ไม่มีผลประโยชน์ข้าไม่ทำ คือคติประจำตัวของเขา หลงเอ้อร์ นายท่านรองแห่ง คฤหาสน์สกุลหลง แต่กลับมีหญิงสาวตาบอดคนหนึ่งมาหลอกใช้เล่ห์กล ทำให้เขาต้องควักกระเป๋าออกมาทำสิ่งที่ไร้ผลประโยชน์ตอบแทน แล้วเขาจะปล่อยให้นางอยู่อย่างสุขสบายหรือ ไม่มีทาง!
จวีมู่เอ๋อร์ รู้ว่าเขามีกิตติศัพท์เรื่องความเห็นแก่เงิน เจ้าคิดเจ้าแค้น ซ้ำยังเป็นคนคิดเล็กคิดน้อย แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะไม่เลิกราเสียทีเช่นนี้ แต่ละวิธีที่เขาสรรหามากลั่นแกล้งล้วนทำให้นางปวดหัวทั้งสิ้น แล้วนางจะยอมให้เขารังแกอยู่ฝ่ายเดียวหรือ ไม่มีทาง!
ปะทะฝีมือกันก็หลายครั้ง ประฝีปากกันก็หลายครา ทว่าเมื่อนางพูดประโยคหนึ่งออกมา ข้าอยากให้ท่านหลงเอ้อร์แต่งงานกับข้า นับจากนั้นทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไป

สำหรับสามคราวิวาห์รักเนี่ย ตามชื่อเรื่องเลยค่ะ พระเอกนางเอกแต่งงานกันถึงสามครั้งสามคราเลยทีเดียว เรื่องนี้เป็นตีมโรแมนติกคอมเมดี้ บวกกับสืบสวนสอบสวนพอเป็นกระสัย (จริงๆมีคดีใหญ่คดีหนึ่งเป็นแก่นเรื่องค่ะ)

สามคราวิวาห์รักเป็นเรื่องราวของท่านหลงเอ้อร์ คุณชายรองสกุลหลงที่มีนิสัยคิดเล็กคิดน้อย ตระหนี่ขี้เหนียว เจ้าเล่ห์นัก เห็นแก่เงินและผลประโยชน์ไว้ก่อนตามประสาพ่อค้า กับหญิงสาวตาบอดผู้เฉลียวฉลาดนางหนึ่ง ซึ่งจริงๆแล้วก็คิดเล็กคิดน้อยไม่แพ้กันเท่าไหร่นัก อ้อ...แต่ด้านความเจ้าเล่ห์อาจจะต้องยกจวีมู่เอ๋อร์เหนือกว่าอยู่ขั้นหนึ่ง

ในช่วงแรกๆท่านหลงเอ้อร์กลั่นแกล้งนางเอกของเราเอาไว้มากทีเดียวค่ะ การแกล้งแต่ล่ะอย่างก็ช่าง...อารมณ์เหมือนเด็กอนุบาลแกล้งเอาของเพื่อนข้างๆไปซ่อน ก็สร้างทั้งความลำบาก ความน่ารำคาญและทำให้รู้สึกขึ้นมาอย่างว่า ผู้ชายคนนี้ช่าง...ไม่ละอาย! แต่ก็นั่นแหละท้ายสุดแล้วผู้ชายหน้าไม่อายคนนี้ ก็สามารถทำให้คนอ่านอย่างเราๆรักได้เหมือนกัน เพราะท่านหลงเอ้อร์รักจวีมู่เอ๋อร์มากจริงๆ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ขอกอดคำว่า สามี เอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อยให้ใครไปเด็ดขาด ใครที่มาหลงรักจวีมู่เอ๋อร์ จะเป็นคนดีหรือคนร้ายก็ขอให้ได้จิกกัดสักคำ ท่านหลงเอ้อร์จะสบายใจขึ้น ต่อด้วยการไปจิกกัดภรรยาที่บ้านต่ออีกทอด

พระเอกของเราในเรื่องนี้ก็เป็นคนแบบนี้ล่ะค่ะ และเพราะเป็นคนแบบนี้เอง เวลาที่ท่านหลงเอ้อร์ร้อนรนนักหนา หานางเอกไม่เจอ หรือนางเอกต้องพบกับอันตราย ก็เลยทำให้รู้สึกว่าน่ารักมากเลย 

ในส่วนของคดีใหญ่ซึ่งเป็นแก่นของเรื่อง คดีของเซียนพิณซือป๋ออิน ประหลาดดีที่ชายหนุ่มผู้เป็นเซียนพิณคนนี้ตายไปตั้งนานแล้ว แต่ยังคงสร้างเรื่องราวต่อมาได้ไม่หยุดหย่อน และกลายเป็นแก่นของเรื่องจนทำให้อยากรู้เรื่องของเขากับหยาหลี่ลี่เลยล่ะค่ะ ตอนแรกๆคดีค่อนข้างเอื่อยๆทำให้เนื้อเรื่องเอื่อยๆไปด้วย รู้สึกน่าเบื่อนิดหน่อย จนช่วงสุดท้ายที่ท่านหลงเอ้อร์วางแผนจับคนร้ายนั่นแหละค่ะ ถึงสนุกขึ้นมา ค่อนข้างชอบทีเดียว

สุดท้ายที่ค่อนข้างประทับใจพอๆกับคู่หลักก็คือ ตอนพิเศษค่ะ น่ารักมากกกทั้งสามตอน ชอบตอนของหลงต้ากับอันรั่วเฉิน แล้วก็ติงเหยียนซานกับซานเจ๋อเป็นพิเศษ น่ารักมากกก อยากเห็นท่าทางการยักคิ้วของท่านหลงต้า แล้วก็กิริยางกๆเงิ่นๆน่ารักๆซื่อๆของซานเจ๋อ

สรุปแล้วเรื่องนี้เราให้สนุกพอสมควรเลยค่ะ