ในชาติใหม่นี้ ‘เจินจยาฝู’ มีความมุ่งหมายเดียวก็คือหาที่ปลอดภัยให้ตนเอง

ที่ตรงนั้นต้องไม่มีสามีชื่อ ‘เผยซิวจื่อ’ คนที่เคยยกนางให้ชายอื่นถึงสองครั้ง

ที่ตรงนั้นต้องแข็งแกร่งพอจะต้านทานอำนาจ ‘เซียวอิ้นถัง’ ว่าที่ฮ่องเต้ผู้หมายตานางได้

และที่ตรงนั้นนอกจากข้างกาย ‘เผยโย่วอัน’ มหาเสนาบดีอายุน้อยแล้ว นางก็นึกที่ปลอดภัยอื่นไม่ออกอีก

ชาติก่อน เผยโย่วอัน หรือ ‘พี่ใหญ่เผย’ เป็นคนเดียวที่ยื่นมือช่วยเหลือนางโดยไม่กลัวว่าจะไปขัดอำนาจใคร

ชาตินี้ เพียงนางได้พบเขาอีกครั้ง การพุ่งตัวเข้าไปกอดเขาเอาไว้ก็ทำให้นางรอดพ้นอันตรายอีกหน

เขาผู้นี้เป็นที่ปลอดภัยชั้นเลิศที่นางเฝ้าปรารถนา อยู่ใกล้แล้วมีแต่อบอุ่นหัวใจ

ทว่าชายผู้นี้ช่างใจแข็งนัก ทั้งที่เขายังไม่มีใครในดวงใจ แต่ก็ไม่ยอมรับนางไว้ข้างกายเสียที

นางจำเป็นต้องใช้มารยาหญิง มีเท่าไรล้วนต้องนำออกมาทั้งหมด

ยามถูกเขามองอุบายออกก็ก้มหน้ารับฟังการสั่งสอนอย่างว่าง่าย

นางพยายามถึงเพียงนี้แล้ว ย่อมไม่ได้ต้องการเพียงสัญญาว่าจะปกป้องนางเท่านั้น

นางยังต้องการฐานะภรรยา... ผู้ที่จะได้อยู่เคียงข้างเขาไปจนแก่เฒ่าด้วย!

เรื่องนี้เป็นผลงานของเผิงไหลเค่อค่ะ เราเคยอ่านงานของเผิงไหลเค่อมาแล้ว คือ ปรปักษ์จำนน ค่ะ เคยรีวิวเอาไว้ในบลอคนี้ด้วย ก็ตอนนั้นก็เรียกว่าไม่ได้ชอบมากอะไร รู้สึกว่าตัวละครเยอะ แต่ก็ยังจำได้ว่าชอบการดีไซน์พระนางของคนเขียนค่ะ

เรื่องนี้มาสามเล่มจบ พออ่านก็รู้สึกว่าน่ารักนะ น่ารักกว่าปรปักษ์จำนนเยอะเลยค่ะ คือพระเอกเรื่องนี้ เผยโย่วอัน เป็นคนดีมาก เป็นคนสุภาพมาก คือน่ารัก เป็นสามีแห่งชาติสุดๆ ใครได้ผู้ชายแบบนี้เป็นสามีต้องโชคดีมากๆ คือเราคิดว่าต่อให้เผยโย่วอันไม่ได้รักเจินจยาฝู ก็จะยังทำดีกับเจินจยาฝูมากๆ เป็นผู้ชายประเภทที่ต่อให้แต่งกับภรรยาที่ไม่ได้รัก แต่ก็คงทำดีด้วยมากๆอะค่ะ

แต่นางเอกของเรา เจินจยาฝู นี่เราชอบมาก ชาติที่แล้วมีชีวิตที่ไม่ดี ได้ผู้ชายที่ไม่ดีมาอยู่ในชีวิตถึงสองคน มาชาตินี้รู้แล้วว่าใครดี ก็เลยอยากจะเอาคนนี้ให้ได้ ชอบมาก! นางเอกสายรุกจัด คือทั้งอ้อน ทั้งบีบคั้น ทั้งยั่ว อุบายสกปรกบนเตียงก็ทำมาแล้ว คือจริงๆนางเอกเห็นพระเอกเป็นขอนไม้ช่วยชีวิตมากๆ เรียกว่า ต้องจับคนนี้ให้อยู่มือ ไม่งั้นตายแน่ แต่นางเอกก็รักพระเอกมากๆด้วยเหมือนกันอะ พระเอกเองก็รักนางเอกมาก เราความความสัมพันธ์ของคู่นี้มาก รู้สึกว่ามันสมเหตุสมผล แล้วก็น่ารักมาก อ่านไปยิ้มไปตลอดเรื่อง ถึงจะรู้สึกว่าช่วงเวลาที่สองคนนี้อยู่ด้วยกัน ค่อนข้างน้อย คืออุปสรรคเยอะเหลือเกิน

จริงๆเราอ่านไปคิดว่าตัวเองไม่ค่อยอินนะ แต่ฉากที่เจินจยาฝูเดินฝ่าหิมะไปหาเผยโย่วอัน แล้วเผยโย่วอันเปิดประตูมาเจอ เราแอบน้ำตาซึมเลย ซึ้งอะ 555555555

ตัวละครที่เกลียดที่สุดยกให้ฮ่องเต้เลย แต่ก็เป็นคาแรกเตอร์ที่ออกแบบมาได้ดีมาก คือดูเป็นคนมาก แบบมีความชอบเอาชนะ แบบวางไม่ค่อยลง ถือดีมาก ส่วนองค์ชายรัชทายาทกับพระชายาค่อนข้างเป็นตัวร้ายดาษๆไปนิดนึง

ตัวละครประกอบยังเยอะมากเหมือนเดิม บ้านนี้บ้านนั้น บ้านนั้นบ้านนี้ ลูกหลานคนนั้น พี่น้องคนนี้ เยอะจนเราเองก็จำได้ไม่หมดค่ะ

อีกอย่างคือเราค่อนข้างชอบตอนพิเศษสุดท้ายที่พระเอกเป็นฝ่ายมาเปลี่ยนทุกอย่าง เรียกว่าเปลี่ยนได้หมดจดจริงๆค่ะ

สรุปแล้วเซตนี้เราค่อนข้างชอบเลยค่ะ ถึงจะคิดว่าคงไม่ได้กลับอ่านซ้ำ เพราะคิวรอทลายกองดองค่อนข้างเยอะ แต่ก็คือพระเอกนางเอกน่ารักมาก ทั้งเผยโย่วอัน ทั้งเจินจยาฝู น่ารักมาก