คราวนี้มารีวิวเรื่องที่ดังมาเนิ่นนานบ้าง 555 

องค์ชายอัปลักษณ์เป็นเรื่องคลาสสิคของฝูเลยค่ะ พิมพ์มานาน ฉบับปกเก่าก็หายากพอตัว ฉบับปกใหม่ก็หมดอย่างรวดเร็ว เราอ่านแบบปกเก่าค่ะ ภาพปกเป็นฝีมือ leila คนดัง ซึ่งเราคิดว่าลายเส้นใหม่ๆของเค้าแตกต่างจากเดิมอยู่พอสมควรนะ ส่วนปกใหม่เราว่าสวยดีค่ะ ดูหรูหราดี 555

ก็เรื่องนี้มี 3 เล่มจบ กับอีก 1 เล่มพิเศษเนาะคะ

เป็นเรื่องของขันทีหน้าตาธรรมดา กับองค์ชายสี่ที่เกิดมาหน้าตาอัปลักษณ์เหลือทน เพราะว่าองค์ชายสี่หน้าตาอัปลักษณ์นี่แหละ ทำให้ทุกคนในวังต่างก็ใจร้ายผิดมนุษย์กับองค์ชายทั้งนั้น จนกระทั่งมีจางผิงเข้ามาในชีวิต ทำให้องค์ชายได้เป็นผู้เป็นคนขึ้นมาอีกครั้ง แต่ก็เป็นผู้เป็นคนที่โรคจิตอ่ะนะ 555

เราชอบเล่มแรกๆมากค่ะ ช่วงที่พระเอกยังเด็กอ่ะ ชอบจางผิงที่คอยดูแลพระเอกที่ยังเด็กแบบนั้น เฉยๆกับตอนโต 555 รู้สึกว่าพระเอกโตมาได้โรคจิตไปนิดนึง แต่ก็เข้าใจนะ มันก็เข้ากับวัยเด็กที่เป็นแบบนั้นอยู่

มันก็เลยทำให้เรื่องนี้มีความ SM อยู่ด้วย แต่ก็ไม่ได้โฉ่งฉ่างเวอร์วังแบบเรื่องนี้เน้นสไตล์นี้ไปเลย ฉากเรทก็มีพอสมควรค่ะ แต่ว่าก็ยังไม่ถึงขนาดว่า ตลอดเวลา อย่างตอนอ่านรัชทายาท ของเฟิงน่ง เรายังรู้สึกแบบ มีฉากเรทเยอะไปนิดนึงทั้งที่เนื้อเรื่องไม่ค่อยมีอะไร

แต่ว่าองค์ชายอัปลักษณ์ตัวเนื้อเรื่องสนุกอยู่นะคะ การชิงบัลลังก์ก็มีพอให้ติดตามอยู่ ...ทั้งที่ทั้งนั้นโดยส่วนตัวเราไม่ได้ประทับใจอะไรมาก คือเราไม่ได้ชอบพระเอกสไตล์นี้มั้ง อ่านๆไปแล้วก็รู้สึกว่า อืมมมม เราชอบพระเอกแสนดีมากกว่า แล้วก็รู้สึกขึ้นมาว่า จริงๆเราก็ไม่ใช่สาย SM เลยนี่นา มันก็อ่านได้ แต่จะให้อ่านซ้ำหลายรอบคงไม่ใช่ค่ะ

เราคิดว่าเป็นเพราะเราอ่านวายมานาน แล้วก็อ่านแนวจีนโบราณมานาน มาอ่านตอนนี้มันเลยไม่ค่อยตื่นเต้นมั้ง ถ้าเราอ่านตอนช่วงที่เพิ่งอ่านวายใหม่ๆอาจจะตื่นเต้นและประทับใจกว่านี้