สองทุ่มเศษอย่างวันนี้ มันช่างให้ความรู้สึกโดดเดี่ยวและน่ากลัวกว่าทุกวัน อาจจะเพราะฝนที่ตกในตอนเย็นที่ทำให้วันนี้มันทั้งเงียบเหงาและหนาวสั่น อ่อใช่...และอาจเป็นเพราะอารมณ์ที่ยังติดค้างอยู่จากการดูซีรี่ย์ที่ผมเพิ่งดูจบไป "The Haunting of Hill House" 

The Haunting of Hill House เป็นซีรี่ย์สยองขวัญหรือเรียกง่ายๆว่าหนังผีนั่นแหละ ด้วยความที่ไม่ค่อยเห็นซีรี่ย์ที่เป็นแนวสยองขวัญมากนักทำให้ผมค่อนข้างจะสนใจในซีรี่ย์เรื่องนี้ และสำหรับคนที่ไม่ค่อยชอบดูหนังผีแนว Jump Scare หรือหนังผีตุ้งแช่แบบผม ซีรี่ย์เรื่องนี้ตอบโจทย์ครับ อาจจะมีบางฉากที่มีเสียงให้ตกใจแต่โดยรวมแล้วนับว่าน้อยมาก 

การเล่าเรื่องของซีรี่ย์ เล่าผ่านมุมมองและประสบการณ์ของตัวละครแต่ละตัวในครอบครัว และแบ่งเป็นสองช่วงเวลาคืออดีตและปัจจุบัน โดยจะเล่าสลับกันไป แต่การตัดต่อและเรียบเรียงทำออกมาได้ดีทำให้ไม่สับสน และสามารถคลายเงื่อนงำออกมาได้อย่างมีชั้นเชิง 

สิ่งที่ผมชอบมากๆของซีรี่ย์เรื่องนี้คือการเล่าเรื่องเกี่ยวกับความตายและความโหยหา อาจจะพูดได้ว่า

ซีรี่ย์เรื่องนี้เป็นการถกเถียงกันระหว่างมุมมองที่เชื่อว่าความตายเป็นเพียงการหลับใหล โดดเดี่ยวและว่างเปล่า และอีกมุมมองหนึ่งคือโลกหลังความตาย ที่เชื่อว่าความตายชักนำเราไปสู่สถานที่ใดสถานที่หนึ่งและคงอยู่ตลอดกาล 

ด้วยขึ้นชื่อว่าเป็นซีรี่ย์สยองขวัญแน่นอนอยู่แล้วว่าความน่ากลัวนั้นมาแบบจัดเต็ม แต่ประเด็นดราม่าอันเป็นเส้นเรื่องหลักของซีรี่ย์ก็ทำออกมาได้ดีมากๆเช่นกัน ในส่วนของการแสดงบอกได้เลยว่า "เฉียบ" อย่างเช่นฉากงานศพที่ทั้งอีพีเล่น Long Take กันอย่างสนุกสนาน ด้วยความที่เป็นฉากงานศพและเป็นหนึ่งในจุดพีคของหนัง อารมณ์ที่นักแสดงสื่อออกมาเรียกได้ว่าหนัง Long Take อย่าง Bird Man คงรู้สึกเสียวสันหลัง 

สำหรับใครที่ชอบดูหนังสยองขวัญหนังดราม่า ผมก็ขอแนะนำซีรี่ย์เรื่องนี้ครับ การันตีจากการยอมอดหลับอดนอนแม้แต่คืนก่อนรับปริญญาก็ดูได้ถึงตีสอง