ก้อนผ้าห่มคืบคลานออกมาจากที่นอนด้วยท่าทางเฉื่อยชาจนคนที่มองอดยิ้มไม่ได้

“พี่ทำไรอ่ะ”

“หนาว!” เฮ้วใส่คนที่เพียงแค่ถามด้วยอารมณ์หงุดหงิด เพราะเมื่อเขาใส่แค่บอกเซอร์นอน ตอนนี้เลยแทบชาไปทั้งตัวแล้ว มองออกไปนอนหน้าต่างก็เห็นน้ำค้างที่แข็งเกาะพราวจนได้แต่โทษตัวเองที่โง่ไม่ใส่เสื้อนอนแบบนี้

“แล้วพี่จะเข้าห้องน้ำยังไงอ่ะ” เจ้าเด็กตัวสูงยังคงยืนขวางทางเกะกะแทฮยอนไปทั่ว ราวกับมันเป็นความสุขของเจ้าตัว

ก็จริง

การแกล้งแทฮยอนคือความสุขของฮยอนบิน

คนตัวเล็กทำเสียงอึใส่ ก่อนเจาตัวจะหาเสื้อผ้าที่จะใส่วันนี้ ก่อนที่จะมารู้ตัวอีกที

ตอนที่โดนอุ้มเข้าห้องน้ำไปแล้ว

“ไอบ้าปล่อยนะเว้ย!”

คนตัวเล็กกว่ายังไงก็แพ้สุดท้ายก็มานั่งทำหน้าบูดใส่เขาอยู่แบบนี้ แต่ถามว่าฮยอนบินเคยจะหยุดแกล้งมั้ยก็ไม่เคย

“โอ๋พี่ไม่ง้อผมนะ” เสื้อฮธ้ดสีแดงสดดูเข้ากับอีกคนมาก แม้เขาจะกะไซส์มาให้อีกคนผิดนิดหน่อยแต่มันก็น่ารักไปอีกแบบ

“พอไม่ต้องมายุ่ง” แทฮยอนบอกอีกคนเสียงเย็น ก่อนจะลุกไปหาอะไรกินได้แล้วเขาหิวจะแย่ มัวแต่สู้รบกับไอโย่งจนยังไม่ได้กินอะไรซักที

“ไถ่โทษนะเดี๋ยวพาไปกินไรอร่อยๆ”

“อะไรอ่ะ”

“ยังไม่บอกดิไปด้วยกันก่อน” สุดท้ายแทฮยอนก็ยอมคนตัวโตกว่าแบบนี้ทุกที มือเล็กถูกมือใหญ่กุมไว้ราวกับกลัวว่าเขาจะมีอุณหภูมิในร่างกายหายไปซักองศาเดียว