เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
가을augustthemoon
12 : ลายมือ
  • 12 : ลายมือ

    ช่วงเวลากับคุณช่างแสนสั้น
    ผมคาดหวังให้มันยาวนานกว่านี้สักหน่อย
    ให้ยายนานกว่าฤดูใบไม้ร่วงอันเย็นเฉียบนี้

    ผมนอนเคียงข้างยุกกิที่มีแต่ลมหายใจร้อนระอุ
    ฟูเก่ามีแต่รอยขาดจนปุยนุ่นล้นทะลักออกมา

    พระอาทิตย์หนีไปเสียแล้ว ความหนาวเหน็บจึงมาเยือน
    กลิ่นฝุ่นสะสมในห้องทรงสี่เหลี่ยม
    ทั้งหนังสือและอัลบัมเพลง
    ทั้งกระดาษโน้ตที่เขียนด้วยดินสอ
    ประทับด้วยลายมือหยุกหยิกของมิน ยุกกิ
    หากให้พูดตามตรงมันเหมือนเนื้อเพลง เหมือนบทกวี


    ผมจ้องมองคุณตั้งแต่วันที่ดอกไม้ร่วงหล่น
    ตัวคุณที่นั่งรอที่ป้ายรถเมล์อยู่นั้น ถูมือไปมา
    ควันน้อยๆ ที่วิ่งออกมาริมฝีปาก
    คุณหันมองจ้องมองผมด้วยดวงตาใสกระจ่าง


    มันทำให้ผมคิดถึงวันนั้น
    ครั้งแรกที่ผมได้พบกับมิน ยุกกิ

    01.
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in