เรามีหน้าที่เป็นผู้ช่วยดูแลกิจกรรมนั่นเองค่ะ 

ในช่วงเช้ากิจกรรมแรกก็จะเป็นการเล่นทำความรู้ัจักและเล่านิทานเรื่องป่าแปลก ๆ เพราะธีมหลักของวันนี้ก็คือการที่จะให้เด็ก ๆ ทุกคนกลายร่างเป็นสัตว์แปลก ๆ ในป่าแปลก ๆ นั่นเองค่ะ 

หลังจากเล่านิทานแล้ว ก็เป็นกิจกรรมทำหมวกแปลงร่างค่ะ โดยเด็ก ๆ จะได้ทำหมวกแปลก ๆ เพื่อแปลงร่างเป็นสัตว์แปลก ๆ นั่นเองค่ะ

หลังจากทำหมวกแล้วเราก็มาเล่นกันในป่าแปลก ๆ ค่ะ โดยมีพี่ต้นเป็นผู้นำการเล่นของเด็ก ๆ 

หลังจากเล่นในป่าแปลก ๆ กันไปแล้ว ก็ได้เวลาทานอาหารกลางวัน ซึ่งเราก็จะให้เด็ก ๆ ได้ทำข้าวกล่องของตัวเองค่ะ 

แต่เรื่องราวที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นค่ะ เมื่อจู่ ๆ น้องคนหนึ่งก็ร้องขึ้นมาว่า หิว หิว หลังจากนั้นน้อง ๆ อีกทั้ง 10 คนก็พูดขึ้นมาพร้อมกันว่า หิว หิว หิว หิว 5555555 ให้ทุกคนลองจินตนาการว่าเด็กร้อง หิว พร้อมกันทั้งห้องอย่างเป็นจังหวะพร้อมกำช้อนส้อมในมือ เป็นอะไรที่น่าลัวมากทีเดียว 55555 เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นมาแล้ว พี่ ๆ ก็ต้องรีบออกไปเตรียมอาหารหลักอย่างไก่เทอริยากิ และไข่เจียวสำหรับเด็ก 10 คนทันที ซึ่งตอนนั้นก็เป็นอะไรที่วุ่นวายมาก พอหลังจากที่พี่ ๆ ต้องไปเตรียมอาหารทำให้เราต้องรับมือกับเด็กทั้ง 10 คน เพียงคนเดียว และสิ่งเดียวที่เราจะทำให้เด็ก ๆ สงบลงได้นั่นก็คือ การเล่านิทานนั่นเองค่ะ 55555 ไม่รอช้า เราจึงให้น้อง ๆ เลือกนิทานที่อยากฟัง จากนั้นเราก็เลยนั่งเล่านิทานให้น้อง ๆ ฟังระหว่างรออาหารค่ะ ทำให้เด็ก ๆ เริ่มสงบลงมากขึ้น และเราก็เริ่มที่จะสนุกในการเล่านิทานมากขึ้นด้วย เพราะน้อง ๆ ตั้งใจฟังมากเลยค่ะ แม้จะยังหิวกันอยู่ก็ตาม 55555 ซึ่งในจังหวะนี้ทำให้เราได้เล่านิทานเรื่อง "มีหมวกมาขาย" ด้วยค่ะ นอทานเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราชอบมาก ๆ เลยค่ะ แต่ไม่เคยมีโอกาสได้เล่าให้เด็ก ๆ ฟังอย่างจริง ๆ สักที พอโอกาสนี้มาถึงเราจึงหยิบนิทานเรื่องนี้มาเล่าทันทีเลยค่ะ ซึ่งเด็ก ๆ ก็ชอบมาก ๆ ด้วยค่ะ รู้สึกดีใจมาก 55555 หลังจากเล่านิทานไปได้สองถึงสามเรื่องอาหารก็เสร็จพอดี เด็ก ๆ จึงได้ทานกันอย่างเอร็ดอร่อยเลยค่ะ

หลังจากทานเสร็จเด็ก ๆ ก็ได้ไปเล่นที่โซนเอ้าท์ดอร์ และกลับขึ้นมาทำหุ่นเงาจากใบไม้เป็นกิจกรรมสุดท้ายก่อนกลับบ้านค่ะ  

จบไปแล้วสำหรับกิจกรรมสุดท้ายในเดือนกรกฎาคม ซึ่งเป็นเดือนสุดท้ายที่เราได้ทำงานที่นี่แบบเต็ม ๆ เพราะเดือนหน้าสิงหาคมเราก็จะได้มาทำงานแค่ช่วงต้นเดือน ถึงวันที่ 5 เท่านั้น เราก็จะฝึกงานจบแล้ว การฝึกงานที่นี่ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรมากมาย มีทั้งช่วงเวลาที่เรารู้สึกเหนื่อย รู้สึกขี้เกียจ แต่สิ่งที่เราไดด้รับทุก ๆ วันคือได้รับพลังบวกจากพี่ ๆ และความท้าทายในทุก ๆ วัน รวมถึงได้รู้จักกับผู้คนและเด็ก ๆ มากมาย สิ่งที่ได้มากกว่าการแค่มาทำงานให้จบ ๆ คือความทรงจำดี ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างการทำงานไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวกิจกรรมต่าง ๆ หรือเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเพื่อนร่วมงานแบบพี่ ๆ หรือน้อง ๆ พาร์ทไทม์ที่ได้เจอกัน มันทำให้เรารู้สึกมีความสุขมากในนช่วงเวลาฝึกงาน และไม่เสียใจเลยค่ะที่เลือกฝึกงานที่นี่ รู้สึกว่าตัวเองคิดถูกสุด ๆ แล้ว เพราะเราได้อะไรมากมายหลายอย่างที่เรียกได้ว่าเป็นโอกาสที่หาไม่ได้ง่าย ๆ เราดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของ Forest of Play และหวังว่าในอนาคตเราได้ทำงานที่นี่ และมีความสุขแบบนี้อีกต่อไปค่ะ ถึงแม้เรื่องราวการฝึกงานดูเหมือนจะจบเพียงเท่านี้ แต่เดือนสิงหาช่วงต้นเดือนวันที่ 3-7 เราก็ได้รับโอกาสในการไปค่ายสวนผึ้งอีกครั้งด้วยค่ะ 55555 เป็นเรื่องที่เหมือนจะจบแต่ก็ยังไม่จบนั่นเองค่ะ ในบล็อคต่อไป เราจะมาเล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในค่ายครั้งที่สองของเราด้วยค่ะ รอติดตามต่อไปนะคะ :)