เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
i found problem , it is me(!)darkness has no shape
ชีวประวัติของปีศาจ
  •       เมื่อสองปีก่อน ฉันแบกร่างและความรู้สึกของตัวเองไปพบจิตเวช และใช่ฉันเป็นโรควิตกกังวลและซึมเศร้า 
          เริ่มจากพื้นฐานครอบครัว ความพยายามที่เคยคิดว่าทำแล้วได้ผล ยิ่งโตขึ้นความพยายามไม่เป็นผล ผิดหวัง เกิดความกังวล กลัวทุกอย่าง 
          
          ทำงานที่เรียนจบมา แล้วเวลาผ่านไป ก็ได้ลองทำงานที่อยากทำ มีความสุขมากๆ แต่สุดท้ายต้องกลับมาทำงานที่เรียนจบมาเพราะงานที่ชอบ ได้เงินน้อย แต่สุขภาพจิตดี 
    ส่วนตอนนี้หรอ งานเยอะ สุขภาพจิตแย่ เอาเงินที่ได้ไปรักษาต่อ โคตรตลก ตลกแบบขำไม่ออก 

         ส่วนเรื่องของความรู้สึกตอนนี้ ก็เหนื่อย 
         เหนื่อยมาก เหนื่อยทั้งกาย ใจ จิต สมงสมองก็เหนื่อย
    แล้วก็จะเหนื่อยตอนนี้ด้วย 
         เหนื่อยที่ต้องรับอารมณ์ตัวเองด้วย อารมณ์โกรธ เศร้า ส่วนสุขหรอ ก็เคยมีบางแต่น้อยมาก บางทีก็อยากเหนื่อยที่ตัวเองมีความสุขบ้าง อาจจะดีกว่านี้
         
         เรื่องกังวลยืนหนึ่ง ยืนลำดับถัดมาเลยแบบติดๆ กัน คือความเศร้า จะเศร้าอะไรเยอะแยะก็ไม่รู้ 
         เอาจริงปะ ถ้าบอกว่ารวยความเศร้าก็ได้เลย ไม่ต้องหา
         เรื่องต่อไปน่าจะคิดไปก่อน คิดไปเอง คิดแต่เรื่องคนอื่น

         มีสิ่งหนึ่งที่สังเกตเห็น ฉันมักบังคับคนใกล้ตัวให้ทำตามที่ฉันอยากได้ ส่วนคนอื่นในทางกลับกันเลย ฉันมักกลัวและเกรงใจ จนทำให้ฉันเก่งเรื่องทำลายความสัมพันธ์

          เอ่อ แล้ว
          สรุปแล้ว คิดเรื่องตัวเอง กับ คิดเรื่องคนอื่น อันไหนเชิงบวกหรือลบ แบบว่า มันมีเส้นบางๆ อยู่นะ บางทีคิดเรื่องตัวเองถ้ามองลบ ก็อารมณ์แบบว่า คิดถึงแต่ตัวเองไม่คิดถึงคนอื่น เอ้า! พอคิดถึงคนอื่นก็นั้นแหละ 
          มันอาจจะขึ้นอยู่กับว่า ใครได้ประโยชน์จากใครกันแน่  
          ทำไมมนุษย์ถึงมีระบบความคิดเชิงซ้อน ซับซ้อนทำนองนั้น

         อ่อแล้วก็
         ไม่เคยคิดที่อยากจะรวย แต่ก็รู้นะว่าถ้ารวยแล้วก็คงซื้อความสุขได้ แต่มันไม่มีทางเกิดขึ้นจริงที่จะเป็นคนรวยได้

          ถ้าสิ่งที่อยากเป็นตอนนี้หรอ ?
          ก็คงจะเป็นการไม่ทำร้ายคนรอบข้าง 
          รักตัวเอง รักชีวิตที่เป็นอยู่ในปัจจุบันละมั่ง อยากมีชีวิตที่ไม่ต้องมาคอยบ่นว่าเสียดาย ทำอะไรไร้สาระโดยไม่ต้องกังวล สามารถเป็นที่ปรึกษาให้กับคนที่เรารักและรักเรา
         
          ไม่อยากต้องคิดว่า มีชีวิตอยู่ไปทำไม ? แล้วทำไมต้องมีชีวิตอยู่ เพื่อไม่อยากมีชีวิตอยู่ด้วย
     






เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in