"ตาเมลน่ะนะ เป็นเพราะไปช่วยเด็กที่กำลังจะโดนวิ่งราวก็เลยมีเรื่องกับพวกวัยรุ่นแท้ๆ ยังดีที่ไม่เป็นอะไรมาก" คุณปฐมชัย ผู้อำนวยการโรงพยาบาลกล่าวขึ้นมาหลังรับฟังรายงานของหลานชายตัวดี

"ครับ ร่างกายคุณเมธัสแข็งแรงมาก แต่ที่ยังไม่รู้สึกตัวเป็นเพราะร่างกายที่อ่อนเพลียมากเลยต้องการการพักผ่อนกว่าปกติครับ" นายแพทย์รักดาว เจ้าของเวรของวอร์ดที่เมธัสหรือเมลรักษาตัวอยู่ ตอบรับเรียบๆ

"ผมฝากหลานชายผมหน่อยนะหมอรักดาว ฝากดูแลเป็นพิเศษเลย"

"แต่คุณเมธัสเป็นคนไข้ของคุณหมอนทีนะครับ"

"ผมจัดการสลับเคสให้แล้ว ผมร้อนใจจริงๆนะคุณ หลานของผมทั้งคน นอนไม่รู้สึกตัวมาสองวันแล้ว ทั้งที่บาดแผลอะไรก็ไม่มี"

"แต่ผมพึ่งประจำที่นี่ไม่นาน... "

"อย่าขัดคำสั่งผมเลยหมอรักดาว ถ้าเจ้าเมลฟื้นเมื่อไหร่ ผมอนุมัติให้คุณลาไปเยี่ยมบ้านที่เชียงใหม่เลยอาทิตย์นึง"

"แต่ว่า.. "

"ตามนั้นนะหมอ"

รักดาวมองตามแผ่นหลังผู้อำนวยการโรงพยาบาลที่มีอายุแล้วตาละห้อย เขาปฏิเสธอะไรไม่ได้อีกแล้ว และจำใจต้องรับหน้าที่ดูแล "คนไข้สุดพิเศษ" ด้วยตัวเองจริงๆ

.....เป็นพลเมืองดีช่วยเด็กจากการถูกวิ่งราวจนโดนทำร้ายร่างกายแต่กลับไม่เป็นแผลฉกรรจ์ใดๆเลย...

คุณหมอรักดาวพลิกข้อมือดูนาฬิกาจนเห็นว่านี่ก็เวลาล่วงเลยมาจนเกือบเที่ยงคืน มือเรียวเล็กถอดแว่นสายตาที่ใส่อยู่ทั้งวันออกไปแล้วนวดคลึงระหว่างคิ้วเผื่อผ่อนคลายความตึงเครียดที่เขาอ่านหนังสือเพื่อศึกษาเคสเพิ่มเติมมาตั้งแต่ราวๆสามทุ่ม

คุณหมอลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนบิดร่างกายบอบบางสลัดความเมื่อยล้า คุณหมอที่เป็นที่รักของใครๆหลายคน ด้วยตำแหน่งนักกิจกรรมของคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยดังในภาคเหนือ เจ้าของดวงหน้าจิ้มลิ้ม และเสียงหวานใส

ขาเรียวเดินทอดไปตามทางเดินก่อนเคาะประตูเดินเข้าไปในห้องของคนไข้ที่ชื่อ "เมธัส อัศวภูสิตกุล"

จริงๆหน้าที่นี้ควรเป็นหน้าที่ของพยาบาล แต่เพราะเป็นช่วงเวลากลางดึก คุณหมอรักดาวเลยเป็นคนทำหน้าที่ดูแลคนไข้รายนี้ด้วยตัวเอง

บนเตียงคนไข้ สะท้อนภาพชายหนุ่มร่างสูง ผมสีอ่อนขับให้หน้าหล่อจัดยิ่งทวีความน่ามองแม้จะไม่ได้สติ ร่างกายกำยำภายใต้เสื้อผ้าโรงพยาบาลไม่ทำให้รักดาวละสายตาไปได้เลย

คุณหมอตัวเล็กขยับชิดริมเตียง ก่อนสอดเรียวแขนบางขยับให้คนไข้พลิกตัวป้องกันอาการแผลกดทับ ไม่ทันได้สังเกตใบหน้าหล่อที่ลอบยิ้มร้ายรับสัมผัสหอมกรุ่นจากคุณหมอรักดาว

เมธัสตวัดอ้อมแขนกอดรัดคุณหมอจนคนตัวเล็กเสียหลัก แต่เพราะความเป็นคุณหมอ แทนที่จะตกใจที่กำลังโดนคนไข้เจ้าเล่ห์รุ่มร่าม กลับดันตัวเองออกมาแล้วยกยิ้มกว้างที่คนไข้ของเขารู้สึกตัวแล้ว

"คุณเมธัส!!" คุณหมอร้องอย่างดีใจ ภารกิจดูแลคนไข้คนนี้กำลังจะจบลงด้วยดี

"น้ำ.. น้ำครับ แค่กๆๆ" เมธัสไม่ตอบคำถาม แต่กลับแสร้งไอเบาๆ ให้น่าสงสารหนักขึ้นกว่าเดิม ทำให้คุณหมอรักดาวกระวีกระวาดหันไปรินน้ำใส่แก้วให้อย่างรวดเร็ว

"ขอบคุณครับ.." เมธัสกล่าวเสียงเบาพลางจิบน้ำลงคอที่แห้งผากอย่างรีบร้อน

ให้เหยื่อตายใจ

"เดี๋ยวหมอขอวัดความดัน วัดไข้หน่อยนะ" คุณหมอรับแก้วน้ำจากร่างสูงก่อนเดินออกไปจากห้องเพื่อหยิบอุปกรณ์มาตรวจคนไข้ ไม่ลืมส่งข้อความบอกคุณปฐมชัย ว่าหลานชายของเขารู้สึกตัวแล้ว

เมธัสยกยิ้มคนเดียวอย่างมีความสุข เขาแอบชอบคุณหมอรักดาวตั้งแต่เข้าบรรจุใหม่ๆที่โรงพยาบาลของลุง เฝ้าแอบมอง สืบค้นข้อมูลจนรู้ว่า คุณหมอตัวเล็กมีชายหนุ่มมากหน้าหลายตาวนเวียนมาขายขนมจีบมากมายเหลือเกิน ส่วนเขา ก็เป็นเพียงผู้ชายหน้าตาดีที่ยังเจ้าชู้เหมือนสมัยเรียน

ตอนแรกก็เข้าใจว่าแค่ชอบเฉยๆ แต่เมธัสก็พึ่งรู้ตัวเองว่าปล่อยคุณหมอรักดาวไปไม่ได้เพราะไม่ว่าเมธัสจะไปนอนกับใคร ภาพคุณหมอตัวเล็กกลับอยู่ในห้วงความทรงจำ ทุกครั้งที่เอ่ยชื่อออกมายามใกล้แตะขอบสวรรค์ กลับเป็นชื่อของ "รักดาว" ไม่ผิดเพี้ยน ยิ่งคิดว่าคู่นอนเป็นคุณหมอรักดาว การกระทำก็ยิ่งสุขสม เมธัสถึงกับเลิกเที่ยวและหาทางประชิดตัวคุณหมอให้ได้ในที่สุด

แต่ความโชคร้ายก็คือเมธัสเข้าไปช่วยเด็กนักเรียนที่ถูกวิ่งราว และเขาก็ถูกทำร้ายร่างกายพอสมควร ด้วยความที่เขาพอมีวิชาป้องกันตัว ทำให้ไม่ได้รับแผลสาหัสใดๆนัก มีเพียงอาการอ่อนเพลียที่ทำให้เขาไม่รู้สึกตัวไปหนึ่งวันเต็มๆ

ใช่ แค่หนึ่งวัน และลุงของเขาเองที่เป็นคนเปิดทางให้

เปิดทางโดยที่ไม่รู้ว่าเมธัส ร้ายยิ่งกว่าเสือ และหมอรักดาวก็คือเหยื่อที่เมธัสจะถนอมไว้กินตลอดไป

"ก๊อก ก๊อก ก๊อก" เสียงเคาะประตูทำเอาเมธัสต้องรีบสะบัดผ้าห่มมาคลุมตัวอย่างน่าสงสาร

"วัดไข้หน่อยครับ" เสียงหวานเอ่ยขึ้นทันทีที่เดินเข้ามาประชิดเตียง มือเรียวเอื้อมปลดที่กั้นเตียงเพื่อให้สะดวกแก่การตรวจร่างกายคนไข้

แค่เพียงได้สัมผัสกับฝ่ามืออุ่นร้อน กลิ่นหอมกรุ่น และชุดกาวน์ของคุณหมอ ก็ทำเอาเมธัสแทบคลั่ง สายตาเจ้าชู้โลมเลียไล้ไปทั่วทั้งตัวคุณหมอตัวเล็ก

แน่นอน.. คุณหมอรักดาวคนเก่งย่อมรับรู้

หัวใจเต้นกระหน่ำทันทีที่เห็น "บางสิ่งบางอย่าง" ที่ดันผ้าห่มขึ้นมาชัดเจน ถึงจะเป็นคุณหมอและได้เห็นร่างกายของคนไข้มานักต่อนัก แต่ด้วยความไม่ประสีประสาบวกกับสายตาเจ้าชู้ที่คนไข้สุดหล่อส่งมาให้ ทำเอาใบหน้าอ่อนวัยขึ้นสีปลั่งน่าเอ็นดู

"อยากเข้าห้องน้ำครับหมอ พาผมไปหน่อยได้ไหม" เมธัสเอ่ยปากราวกับไม่รู้ไม่เห็นกับอาการเขินอายของคุณหมอตัวเล็กตรงหน้า

รักดาวพยักหน้าเบาๆก่อนช่วยพยุงคนไข้ที่ตัวสูงกว่าเขามากไปเข้าห้องน้ำอย่างทุลักทุเล

ด้วยห้องพักเป็นห้องวีไอพี ระยะทางจากเตียงไปถึงห้องน้ำจึงมีระยะห่างพอสมควร เมธัสแกล้งปัดป่ายมือสะเปะสะปะ แอบสูดดมความหอมละมุนของกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มอย่างไม่รู้เบื่อ

คุณหมอรักดาวเองก็เริ่มโอนอ่อนไปตามสัมผัสแปลกใหม่ที่เกิดขึ้นกับตัวเองเช่นเดียวกัน

หัวใจดวงน้อยเต้นถี่รุนแรง เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คุณหมอได้พบกับเมธัส แท้จริงแล้ว คุณหมอรักดาวเคยได้แอบมองเจ้าของร่างสูงที่มักมาหาคุณปฐมชัยบ่อยๆ แต่เพราะไม่มีธุระที่ต้องรู้จักกัน รวมถึงเขาก็มีเคสให้ต้องดูแล จึงเป็นเพียงความประทับใจที่ได้เห็นก็เท่านั้น

ทันทีที่ทั้งสองร่างเข้าไปในห้องน้ำ เมธัสก็ออกลายเสือหนุ่มโดยการเอื้อมมือไปล็อคประตูห้องน้ำก่อนรั้งเอวร่างบางเข้ามาปะทะอกกว้าง ขยับแนบชิดจนหลังของคุณหมอตัวเล็กพิงกับผนังห้องน้ำอยู่แบบนั้น

ความตกใจทำให้คุณหมอตัวเล็กเผลอเผยอปากบางก่อนที่ริมฝีปากร้อนจัดของคนสูงกว่าจะก้มลงนาบในอวัยวะเดียวกัน ปลายลิ้นร้อนส่งเข้าไปชอนไชกวาดต้อนความหอมหวานในโพรงปากอย่างไม่รู้จบ มือแกร่งโอบรัดตัวคุณหมอไว้แน่น จนจนร่างกายของทั้งคู่เบียดชิดกัน

คนตัวเล็กพยายามดันอกของชายหนุ่มเอาไว้ แต่เหมือนแรงที่มีไม่มานัก ทำเอาคนไข้ตัวร้ายเผยอยิ้มออกมาเบาๆ มือหนาขยับมาลูบไล้อกบางของรักดาวแล้วกดปลายนิ้วเมื่อได้สัมผัสกับยอดอกที่แข็งสู้มือของเขา เมธัสดูจะสนุกกับกวางน้อยในอ้อมแขน จึงขยับมือลูบไล้ลงไปถึงกางเกงสแล็คราคาแพง เขาใช้มือเพียงข้างเดียวปลดเข็มขัดหนังงูยี่ห้องดังออกก่อนล้วงมือเข้าไปขยำ "ของร้อน" ภายใต้กางเกงสีเข้ม

คุณหมอรักดาวหัวใจกระตุกวูบเมื่อกางเกงขายาวของเขาร่วงหล่นไปกองที่พื้น และแทบหัวใจหยุดเต้นทันทีที่ก้านนิ้วชี้เกี่ยวขอบเอวกางเกงชั้นในไปสัมผัสกับส่วนปลายที่เริ่มมีน้ำซึม ปลายนิ้วอุ่นบดคลึงคล้ายกำลังจะแกล้งกัน

"อ่า.. คุณ.. เมธัส อย่าทำแบบนี้" สติที่ใกล้จะรางเลือนของคุณหมอรักดาวทำให้ร่างเล็กที่เมธัสผละจากริมฝีปากมาซุกไซ้ที่ลำคอเนียนเอ่ยห้ามเสียงแผ่ว

"คุณหมอ.. ผมชอบคุณมานานแล้วนะ" เมธัสกระซิบชิดริมใบหูเล็กก่อนอ้าปากงับขบส่วนปลายอ้อยอิ่งเรียกทุกสัมผัสของคุณหมอให้ตื่นตัว

"จะ.. จริงหรอ"

"เป็นแฟนกันตอนนี้เลยยังได้เลยครับ รักดาว" สิ้นคำ ปลายลิ้นร้อนก็ถูกส่งไปไล้ริมรสหูเล็กๆของคุณหมอ จนรักดาวต้องครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่

สองมือที่เคยผลักไสเมธัสเปลี่ยนมาคล้องที่คอแทนเพราะขาเรียวกำลังสั่นไหวจากการที่คนไข้ตัวดีกำลังโอบตัวตนของคุณหมอแล้วขยับเป็นจังหวะ จนรักดาวต้องแหงนหน้าเริ่ดขึ้นมองเพดานของน้ำสีขาว มืออีกข้างของเมธัสจัดการริดกระดุมเสื้อเชิ้ตข้างใน โดยไม่แตะต้องเสื้อกาวน์แม้แต่น้อย

อยากจัดการหมอทั้งชุดกาวน์มานานแล้ว

ปลายลิ้นร้อนไล่เลียตั้งแต่ใบหูไปจนถึงไหปลาร้าคู่สวยขบเม้มจนมีร่องรอยสีสดประปราย ก่อนละเลงดุดันทันทีที่พบกับยอดอกสีอ่อน

"อ่า.. คุณเมธัส.. ซี๊ดดดดด" คุณหมอลากเสียงยาวทันทีที่ถูกจู่โจมพร้อมกันในทุกจุดกระสัน ด้านล่างนั้น ข้อมือของคนตรงหน้าก็ดีเหลือเกิน โอบล้อมดึงรั้งเสียจนแทบขาดใจ

"หวานไปทั้งตัวเลยรักดาว" เสียงเมธัสแหบพร่าจากการได้รับสัมผัสน่ามัวเมาของคุณหมอตัวเล็ก

"อ๊ะๆๆ เร็ว.. เร็วอีก" แรงรูดรั้งของเมธัสทำเอาหัวสมองของรักดาวขาวโพลน เล็บที่ยาวขึ้นเล็กน้อยข่วนจิกไปที่ไหล่ของคนไข้สุดหล่ออย่างไม่รู้จะจัดการตัวเองอย่างไร ความปวดหนึบแล่นไปอยู่ที่ส่วนปลายในจังหวะที่ใกล้ถึงขีดสุด

"ดีไหม.. รักดาว"

"ดี.. ดีครับ.. คุณเมธัส อ๊ะๆๆๆ"

"เรียกผมว่าพี่เมล.. พี่เมลครับ"

"อ๊าาา.. พี่เมล อีกนิด... แฮ่กๆๆ อีกนิดครับ" เสียงเล็กกรีดร้องทันทีที่น้ำสีขาวขุ่นแตกเลอะเต็มมือของคนตรงหน้า รักดาวทิ้งตัวนั่งกับพื้นห้องน้ำแล้วหอบหายใจ เม็ดเหงื่อไหลซึมทั่วกรอบหน้ามน

"หวานจริงๆครับ" เมธัสเอ่ยชมหลังจากที่ดึงนิ้วชี้เปื้อนน้ำรักของคนตรงหน้าออกจากโพรงปาก ทำเอาคุณหมอหน้าแดงก่ำกับภาพเร้าอารมณ์

ร่างสูงกระตุกปมกางเกงของชุดคนไข้จนกางเกงเนื้อบางตกไปกองที่ข้อเท้า เมธัสก้าวข้ามกองเสื้อผ้าของทั้งเขาและคนตัวเล็ก ไปหยุดยืนตรงหน้าคุณหมอ

แกนกายแข็งขืนที่อยู่ตรงหน้าทำเอาคุณหมอคนเก่งถึงกับขนลุก แต่ก็ค่อยๆยืนเข่าแล้วเอื้อมสองมือนุ่มมาบีบจับตัวตนของคนตรงหน้า คุณหมอขยับมือรูดของร้อนในมือเบาๆตามที่เมธัสเคยทำให้เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว

"อืม.. ดี" เมธัสครางเบาๆ คำชมดังกล่าวทำเอาหัวใจดวงน้อยของหมอรักดาวเต้นแรงและอยากจะทำให้เมธัสร้องออกมาดังๆแบบที่เขาเป็นบ้าง

รักดาวขยับใกล้ก่อนแตะปลายลิ้นร้อนลงบนส่วนปลายที่มีน้ำใสซึมออกมา เมธัสกระตุกทันทีที่ได้รับสัมผัสแผ่ว คุณหมอครอบริมฝีปากเล็กกับ "ของร้อน" ทันทีและพยายามดันให้เข้าไปลึกที่สุด ในส่วนที่ไม่สามารถเข้าไปได้แล้ว คนตัวเล็กก็ใช้มือรูดรั้งไปในที

"อ่าาาา ซี๊ด.. รักดาว.. อ่าา.. " เมธัสแหงนหน้ามองดวงไฟที่ส่องสว่างในห้องน้ำ ร่างกายเบาหวิวสุขสมกับสัมผัสที่ได้รับ ชายหนุ่มเผลอแอ่นเอวกระดกป้อนไปให้คนตัวเล็กที่นั่งยืนเข่าอยู่ที่พื้น

เจอใครมาตั้งมาก ไม่มีใครทำให้รู้สึกได้เท่านี้เลย เมธัสคิดในใจ

"อืมมม.. เก่งครับ.. ดาว.. เก่ง" รักดาวครางอื้ออึงในลำคอรับคำชมแสนหวาน เพราะตอนนี้ปากเล็กๆกำลังถูกใช้งานอยู่อย่างมีประสิทธิภาพ

ลิ้นเรียวยังคงตวัดไปมาในช่องปาก พร้อมๆกับดูดดุนจนแก้มป่องสวยตอบไปเป็นรูปทรง เมธัสเอื้อมนิ้วคลอเคลียแก้มใสอย่างแสนรัก

หลงจนโงหัวไม่ขึ้น

"อ่าา.. ซี๊ดดดด รัก... รักดาว.. พี่ไม่ไหวแล้วครับ" ความลืมตัวทำให้เมธัสเผลอกดจิกคุณหมอตัวเล็กทันทีที่ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นที่กักเก็บไว้หลายวัน

"แค่กๆๆๆ" คุณหมอรักดาวสำลักออกมาทันทีที่เมธัสดึงของร้อนออกจากปากบาง น้ำสีขุ่นไหลย้อยลงมาเปรอะพื้นห้อง ใบหน้าหวานแดงก่ำน่าย่ำยีเงยหน้ามองเมธัสจนชายหนุ่มมวนท้องไปหมด

ชายหนุ่มก้มลงรั้งเอวบางให้ลุกขึ้นยืนจัดท่าทางให้คนตัวเล็กยืนหันหน้าเข้าหากระจก เงาสะท้อนภาพคุณหมอตัวเล็กที่เสื้อผ้าหลุดรุ่ย ตามไหปลาร้าและเนินอกมีร่องรอยรักกระจัดกระจาย ด้านหลังที่แนบชิดเป็นคนไข้ร่างสูงผิวขาวจัด ผมสีอ่อนเปียกชื้นเหงื่อจากสงครามรักเมื่อครู่

และเมธัสกำลังจะ "เอาจริง"

สองมือใหญ่เอื้อมมาตะปบหน้าอกบางแล้วบีบเค้นยอดอกสีอ่อนที่บวมแดงจากการดูดดึงเมื่อครู่ รักดาวก็ให้ความร่วมมือโดยการบดเบียดให้กับมือแกร่ง ดวงตาปรือฉ่ำหลากอารมณ์

ตัวตนของเมธัสแข็งขืนขึ้นมาอีกครั้ง แก่นกายร้อนทาบทับฉวัดเฉวียนปากทางแคบจนคนตัวเล็กน้ำตาคลอด้วยความรู้สึกแปลกใหม่

ก้านนิ้วเรียวของเมธัสแตะที่ริมฝีปากบางของคุณหมอ ราวกับรู้งาน คุณหมอรักดาวอ้าปากดูดดุนราวกับเป็นไอศกรีมแท่งโปรด เมื่อได้ทีแล้ว เมธัสจัดการใช้นิ้วที่เปียกชุ่ม กรีดร่องเปิดช่องทางนุ่มหยุ่น เมธัสค่อนข้างมั่นใจว่า เขาคือคนแรกของคุณหมอรักดาวอย่างแน่นอน

เมธัสบดเบียดช่องทางเล็กอย่างใจเย็น จมูกโด่งซุกไซ้ซอกคอขาวเนียน สูดดมกลิ่นหอมหวานไม่รู้จบ แขนซ้ายก็ตวัดกอดรัดลูบไล้ยอดอกหนักสลับเบาเป็นจังหวะ

"อ่าาา.. พะ... พี่เมล.. ดาว.. ฮื่มมมม"

"ดาวทำไมคะ"

"อ่า.. ดาวเสียว ฮืออออ"

เมธัสยกยิ้มพอใจก่อนค่อยๆดันหลังคนตัวเล็กให้ค้อมไปกับอ่างล้างมือ ก้านนิ้วชี้กดเข้าไปสำรวจความนุ่มหยุ่นในช่องทางหลัง แรงกดตอดทำเอาเมธัสขยับแทบไม่ได้

"เจ็บ.. ดาวเจ็บ"

"ผ่อนคลายนะคะ" เมธัสกระซิบชิดใบหูก่อนโลมเลียที่หูเล็กอีกครั้ง มือที่ป้วนเปี้ยนบริเวณยอดอก บีบบี้จนขึ้นรอยมือ จนเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเริ่มครางอือ และเบียดสะโพกสวนนิ้วเขาแล้ว เมธัสก็เริ่มหมุนคว้านและเริ่มเพิ่มนิ้วมือเรื่อยๆ

"อ๊ะ.. อ๊ะ พี่เมล.. อ๊ะ ตรงนั้น" เสียงครางสะดุดไม่เป็นศัพท์ทันทีที่เมธัสสัมผัสจุดแห่งความสุขสม เมธัสจึงกดย้ำๆ จนคนตัวเล็กดิ้นพล่าน น้ำตาเอ่อไหลอาบแก้มเนียน แรงตอดรัดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเมธัสแทบขยับนิ้วไม่ไหว

"พี่เมล.. อ๊าาาาา... ไม่ไหว... ดาว... ดาวไม่... ไหว... อ๊าาา.... แฮ่กๆๆ... อ๊าาาาาาาา" ร่างเล็กกระตุกเร่า เชิดหน้าขึ้น สะโพกส่ายบิดไหวรุนแรง สองมือกำจิกที่ท่อนแขนที่โอบรัดเอวบางจนเลือดซิบ ในหัวของคุณหมอรักดาวขาวโพลน กล้ามเนื้อกระตุกเกร็งไปทุกสัดส่วน น้ำรักของคุณหมอไหลเลอะเต็มพื้นห้องน้ำ

เมธัสช้อนตัวคุณหมอร่างเล็กก้าวยาวๆมาวางบนเตียงคนไข้ของเขา คุณหมอที่ยังมีเสื้อกาวน์ติดตัวแม้เสื้อตัวในจะถูกริดรอนจนเห็นแผงอกขาวและหน้าท้องแบนราบแต่ท่อนล่างเปลือยเปล่าแล้วก็ตาม

"ไม่เอาครับ เดี๋ยวมีคนมาเห็น" คุณหมอรักดาวร้องเตือนและพยายามดิ้นหนีสัมผัสคนเจ้าชู้ หากแต่เมธัสไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เขาจับเรียวขาเล็กแยกออกแล้วจัดท่าให้มาเกาะเกี่ยวที่เอวสอบของเขา..

เขาที่ยังอยู่ในขุดคนไข้.. แค่ท่อนบน

"อ๊ะ.. อย่า.. อย่าพึ่งครับ" คุณหมอรักดาวหวีดร้องเมื่อเมธัสเอาตัวตนของเขาจ่อที่ปากทางแคบนั้น สายตาจ้องมองอย่างหวาดกลัว

"อ๊ะ.. พี่เมล.. พี่เมล อย่า.. อย่าแกล้ง.. ฮื่ออออ" คนตัวเล็กร้องระงมเมื่อคนไข้ตัวดีของเขาใช้ของร้องปาดไปมาที่ปากทางรักเหมือนเตรียมการที่จะสอดแทรกเข้าไปภายใน

รักดาวหลับตาแน่น มือกำท่อนแขนของคนเหนือร่างจนห้อเลือด

"อ๊าาาา.. เจ็บ.. พี่เมล.. ดาวเจ็บ" คุณหมอร้องเสียงดังเมื่อแก่นกายของเมธัสสอดกดเข้าไปเบาๆ เมธัสละมือข้างหนึ่งมาแหวกเนื้อทั้งสองข้างของคุณหมอให้กว้างขึ้น แล้วหมุนควงเนิบๆให้คนตัวเล็กปรับตัว

"แน่นชิบ" เมธัสสบถหลังจากกดตัวตนของตัวเองเข้าไปในร่างกายของคนใต้ร่างทีละนิด แรงตอดรัดทำให้เมธัสแทบขาดใจ ในขณะที่คุณหมอรักดาวเองก็อ้าปากกอบโกยอากาศหายใจเช่นกัน

"พี่เมล หยุด อ๊ะ.. มีคนมา" มือเล็กออกแรงดันอกกว้างของเมธัสทันทีที่ได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นโรงพยาบาลและกำลังตรงมาทางนี้ หากแต่เมธัสกลับขืนตัวไว้อย่างดื้อดึงก่อนกดแก่นกายเข้าไปทีเดียวจนมิด

"อ๊าาา.. พี่เมล.." คุณหมอตัวเล็กหวีดเสียงร้องขึ้นมาอย่างตกใจระคนปวดเจ็บช่องทางหลัง ท่อนแขนเรียวตวัดรอบคอเมธัสทันที ความวาบหวามกำลังเล่นงานคุณหมอรักดาวอย่างรุนแรง

"คุณหมอรักดาวอยู่ในห้องคุณเมธัสหรือเปล่า เมื่อกี้เข้าไปดูที่ห้องพักก็ไม่เจอ"

"จะเข้าไปดูในห้องคุณเมธัสไหมล่ะ"

พยาบาลทั้งสองคนปรึกษากันอยู่หน้าห้อง โดยไม่รู้เลยว่าคุณหมอที่พวกเธอกำลังพูดถึง กำลังถูกร่างสูงบดเบียดจนเตียงคนไข้มีเสียงเอี้ยดอ้าดเบาๆ

"รอตรงนี้ก่อนก็ได้" พยาบาลอีกคนตอบ

"หยุด.. หยุดก่อนเถอะ.. หมอกลัวมีึคนเห็น" รักดาวพูดกับคนเหนือร่างด้วยทีท่ากังวล หากแต่เมธัสกลับกดริมฝีปากลงไปดูดดึงอวัยวะเดียวกันของคุณหมอ แล้วเริ่มขยับสะโพกเนิบนาบแต่หนักแน่น

"อื้อออออ.. อ๊าาาา" รักดาวครางไม่เป็นภาษา ลมหายใจหอบถี่ สะโพกเล็กเริ่มสวนรับจังหวะของเมธัสจนชายหนุ่มต้องเพิ่มจังหวะให้เร็วกว่าเดิม

แต่แล้วจู่ๆเมธัสกลับหยุดการกระทำไปเสียเฉยๆ จนรักดาวถึงกับลืมตาที่ฉ่ำยิ้ม มองคนไข้ของเขาอย่างแปลกใจ

"ถ้ากลัวใครรู้ หยุดก่อนก็ได้ค่ะ" เมธัสพูดยิ้มๆพลางดึงตัวเองออกมาเล็กน้อย

"มะ.. ไม่ อย่าเอาออกนะพี่เมล" รักดาวร้องขอเสียงสั่น แล้วขยับสะโพกตามตัวตนของเมธัสอย่างแสนเสียดาย

"ไม่กลัวคนรู้ละหรอ"

"มะ.. ไม่" คุณหมอตัวเล็กตอบชัดเจนแล้วขยับสะโพกสวนตัวตนของเมธัสอีกครั้ง

"เป็นแฟนกันไหม" เมธัสกระซิบถามข้างหู

"........"

"ไม่ตอบหรอครับ" เมธัสถามย้ำ ก่อนกดสะโพกเข้าไปอย่างเนิบนาบจนรู้สึกถึงแรงตอดรัดรุนแรง

"ฮื่อออออ.. ถ้าคนไข้เก่งพอ หมอก็จะคิดดูอีกทีครับ" คุณหมอตัวเล็กตอบรั้นๆ เมธัสหมั่นเขี้ยวคนตัวเล็กที่พูดประโยคปรามาสเบาๆเขาแบบนั้น จึงโหมกระหน่ำตัวตนเข้าไปในช่องทางของคนดื้ออย่างรวดเร็วและรุนแรง

"อื้อๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงครางลั่นถูกปิดไว้ด้วยริมฝีปากร้อนจัดของคนที่เจนจัดสนามรัก เสียงเนื้อกระทบเนื้อลั่นห้องพักคนไข้ ร่องรักตอดรัดตัวตนของเมธัสจนแทบทนไม่ไหว

เมธัสช้อนตัวของคนตัวเล็กขึ้นมาอุ้มไว้แล้วถอยไปนั่งที่โซฟาข้างเตียงคนไข้ จัดการถอดเสื้อชื้นเหงื่อของตัวเองกับเสื้อกาวน์และเสื้อตัวในของคุณหมอออกไปอย่างรวดเร็ว

ทั้งสองร่างเปลือยเปล่า

เสียงฝีเท้าของพยาบาลหน้าห้องห่างออกไปไกล นั่นยิ่งทำให้ทั้งคู่ต่างโหมกระหน่ำใส่กันไม่หยุดหย่อน ปลายลิ้นร้อนฉวัดเฉวียนไปมาที่ยอดอกสวย

คุณหมอรักดาวที่ถูกเปลี่ยนท่ามาอยู่เหนือร่างวางมือลงบนไหล่ลาด ลูบไล่สะกิดยอดอกสีอ่อนของเมธัสจนคนที่ถูกกระทำกัดฟันกรอด

"ลึก.. ฮื่อ.. ลึกไป" รักดาวร้องออกมาทันทีที่เมธัสสวนตัวตนผิดจังหวะจนรู้สึกจุกระคนสุขสม

"คนเก่ง แรงๆเลยครับ แรงกว่านี้" คนใต้ร่างกระซิบชิดริมใบหู มือใหญ่ช่วยประคองเอวบางไม่ให้คนตัวเล็กไหลตกลงไปจากตัก

"อื้อออ.. อ๊าา.. อ๊ะๆๆ.. ฮืออออ พี่เมลล"

"เรียกชื่อพี่ดังๆเลยครับ"

"พี่.. เมลล.. พี่เมลล อ๊าาา.. อ๊ะๆๆๆ"

เมื่อจังหวะรักใกล้ถึงช่วงสุดท้าย แก่นกายน่ารักที่ถูไถไปมากับกล้ามเนื้อสวยที่หน้าท้องของเมธัสทำให้ความสุขของรักดาวใกล้ถึงจุดปลดปล่อย

เมธัสพลิกตัวให้คนตัวเล็กอยู่ใต้ร่างก่อนจับขาเรียวข้างหนึ่งพาดที่บ่ากว้างแล้วโหมกระหน่ำตัวตนของเขาไม่หยุด จนโซฟาหลังใหญ่กระแทกกับผนังห้องเป็นจังหวะ

"แน่นชิบ.. อ่า.. รักดาว.. หื้มมมม.. รัดอีกครับ ใกล้แล้ว"

"อ๊าา.. พี่เมล.. อ๊ะๆๆๆๆๆ.. ไม่ไหวแล้ว.. ดาว.. จะเสร็จแล้วครับ.. อ๊าาาาาาา"

"อ่าาาาาา"

เสียงครางที่สอดประสานหยุดนิ่งทันทีที่คนตัวเล็กฉีดน้ำรักเลอะไปตามหน้าท้องของคนเหนือร่าง เช่นเดียวกับเมธัส ที่หยุดนิ่งหอบหายใจเมื่อช่องทางเล็กบีบรัดตัวตนของเขาจนน้ำสีขาวขุ่นถูกรีดออกมาจนหมด

เมธัสช้อนตัวคนตัวเล็กมานั่งบนตักทั้งๆที่ตัวตนยังเชื่อมกันอยู่ รักดาวซบหน้าชื้นเหงื่อกับไหล่ของเมธัสนิ่ง หัวใจยังเต้นรัวกระหน่ำจากจังหวะรักร้อนแรง

"รักดาว"

"เรียกทำไมครับ"

"ไม่ได้เรียกครับ แต่บอกให้รู้ว่า รักดาว"

"ฮื่อออออออ" รักดาวร้องงอแง ใบหน้าแดงก่ำ

"เป็นแฟนกันได้ยังครับ" เมธัสถามย้ำ "ผมจริงจังนะครับคุณหมอ"

"แต่เรายังไม่รู้จักกันดีเลยนะ"

"นี่ยังไม่ดีอีกหรอครับ" เมธัสย้อนถามพลางขยับสะโพกเข้าไปอีกเล็กน้อย ทำเอาคุณหมอตัวเล็กฟาดฝ่ามือที่อกกว้างอย่างแรง

"คุณเจ้าชู้ คุณมันเป็นเสือ"

"แต่ผมเจอเหยื่อที่จะหยุดผมแล้วไง จะกินเหยื่อตัวนี้ตลอดไปเลยครับ"

"คุณเมธัสอย่าขยับนะ.. อ๊ะ.. อ๊ะ.. "

"จะเป็นไหมแฟนอ่ะ" เมธัสถามย้ำ

"เป็น.. เป็นครับ"

"เป็นแฟนใคร"

"รักดาวเป็นแฟนเมธัสครับ"

"เมธัสก็เป็นแฟนรักดาวครับ" ร่างสูงยกยิ้มก่อนจรดจมูกโด่งลงไปสูดกลิ่นหอมที่แก้มใส

"ฉลองวันที่เราเป็นแฟนกันอีกรอบได้ไหม"

"ฮื่อออออออออออ อย่าพึ่ง... อ๊ะๆๆ พี่เมลลลลล"

------------------------------------------------------------------

ไร้เต้อ : เป็น nc ที่ยาวมากสุดในประวัติศาตร์การแต่ง nc ของเราเลยค่ะ แต่งแล้วเหมือนเลือดกำเดาไหลตลอดเวลา ไหนรวามอ่อนโยนของคุณเขาคะ ดูสายตาคุณเมธัสสิคะ ฮื่อออออออออ

อ่านจบรบกวนคอมเม้นท์ /สกรีมในแท็ก #MySecretPatient ในทวิตด้วยนะคะ เสริมสร้างกำลังใจก่อนเปิดจอยเรื่องที่ 5 ของเรา รักส์ ❤