Patrick Melrose เป็นซีรีย์ที่สะท้อนการโดน sexual abuse ในเด็ก จนทำให้เกิดปัญหาทางจิตใจ ทำให้ต้องหัดไปพึ่งยาเสพติดและแอลกอฮอร์ จนถึงการพยายามต่อสู้กับอาการต่าง ๆ เพื่อที่จะได้กลับไปใช้ชีวิตแบบคนปกติ

ซีรี่ย์เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราชอบมาก เทคนิคการเล่าเรื่องแบบมีชั้นเชิง การเปลี่ยนแปลงไปในทิศทาง    ต่าง ๆ ของตัวละคร ความเครียด ความหดหู่ แต่ก็ยังสอดแทรกความตลกร้ายเข้ามาด้วย 

ในพาร์ทอดีตนั้นเราจะได้เห็นการเลี้ยงดูของครอบครัว Melrose ที่ต่างจากครอบครัวปกติ พ่อเป็นคน  น่ากลัวมาก แพทริคโดนพ่อล่วงละเมิดตั้งแต่เด็ก ๆ และแม่ที่ไม่เข้มแข็งพอที่จะปกป้องลูกชาย เราอึดอัดกับพาร์ทนี้มาก ไม่แปลกใจเลยที่พอโตมาแพทริคถึงมีพฤติกรรมแบบนี้ เพราะถ้าเป็นเราอาจจะทนไม่ไหวจนต้องฆ่าตัวตายไปแล้ว TT 

ที่ไม่ชมไม่ได้เลยคือเบเนดิกต์พระเอกของเรื่อง บอกเลยว่าพี่เบนเอาอยู่ทุกฉาก พาเราจมดิ่งไปกับตัวละคร เวลาเค้าเศร้าเราก็เศร้าตามไปด้วย เวลาที่ร้องไห้เราก็ร้องตามไปด้วย เวลาที่ต้องต่อสู้กับความทรงจำเลวร้ายในอดีตเราก็เครียดและหดหู่ไปด้วย เป็นตัวละครที่เปราะบางและพร้อมที่จะแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ จนเราอยากเขาไปกอดปลอบ

ส่วนที่เราชอบที่สุดในซีรี่ย์เรื่องนี้คืองานภาพ องค์ประกอบศิลป์ งานย้อมสี สวยมาก ๆ จนอยากก้มกราบ Art Director เราว่าเค้าใสใจกับงานภาพ และใช้สีในการเล่าเรื่องได้ฉลาดมาก ๆ จะสังเกตได้ว่าฉากของแพทริคส่วนใหญ่จะย้อมโทนสีฟ้า หรืออย่างเสื้อผ้าที่แพทริคใส่ส่วนใหญ่ก็เป็นสีฟ้า สื่อถึงความเศร้าหมองของตัวละคร ความโดดเดี่ยว ความบอบช้ำทางจิตใจ

โดยรวมแล้ว Patrick Melrose เป็นงานที่เราชอบมาก เมสเสจที่ต้องการจะสื่อก็ดีมาก มีจังหวะการเล่าที่มันถูกที่ถูกทางไปหมด ถ้าเทียบเป็นอาหารก็บอกได้เลยว่าขมแต่อร่อย เอาจริง ๆ แค่เข้ามาดูการแสดงของพี่เบนก็ถือว่าคุ้มแล้ว การแสดงที่ทำให้เราต้องทึ่ง และงานภาพที่สวยมากจริง ๆ เหมือนเรากำลังดูงานศิลป์ดี ๆ อยู่ แต่ถึงจะชอบขนาดไหนเราก็คงไม่หยิบขึ้นมาดูซ้ำบ่อย ๆ เพราะเนื้อหามันหดหู่สุด ๆ จนพอดูจบแล้วเราดิ่งไปหลายวัน