เราใช้เวลากับการเรียนร่วม 20 ปี ทำงาน 20 ปี ลูกใกล้จบแล้ว เราก็ ส.ว.แล้ว หากเราคิดว่าแก่ ก็อยู่อย่างเฉาๆกันไป คงน่าเบื่อจัง

.

.

ว่าแล้ววันหยุด เราก็ชวนกันไปขับรถเที่ยว ดูวิว ถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก ทานข้าวอร่อยๆ ชีวิตก็สุขสันต์

.

. 

เมื่อวานเราก็แวะ Central World ทานข้าว ซื้อของ และดูหนัง ต่อด้วยทาน After You..เป็นวันเวลาที่เราย้อนกลับไปเหมือนตอนเราเที่ยวกันยามหนุ่มสาว เราชอบชีวิตแบบนี้นะ มันมีสีสรร และเติมเต็มทุกสิ่งด้วยกัน

.

.

เราอยู่อย่างสดชื่น วันหยุดถ้ามีโปรแกรมหนังดีๆ เราก็ไปดูกัน คุยกับลูกรู้เรื่อง ลูกใช้บัตรนักศึกษา ดูแค่ 120 บาท พ่อแม่ใช้คะแนนบัตรเครดิตเป็นส่วนลดได้ แต่ถูกจำกัดให้ดูแค่ 4 แถวแรก เราก็ยอมจ่ายเต็มดีกว่า 

.

.
เราเข้าไปดูหนัง A Star is born ..ที่โรงซิกมา ..หนังดีมาก เสียงเพลงเพราะมาก นักแสดงดีมาก มีความซาบซึ้งใจ ให้ข้อคิดมากมาย

.

.
ย้อนกลับมาดูตัวเอง..เราโชคดีมากแล้วสำหรับชีวิตคู่ของเรา 

? ความเข้าใจกัน ให้อภัยกัน เอาใจใส่ต่อกัน

? การพูดดีต่อกัน ไม่พูดทำให้อีกฝ่ายเสียใจ 

? การอยู่ข้างๆเสมอไม่ว่ายามทุกข์หรือสุข 

โดยเฉพาะยามทุกข์ การเป็นกำลังใจให้กัน มีความหมายเหลือเกิน เปรียบเหมือนน้ำเย็นที่มาชโลมใจให้ชุ่มฉ่ำ ให้มีพลังสู้ต่อไป

บางครั้งยามสุข การประสบความสำเร็จในกิจการงานของเราเอง หรือความสำเร็จของลูกหลาน เรามีส่วนร่วมแสดงความยินดี ให้พรต่อกัน ก็ล้วนสุขใจเช่นกัน

.

.

แต่เราก็ไม่ลืมที่จะตระหนักรู้ว่า ความสุข ความทุกข์ ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป เราอยู่กับปัจจุบันขณะ อย่างทึ่เข้าใจ สุขก็รู้ ทุกข์ก็รู้ มันเป็นไปตามวิถี มันเป็นเช่นนั้นเอง 

?????