Link : https://www.facebook.com/137043047997/posts/10156602201802998/

เรียน ผู้อ่านทุกท่าน

บล็อกนี้ผู้เขียนขอนำเสนอเรื่องราว เนื้อหา และประสบการณ์เฉพาะกิจกรรม ทริป และเรื่องน่าสนใจเท่านั้น วันทำงานธรรมดา ๆ หรือไม่มีอะไรพิเศษขออนุญาตไม่เขียนลงบล็อกครับ 

ด้วยรักจากเมธ!

วันนี้ขอพาทุกคนไปเที่ยวที่หนองบัวลำภู แต่จะข้ามช่วงวินาทีก่อนที่ผมจะได้ไปทริปนี้ร่วมกับททท.ไม่ได้เลยครับ เพราะมันตลกมาก (สำหรับผมน่ะนะ5555) ย้อนเวลากลับไป ณ วันที่ข้อมูลของทริปนี้มาถึงมือผมเป็นคนแรก เพราะผมสนิทกับพี่กะติ๊บและพี่พลอย เจ้าหน้าที่ของททท.ครับ เมื่อข้อมูลมาถึงมือก็พบว่ามีทริปจากภูเก็ตเชิญมาเหมือนกัน เราจึงจำเป็นต้องเลือก... ไม่ต้องสืบว่าผมต้องอยากไปภูเก็ต แต่แน่นอนว่าเส้นทางการไปภูเก็ตไม่ง่ายครับ เพราะมีพี่เต็ก ตากล้องของบริษัทที่จ้องทริปภูเก็ตตาเป็นมันอยู่เหมือนกัน เราใช้เวลาเกี่ยงกันไปเกี่ยงกันมานานพอสมควร... "เมธไปหนองบัวฯ เถอะพี่น่ะแก่แล้ว ให้ไปสบายเถอะ" "โห่ พี่ผมยังไม่เคยไปใต้เลยผมอยากไปสักครั้งนะพี่" "ภูเก็ตเอง เดี๋ยวเมธก็ได้ไป" และอีกสารพัดประโยคที่ผมจำไม่ได้5555 จนสุดท้ายเกิดอะไรขึ้นรู้ไหมครับ พี่จัมพ์ได้ไปภูเก็ต ส่วนผมและพี่เต็กถูกส่งไปหนองบัวลำภูแบบแพ็คคู่ ในชื่อ "เต็กเมธคู่หูคู่ใหม่" ตามคำบอกของพี่กล้วย (ฮา)

เอาเถอะ...อย่างน้อยก็ได้ออกทริปล่ะวะ! ดีกว่านั่งทำงานที่ออฟฟิศ ทริปนี้ 3 วันเช่นเดิมไม่ต่างจากทริปก่อน ระหว่างวันที่ 5-7 กรกฎาคม 2562

.

ใช้เวลาไม่นานผมก็ถึงท่าอากาศยานนานาชาติอุดรธานี และนั่งรถตู้ต่อไปยัง"ศาลสมเด็จพระนเรศวรมหาราช" ศาลแห่งนี้สร้างขึ้นเพื่อเป็นศุนย์รวมจิตใจของชาวหนองบัวลำภูครับ บางคนอาจสงสัยว่าพระนเรศวรเกี่ยวข้องอะไรกับหนองบัวลำภู เรามีคำตอบครับ! ในอดีตพระนเรศวรเคยยกทัพไปตีเวียงจันทร์ และแวะพักที่หนองบัวลำภูครับ เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ทราบนี้ก็มีพระราชดำริให้สร้างศาลสมเด็จพระนเรศวรขึ้น เวลาที่ผมไปถึงค่อนข้างวุ่นวาย (มาก) เพราะสื่อมวลชนเต็มไปหมด คนเยอะ ทำให้ไม่สามารถถ่ายรูปได้มุมตามที่ต้องการ แถมอากาศยังร้อนอบอ้าวจนอยากร้องไห้ ผมใช้เวลาที่นี่ไม่นานก็เดินทางต่อไปที่อื่น 

สำหรับสายกินรับรองว่าต้องชอบ"บ้านท่าลาด"แน่นอน! เพราะที่นี่มีแม่ ๆ นักทำปลาส้มมือฉมังคอยต้อนรับพวกเราอยู่แล้ว แม่ ๆ นำเสนอปลาส้มสายเดี่ยวซึ่งเป็นของดีประจำจังหวัดและแสดงฝีมือการทำปลาส้มอย่างเต็มที่ การทำงานที่นี่ยังยุ่งยากเช่นเคย เพราะจำนวนสื่อมวลชน และสถานที่ที่ไม่เพียงพอกับจำนวนพวกเรา ทำให้กว่าจะได้ภาพแต่ละภาพก็เล่นเอาปางตาย แต่ทริปนี้ผมสามารถโฟกัสกับการเก็บข้อมูลได้เต็มที่ เพราะมีพี่เต็กคอยถ่ายรูปสวย ๆ ให้ตลอด 3 วันครับ แต่ปัญหาในการทำงานกลับมาเร็วกว่าที่คิด เพราะผู้ใหญ่บ้านผู้ให้ข้อมูลและเจ้าหน้าที่ดูแลการผลิตปลาส้มให้ข้อมูลที่ค่อนข้างย้อนแย้งกันจนผมตัดสินใจลำบากว่าจะใช้ข้อมูลของใครในการเขียนงานนี้ดี (ฮา)

ที่นี่มีทางเดินขึ้นไปยังจุดชมวิวด้วย ซึ่งต้องบอกว่ามันก็สวยนะ แต่ก็ไม่ได้สวยแบบว้าวอ่ะ5555 ขากลับจากบ้านตาดไฮเราก็แวะ"วัดป่าพรหมวิหาร"เพื่อกราบไหว้ขอพรครับ

หลังจากนั้นพวกเราก็เดินทางไป"วัดศรีคูณเมือง" วัดเก่าแก่ประจำจังหวัดหนองบัวลำภู (หรือที่สมัยก่อนเรียกว่าวัดคนชุมน้ำออกบ่อศรีคูณเมือง) เพื่อกราบไหว้สักการะขอพรอีกครั้งก่อนเดินทางกลับ จุดเด่นของวัดนี้คือ เป็นวัดเดียวที่หันหน้าไปทางทิศใต้ วัดนี้มีบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อกันว่ารักษาโรคภัยไข้เจ็บได้ และยังเชื่อมไปถึง"ศาลสมเด็จพระนเรศวรมหาราช"ที่ไปมาวันแรก ที่นี่เองความชิบลอสต์ก็บังเกิดขึ้น เมื่อผมพิมพ์ข้อมูลผิดจนมีผู้อ่านมาแย้งในเพจ! ซึ่งมันอัปลงเฟซบุ๊กไปแล้วให้ตายเถอะ หน้าเสียเลย เครียดมาก ๆ เพราะกูเกิ้ลแมปเจ้ากรรมดันตั้งหมุดไม่ตรง ทำกี่รอบก็ไม่ตรง แต่เป็นสถานที่ชื่อเดียวกัน (งงไหมทุกคน) เลยกลายเป็นระยะทางเชื่อมจากบ่อน้ำไปศาลล่อไปถึง 30 กิโลฯ ทั้งที่จริง ๆ มันแค่กิโลกว่า ๆ เท่านั้นเอง! เราก็ขอเตือนทุกคนให้ทำงานอย่างละเอียดรอบคอบไม่เหมือนเรานะครับ... ขอบคุณพี่ ๆ ในออฟฟิศมาก ๆ ที่ให้กำลังใจและไม่ต่อว่าเราครับ สัญญาว่างานหน้าจะไม่ผิดพลาดแน่นอน!