เจ้าปลาน้อย ว่ายวน ในโหลแก้ว
ดำลงลึก ก็แล้ว หาทางไม่
จะออกจาก โหลน้อย หนทางใด
วนเวียน ดำว่าย มิอาจเจอ
.
ดังดวงใจ มืดมน สิ้นแสง
หลุมลึก ดักแกล้ง ให้หม่นหมอง
มืดมัว ไร้ทาง ถูกจำจอง
หวังใจปอง ได้ออก จากวังวน
.
วนเวียน ว่ายซ้ำ ก็ทำแล้ว
โหลแก้ว ไร้ทาง จะออกพ้น
ดังชีวิน ถูกทิ้ง ให้จำทน
ถูกจองจำ เจ็บจน สิ้นกาลเอย

....
-พัทธ์ธีรา-