้คนตัวเล็กตรงหน้าอีกครั้ง
มือเล็กของแดเนียลค่อย ๆ ถอดเสื้อนอกของแมทธิวออกก่อนจะยกแขนขึ้นโอบรอบคอแข็งแกร่งของอีกฝ่ายไว้ในขณะที่ยังคงเติมเต็มความหวานผ่านริมฝีปากให้กันและกัน
“แต่ถ้าคุณบอกให้ผมหยุดหลังจากนี้ ผมจะไม่หยุดแล้วนะ”
แมทธิวถอนจูบออกและพูดกับแดเนียลด้วยสีหน้าจริงจังอีกครั้งหนึ่ง
“พูดมากจังเลยคุณเนี่ย”
คนตัวเล็กพูดยิ้ม ๆ ก่อนจะเป็นฝ่ายโถมตัวเข้าหาร่างสูงตรงหน้า แว่นกรอบกลมของคนตัวเล็กตกลงพื้นโดยที่ไม่ได้มีใครสนใจที่จะเก็บมันขึ้นมาเลยสักนิด
แมทธิวอุ้มแดเนียลขึ้นมาก่อนจะวางร่างเล็กลงบนชั้นวางรองเท้าที่สูงระดับเอวที่ตั้งอยู่แถว ๆ นั้น ทั้งรองเท้าที่วางอยู่ชั้นบนสุดและของอื่น ๆ อีกมากมายต่างก็ตกลงบนพื้นกระจัดกระจายไปหมดเช่นกัน แต่เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาเก็บของอะไรทั้งนั้น
Let's just kiss 'til we're naked, baby
Versace on the floor
Ooh take it off for me, for me, for me, for me now
Versace on the floor
ทั้งคู่แลกสัมผัสกันไปมา เสื้อผ้าบนตัวต่างคนต่างก็ค่อย ๆ หลุดลงไปทีละชิ้นสองชิ้น เสื้อนอกสีดำตัดเหลืองแบรนด์ชื่อดังที่แดเนียลใส่อยู่ก็ถูกแมทธิวถอดมันออกจนลงไปนอนกองกับพื้นตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
ไม่ต่างกันกับเสื้อกล้ามสีดำของแมทธิวเองที่ก็ถูกมือเล็กของแดเนียลถอดมันออกไป ทั้งคู่ต่างมอบสัมผัสให้กันตั้งแต่ประตูห้องจนตอนนี้ทั้งคู่ได้เข้ามาในห้องนอนแล้วเรียบร้อย
ร่างสูงค่อย ๆ วางคนตัวเล็กลงบนเตียงขนาดคิงไซส์ มือหนาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำตัวบางไปพร้อม ๆ กับการใช้จมูกของตนเข้าไปหยอกเย้าบริเวณลำคอระหงและไหล่แคบของคนใต้ร่าง
แมทธิวพยายามจะดึงเสื้อเชิ้ตของแดเนียลออก หากแต่คนตัวเล็กจับเสื้อของตัวเองเอาไว้แน่น
“แดเนียล?”
แมทธิวพูดเสียงเข้ม แดเนียลส่ายหัวไปมาให้กับการเรียกชื่อของคนบนร่าง
“อายอะ”
คนตัวเล็กพูดเสียงเบา ๆ ร่างสูงได้ยินก็ขำออกมาก่อนจะก้มลงไปฝังจมูกลงบนแก้มของคนตัวเล็กด้วยความมันเขี้ยว
“อายอะไรเล่า ขนาดนี้แล้ว”
แมทธิวว่าก่อนจะค่อย ๆ ดึงมือของคนตัวเล็กออกจากเสื้อ และแน่นอนว่าก็ต้องดึงเสื้อของคนตัวเล็กออกไปด้วยเช่นกัน
“คุณน่ะเพอร์เฟคตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วรู้ตัวมั้ย”
ร่างสูงพูดพร้อมกับก้มลงมอบจูบแสนหวานให้กับคนใต้ร่าง
I unzip the back to watch it fall
While I kiss your neck and shoulders
No don't be afraid to show it all
I'll be right here ready to hold you
You know you're perfect from
Your head down to your heels
Don't be confused by my smile
'Cause I ain't ever been more for real
ร่างสูงค่อย ๆ เลื่อนริมฝีปากของตนไปตามส่วนต่าง ๆ บนร่างกายของคนตัวเล็ก เริ่มจากปาก เปลี่ยนมาเป็นลำคอขาว ไล่มายังไหล่แคบ ลงมาที่ไหปลาร้าคู่สวย ก่อนที่จะค่อย ๆ ลิ้มชิมรสยอดอกของคนตัวเล็ก
“อ๊ะ”
แดเนียลเผลอส่งเสียงร้องออกมาด้วยความรู้สึกแผ่ซ่านภายในร่างกาย มือเล็กเผลอกำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ไปหมดเมื่อคนบนร่างใช้มือหนาเลื่อนผ่านส่วนอ่อนไหวของตนที่อยู่ภายใต้กางเกงยีนส์สีดำ
แมทธิวค่อย ๆ เลื่อนตัวขึ้นไปหาแดเนียลก่อนจะประกบริมฝีปากเข้ากับปากเล็กครั้ง มือเล็กของแดเนียลก็เล่นซุกซนกับส่วนอ่อนไหวของร่างสูงด้วยเช่นกัน
แดเนียลจัดแจงปลดเข็มขัดของร่างสูงออกก่อนจะค่อย ๆ ดันให้แมทธิวเป็นฝ่ายนอนลงกับเตียง ร่างสูงก็ไม่ปฏิเสธ เขานอนลงบนเตียงอย่างว่าง่าย แดเนียลจัดการปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของแมทธิวออกก่อนจะค่อย ๆ ดึงมันลงพร้อมกับบ็อกเซอร์ยี่ห้อดัง
มือเล็กเข้ากอบกุมส่วนที่ขยายของคนตรงหน้า แมทธิวหลับตาลงเมื่อคนตัวเล็กข้างหน้าค่อย ๆ ใช้มือเล็กคู่นั้นรูดรั้งแกนกายของเขาเล่นเหมือนแมวน้อยได้ของเล่นชิ้นใหม่ ก่อนที่แมวน้อยตัวเดิมจะส่งของเล่นชิ้นเดิมเข้าปากของตัวเองไป
คนตัวเล็กอ้อยอิ่งอยู่กับแกนกายของร่างสูงเหมือนจงใจจะแกล้ง ร่างสูงต้องพยายามข่มอารมณ์ตัวเองเอาไว้ไม่ให้ยกสะโพกสวนเข้าไปในปากบางนั่น เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นตามขมับของร่างสูง แดเนียลเห็นแบบนั้นก็ยิ้มด้วยความชอบใจก่อนจะคายแท่งร้อนนั้นออกมาและลุกขึ้นไปนั่งบนตักของแมทธิว
แดเนียลบดเบียดสะโพกกลมของตนเข้ากับแกนกายของแมทธิวพร้อมทั้งป้อนจูบที่ตัวเองก็ไม่ค่อยประสีประสาเท่าไหร่นัก ร่างสูงจูบตอบคนตัวเล็กด้วยสกิลที่เหนือกว่า ลิ้นหนาถูกส่งเข้าไปทักทายลิ้นเล็กภายในปากบาง มือหนาค่อย ๆ ปลดกระดุมกางเกงของคนที่นั่งอยู่บนตักซึ่งเป็นปราการด่านสุดท้ายออกไปให้พ้น ๆ
เพียงเท่านี้ทั้งเขาและคนตัวเล็กก็เสมอกันแล้ว เสื้อผ้าทุกชิ้นของเราทั้งคู่ตกอยู่ที่พื้นเหมือนกันหมดแล้ว
แมทธิวจัดแจงท่าให้คนตัวเล็กนั่งคร่อมตนเอง เขาจัดการรูดรั้งแกนกายของตัวเองอยู่สองสามทีก่อนจะค่อย ๆ ส่งมันเข้าไปที่ช่องทางรักของคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตักเขา
“อ๊ะ....แมท....ธิว....บะ....เบา ๆ”
แดเนียลร้องเสียงหลงเมื่อแมทธิวค่อย ๆ ขยับแกนกายของตนเอง ร่างสูงได้ยินแบบนั้นก็ค่อย ๆ หยุดสะโพกของตัวเองลง
“อื้อออ หยุดทำไมล่ะ”
ร่างเล็กตีเข้าที่ไหล่กว้างเบา ๆ ก่อนจะถามขึ้น
“คุณอยู่บนอะ คุณก็ขยับเองสิ อยู่แบบนี้ผมไม่ค่อยถนัด”
แมทธิวว่าก่อนจะใช้มือหนาบีบเค้นเข้าที่สะโพกกลมของคนตัวเล็ก
“นี่!!! อย่าแกล้งกันสิ”
“ไม่ได้แกล้งสักหน่อย เอ้าเร็ว ๆ สิ คุณจะอยู่แบบนี้หรอ”
ไม่พูดเปล่าเอามือตีก้นเบา ๆ ด้วย
“คุณนี่มันจริง ๆ เลย.......”
คนตัวเล็กพูดแต่ก็ทำตามที่ร่างสูงบอกอย่างว่าง่าย แดเนียลค่อย ๆ ขยับตัวเองขึ้นลงด้วยจังหวะเนิบช้าเพราะการอยู่ท่าแบบนี้มันไม่ต่างอะไรกับการทำสควอทเลยด้วยซ้ำ แถมยิ่งทำแบบนี้อะไร ๆ มันก็เข้ามาลึกเกิน ความรู้สึกเสียวซ่านข้างในมันเล่นงานคนตัวเล็กจนสติกระเจิดกระเจิงไปหมด
“อะ...อึก....แมททิว.....อ้ะ.....”
อาจจะเป็นเพราะจังหวะที่เนิบช้าเกินไปของคนตัวเล็กทำให้ร่างสูงกลับเป็นฝ่ายที่สวนสะโพกของตัวเองขึ้นไปเสียดื้อ ๆ ซะอย่างนั้นจนแดเนียลเผลอร้องเสียงน่าอายออกมา
ร่างสูงพลิกกลับให้คนตัวเล็กลงไปนอนราบกับเตียงตามเดิมก่อนจะยกขาข้างหนึ่งของคนตัวเล็กขึ้นพาดบ่าของตน มือข้างหนึ่งใช้ค้ำไว้กับเตียงส่วนมืออีกข้างหนึ่งก็สอดประสานไว้กับมือบางคนตัวเล็กใต้ร่าง
ทั้งคู่บรรเลงบทเพลงรักกันจนต่างคนต่างก็ไปถึงฝั่งฝันพร้อมกัน หลังจากที่เอื้อมไปแตะฝั่งฝันแล้ว แมทธิวก็ล้มตัวลงนอนข้าง ๆ แดเนียล คนตัวเล็กโผเข้าซบอกแกร่งของร่างสูงทันที เสียงหอบเหนื่อยของทั้งคู่ดังไปทั่วห้อง มือเล็กยกขึ้นไปเช็ดเหงื่อตามไรผมให้กับคนร่างสูงก่อนจะค่อย ๆ เบียดกายของตนเข้ากับร่างสูงและใช้หัวมนของตนถูไถเข้ากับอกแกร่ง
“แดเนียล อย่าอ้อนนะ ไม่งั้นไม่จบแค่นี้แน่”
แมทธิวหันมาพูดกับคนตัวเล็ก แดเนียลเงยหน้าขึ้นมองแล้วขำใส่ก่อนจะตีเข้าที่อกแกร่งเบา ๆ
“บ้ารึไง ไม่ได้อ้อน แค่อยากกอดแน่น ๆ เฉย ๆ ไม่ได้หรอ”
พูดจบแขนเล็กก็โอบเข้าที่เอวหนาก่อนจะออกแรงกอดแน่น ๆ แดเนียลเงยหน้าขึ้นไปส่งริมฝีปากตัวเองให้สัมผัสกับแก้มของร่างสูงก่อนจะเอาหัวกลมมาซุกลงที่อกแกร่งของแมทธิวอีกครั้ง
“อย่าทิ้งกันนะ แมทธิว”
แดเนียลพูดขึ้นหลังจากที่กอดร่างสูงอยู่นาน
“ผมจะไปทิ้งคุณได้ยังไงเล่า”
แมทธิวตอบพลางยกมือขึ้นมาลูบหัวคนตัวเล็กเบา ๆ ก่อนจะจุ๊บไปที่หน้าผากหนึ่งที
“รักคุณจังเลย แมทธิว”
“ผมก็รักคุณ แดเนียล”
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in