เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My First Storyfindseethesun
#jojoweekly | ลิปสติก


  • Week3 | เพิ่งเข้าร่วมครั้งแรกค่ะ ;--;

    Couple : บูจาราตี้ x ทริช 

    (ลิปสติก)  

    Talk : เหมือนทั้งสองกำลังถ่ายโฆษณาลิปสติกอยู่เลยค่ะ...



    "ฉันใช้ลิปสติกยี่ห้อนี้ไม่ได้" 

    สิ้นเสียงของทริช อูน่า หญิงสาวผมสีชมพูผู้ซึ่งเป็นแฟนสาวอายุสิบห้า มีฐานะเป็นลูกสาวของอดีตบอสคนเก่าแห่งพาสซิโอเน่แก็งที่ชายหนุ่มสังกัดอยู่ เขาคือบูจาราตี้ที่นั่งกุมขมับก่อนจะรีบเอ่ยถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจทริชนัก ว่าทำไมเธอถึงไม่ยอมรับลิปสติกอันใหม่สีแดงฉูดฉาดแต่ก็น่ารักด้วยตัวแพคเกจที่วางเป็นของขวัญอยู่ตรงหน้า

    "แล้วทำไมถึงใช้ไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นลิปสติกอันไหน มันก็เหมือนกันหมดไม่ใช่เหรอ" บูจาราตี้ถามเสียงหนักแน่น แต่กลับได้รับเพียงเสียงถอนหายใจพร้อมกับสีหน้าเหนื่อยหน่ายของทริชเสริม

    "มันไม่ใช่จีวองชี่เบอร์สอง"

    "ต่อให้มันจะไม่ใช่ แต่มันก็ใช้ได้" ชายหนุ่มเริ่มจะหัวเสีย ขณะที่ทริชกำลังมองออกไปนอกหน้าต่างแล้วเริ่มอ้างถึงเด็กหนุ่มรุ่นน้องของแฟนหนุ่ม

    "ใช้ไม่ได้ ฉันไม่ใช้ยี่ห้ออื่นนอกจากจีวองชี่เบอร์สอง เฮ้อ..บูจาราตี้ ขอทีเถอะ ขนาดนารันช่ายังจำได้เลยนะว่าฉันชอบใช้มัน"

    นารันช่า?! 

    เด็กคนนั้นที่นับถือเขามาก แต่ก็หัวบื้อเล็กน้อยเนี่ยนะที่เข้าอกเข้าใจเรื่องลิปสติกของทริช ในขณะที่เขาซึ่งเป็นแฟนหนุ่มแท้ๆกลับไม่เข้าใจ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน..บูจาราตี้ได้แต่งุนงง หรือว่าเขาพลาดที่ ความจริงแล้วตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งเคยเอาอกเอาใจผู้หญิงเป็นครั้งแรก ก็แค่ผ่านไปเห็นลิปสติกน่ารักๆ แล้วบังเอิญนึกถึงทริช..เพราะคิดว่าเธอน่าจะชอบ แต่โดนปฏิเสธแบบนี้ มันก็น่าน้อยใจเหมือนกันว่าเรายังไม่ดีพอสำหรับทริชหรือเปล่า...

    เรื่องนี้..ถ้าไปเล่าให้น้องๆในกลุ่มฟัง พวกมันคงขำขันกันไม่หยุดแน่ ที่บูจาราตี้คนนี่ต้องมาคิดมากเพราะเธอคนนั้น

    แต่ในโชคร้ายก็ยังมีโชคดีล่ะมั้ง..บางทีอาบัคคิโอ้อาจจะช่วยเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ก็ได้ 

    "โอเค..ถ้าเธอไม่ชอบมัน ฉันก็ไม่ฝืน ขอโทษด้วยนะ" ว่าแล้วก็คว้าลิปสติกแท่งนั้นออกไป ท่ามกลางความเงียบเพราะทริชไม่ได้คัดค้านอะไรบูจาราตี้เลยสักคำ ชายหนุ่มออกมาจากห้องพักพร้อมกับเก็บลิปสติกแท่งที่ทริชไม่ต้องการไว้ใต้สูท ก่อนจะออกตามหาอาบัคคิโอ้ที่อาจจะไปนั่งฟังเพลงอยู่ไม่ไกลจากตรงนี้เท่าไหร่นัก

    ทว่าก่อนที่จะได้พบกับอาบัคคิโอ้ เขาก็ต้องพบกับเรือนผมสีดำที่นั่งกุมขมับอยู่ใต้ต้นไม้ เมื่อเดินเข้าไปใกล้ ก็ต้องเห็นใจนารันช่าที่ปวดหัวกับโจทย์ต่างๆที่คุณครูฟูโก้มอบไว้ให้เล็กน้อย "อ๊ะ..บูจาราตี้"

    ถูกทักเช่นนั้นก็ทำให้นึกถึงคำของทริชที่บอกว่านารันช่าเข้าใจเธอดีขึ้นมา มันคงจะจริงที่ตัวเขาไม่ได้ละเอียดอ่อนอย่างนารันช่า เลยเข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงไม่ได้..

    "ทำไมทำหน้าเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่"

    ถูกนารันช่าอ่านใจได้เหมือนกันสินะเรา..

    "เปล่าหรอก ก็แค่คิดว่าตั้งใจเรียนหรือเปล่าน่ะ" คนที่กำลังปวดหัวอยู่ ถึงกับยิ้มได้ทันที

    "ตั้งใจสิ ตั้งใจมากเลยด้วย ขอบใจนะบูจาราตี้"

    เขายิ้มเล็กน้อยให้นารันช่า แล้วถามหาอาบัคคิโอ้ รายนั้นคิดว่าน่าจะหมกตัวอยู่แถวๆห้องบอสคนใหม่อย่างโจรูโน่ บูจาราตี้จึงเดินดุ่มๆมาไม่รอช้า ก่อนจะพบว่าเจ้าตัวกำลังจัดการเอกสารอะไรบางอย่างที่สำคัญกับองค์กร ครั้นจะขอเวลาส่วนตัวกับอาบัคคิโอ้ในตอนนี้ คงเป็นการเสียมารยาทมากเลยทีเดียว

    บูจาราตี้จึงนั่งลงแล้วค่อยๆเรียบเรียงทีละน้อย ด้วยการวางลิปสติดที่ทริชไม่ต้องการไว้ด้านหน้าอาบัคคิโอ้ ชายผมยาวสีม่วงอ่อนชะงักด้วยความงุนงง "จะให้ฉันใช้เหรอ?"

    ซึ่งมันก็ไม่น่าจะเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว..

    "ไม่อ้อมค้อมล่ะนะ ขอปรึกษาอะไรหน่อยสิ"

    บูจาราตี้มีสีหน้าที่ดีขึ้นมาก หลังจากที่ได้ปรับความคิดใหม่เกี่ยวกับการเอาใจผู้หญิงจากอาบัคคิโอ้ พร้อมถูกแนะนำให้ไปซื้อลิปสติกที่ทริชชอบไปง้อ เพราะบางทีเธออาจจะงอนที่บูจาราตี้จำสิ่งที่เธอชอบไม่ได้ไปแล้วก็เป็นได้ ข้อแนะนำจากอาบัคคิโอ้ทำให้เขาอยากจะไปซื้อมันเดี๋ยวนี้ แต่ติดตรงที่ผู้ชายอย่างเขาจะไปปรากฏตัวที่นั่นคนเดียวได้ยังไงโดยไม่เคอะเขิน...

    "บูจาราตี้" เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นจากด้านหลัง ระหว่างที่ชายหนุ่มกำลังวุ่นกับการกู้ความเชื่อใจกลับคืนมา ทริชยืนนิ่งชั่วครู่ก่อนจะสวมกอดชายหนุ่มอย่างนิ่มนวล แล้วช่วงเวลานั้นก็เหมือนทุกอย่างหยุดหมุนไป

    "ขอโทษนะที่เอาแต่ใจเกินไปจนไม่คิดถึงความรู้สึกของนายเลย"

    ทริชพูดโดยยังกอดเขาเอาไว้ ทั้งที่เคยบอกเอาไว้แล้วแท้ๆว่าจะปกป้องเธอเสมอ แต่น้ำเสียงของเธอกลับเศร้ามากกว่าเดิมจากที่เป็นอยู่ บูจาราตี้จึงยกมือขึ้นค่อยๆลูบศีรษะของทริชเบาๆ

    "ไม่เป็นไร ถือว่าเราได้ศึกษากันและกันมากขึ้นนะ" คนแก่กว่าอย่างชายหนุ่ม ไม่หวั่นไหวและหนักแน่นในความสัมพันธ์ครั้งนี้มาก ต่อให้ทริชจะอารมณ์ขึ้นลงแค่ไหน บูจาราตี้ก็ไม่อยากสั่นคลอนคำว่าแฟนเพียงเพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้

    "อยู่ไหนล่ะ" ทริชเงยหน้าขึ้นโดยที่ใบหน้าของเธออยู่ในช่วงระดับอกของแฟนหนุ่มพอดี ลิปสติกสีแดงนั่น ใช่ว่าจะไม่ชอบมัน ก็แค่ไม่ชินเวลาที่มีผู้ชายมาเอาใจเลยพูดจาไม่สบอารมณ์แก้เขินไปก็เท่านั้น..

    บูจาราตี้รู้ดีว่าทำไมเธอถึงถามเช่นนั้น จึงหยิบมันขึ้นมา แล้วบรรจงปาดไปที่ริมฝีปากคู่สวยของทริช "สีแดงก็เข้ากับเธอเหมือนกันนะ"

    แล้วทั้งสองริมฝีปากก็สัมผัสกันเบาๆ ขณะที่พระอาทิตย์เริ่มคล้อยตกดิน บางทีคำแนะนำของอาบัคคิโอ้คงไม่จำเป็นแล้วล่ะมั้ง..

    fin.
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in