แม้จะปฏิบัติธรรมใต้ร่มกาสาวพัสตร์มาสองปี หัวใจของซ่านเชาก็ไม่เคยสงบอย่างแท้จริงเลย

สองปีที่ความทรงจำขาดหาย สองปีที่ฝันร้ายคอยหลอกหลอน...

เขาฝันเห็นภาพชีวิตกลางทะเลทรายซ้ำๆ รวมถึงฉากสุดท้ายอันน่าสะพรึงกลัว คนที่เขาเรียกว่าอาจารย์กำลังเงื้อกระบี่ขึ้นแทงเขา

‘กระบี่ที่จะปลิดชีพเจ้าในวันนี้...คือหลงยวน’

ภาพสะเทือนขวัญขาดหายไปแค่นั้น เมื่อฟื้นขึ้นมาอีกที เขาก็พบว่าตัวเองระเห็จจากกลางทะเลทรายทางเหนือ มานอนสลบอยู่หน้าอารามฉือเอินในนครฉางอัน มีกระบี่หลงยวนที่อาจารย์ใช้สังหารเขาวางอยู่ข้างกาย!

ใบหน้าของอาจารย์ไม่เคยปรากฏในความฝัน ไร้เงื่อนงำโดยสิ้นเชิงว่าจะตามหาคนคนนี้อย่างไร จวบจนเขาได้พบเซี่ยอวิ๋น ผู้บัญชาการกองราชวัลลภที่อวลอายด้วยบุคลิกชั่วร้าย ความรู้สึกเคยคุ้นจึงค่อยๆ กลับมาทีละน้อย

การตามหาดอกไม้วิเศษมาต่อชีวิตรัชทายาท ปริศนาเกี่ยวกับเซี่ยอวิ๋นและพลังลึกลับในร่างเจ้าตัว...เป็นโชคชะตาจริงหรือที่นำพาพวกเขามาพบกันอีกครั้ง และผลของการพบพานในครานี้จะจบลงเช่นเดิมหรือไม่?

ช่วงนี้เราอ่านงานหวายซ่างติดกันสองเรื่องเลยค่ะ คือพันธะรักวันสิ้นโลกกับมังกรเร้นฟ้า

ก็มังกรเร้นฟ้า เป็นของสนพฝูค่ะ สี่เล่มจบ จริงๆเนื้อหารวมๆน่าจะพอๆกับพันธะรักวันสิ้นโลกมั้งคะ บางเล่มก็ไม่ได้หนามาก ปกสวยมาก เรายังชอบปกฉงกงเสมอเลย 5555

เนื้อหาเป็นแนวแฟนตาซี/ยุทธภพ/ชิงบัลลังก์ ก็นับว่าเป็นแนวผสมๆ setting อยู่ที่ช่วงต้นราชวงศ์ถังค่ะ เป็นช่วงที่จักรพรรดินีอู๋เจ๋อเทียนกำลังรุ่งเรืองและกำลังขึ้นครองบัลลังก์ จริงๆประวัติศาสตร์ช่วงราชวงศ์ถังช่วงต้นเราค่อนข้างรู้เยอะกว่าช่วงอื่น (ช่วงอื่นคือไม่รู้เลย 5555) ถ้าเทียบกับเรื่องอื่นที่เป็นหนังสือ เรื่องนี้ก็จะอยู่ในช่วงหลังนวลหยกงาม (หลี่ไท่) แต่ก่อนตี๋เหรินเจี๋ย (อู่เจ๋อเทียนขึ้นครองราชย์แล้ว) ช่วงนี้เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านของราชวงศ์ถังอย่างรุนแรงภายในไม่กี่ปีค่ะ

ตัวละครของเรื่องนี้จริงๆต้องบอกว่าตรงสเปคเรามาก คือเป็นแนวเคะราชินีคนงามที่ร้ายกาจ กับ แนวเมะลูกหมาน้อยอายุน้อยกว่า แถมยังมีความศิษย์อาจารย์อีก คือเป็นเรื่องที่เราฟังเนื้อเรื่องผ่านๆแล้วคิดว่าต้องชอบแน่เลย พระเอกยังเป็นแนวคลั่งรักอีกต่างหาก (จริงๆนายเอกก็รักพระเอกมากๆเหมือนกัน) แถมเซตติ้งยังเป็นราชวงศ์ถังที่เราค่อนข้างชอบด้วยค่ะ

แต่พออ่านจริงๆ เราวางหลายรอบเหมือนกันค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม มันมีความแบบไม่ค่อยเข้าถึงเนื้อเรื่องอยู่ ไม่ใช่มันไม่สนุกนะ มันสนุกดี แต่เราไม่ค่อยอินเท่าไหร่ ถ้าให้เทียบกับพันธะรักวันสิ้นโลก เราชอบพันธะมากกว่าเรื่องนี้มาก

เรื่องนี้ทั้งพระนายสะบักสะบอมมาก ทั้งเข้าใจผิดกัน ทั้งลืมกัน ทั้งคาดหวังทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าอาจจะผิดหวัง ทุกอย่างประดังประเดมาก แต่จริงๆแล้วตั้งแต่ต้นทั้งคู่ก็รักกันมากๆอยู่แล้ว จนเรารู้สึกว่ามีฉากหวานๆน้อยเกินไปเลยล่ะค่ะ ช่วงหลังเล่าค่อนข้างรวบรัด เรานึกอยากเห็นชีวิตที่มีความสุขของสองคนนี้ยาวอีกหน่อย

ฉากจบก็พาให้รู้สึกเศร้าอะ คือก็รู้ว่าตลอดชีวิตที่ผ่านมาเค้าคงใช้ชีวิตอย่างมีความสุขแล้วก็รักกันมากแหละนะ

สรุปก็ เราคิดว่าโอเคนะคะ แต่ไม่ได้ชอบขนาดนั้น