ในภาพนิมิตของ ‘เสี่ยวเฉียว’ ...

สกุลเฉียวจะล่มสลาย สกุลเว่ยรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง พี่สาวถูกบีบให้ต้องฆ่าตัวตาย นางต้องตายอย่างไร้แผ่นดินกลบฝัง!

เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว

แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด

ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง

แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา

แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้

แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น

ไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ และหาเรื่องกลั่นแกล้งนางไม่ให้เป็นสุขด้วย!

เรามีความรู้สึกหลากหลายมากค่ะกับเรื่องนี้ อย่างแรกก็คือรู้สึกว่าเค้าสร้างตัวละครหลักได้มีมิติดีค่ะ แบบตัวละครเว่ยเซ่ากับเส่ยวเฉียวคือสร้างมาได้ดีทั้งคู่ มีเรื่องราว ทุกการกระทำมีเหตุผลรองรับ มีที่มาที่ไป ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เป็นไปในลักษณะเข้าใจได้

จริงๆเราไม่ค่อยชอบพระเอกค่ะ เพราะว่ารู้สึกว่าพระเอกไม่ถนอมน้ำใจนางเอก ไม่ให้เกียรตินางเอกเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องทั่วไปหรือเรื่องบนเตียง (ตรงจุดนี้คนเขียนทำได้ดีมาก เราชอบมาก เค้าไม่มีการ romanticized เรื่องบนเตียงเลย ทั้งๆที่นิยายโรแมนติกแนวพระนางไม่ถูกกันทำอยู่บ่อยๆ)

มันทำให้เรารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้นอกจากจะมีความคิดผู้ชายเป็นใหญ่ (ซึ่งก็ปกติในสมัยนั้น) แล้วก็ยังนิสัยเสียมากๆ แต่ในขณะเดียวกันความประพฤติแบบนี้ของพระเอกก็มีเหตุผลมารองรับอะ ตอนที่พระเอกพูดว่า ข้ามันตัวบัดซบ เรานี่แบบ ใช่! เพิ่งจะรู้หรือไงนะ

ส่วนเสี่ยวเฉียว เรารู้สึกว่าตัวละครนี้ดีมาก ฉลาด แต่ไม่ฉลาดเกินไป ฉลาดในระดับคนปกติสามารถฉลาดได้ มีผิดพลาดบ้างอะไรบ้าง แต่นางเอกใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังตัวมากๆมาตลอด 

ความสัมพันธ์ของพระนางที่เป็นแบบค่อยๆเป็นค่อยๆไปจริงๆ สุดท้ายพระเอกก็เปิดใจได้จริงๆแล้วก็สามารถข้ามผ่านกำแพงของตัวเองได้ ฉากที่พระเอกดูนางเอกเล่นกับพี่สาวที่เมืองตง คือดีมาก เราชอบมาก แบบมันเป็นมู้ดแบบว่าอยู่กับผู้หญิงคนนี้มาตั้งหลายปี จนมีลูกด้วยกันแล้วยังไม่เคยเห็นเค้ายิ้มแบบมีความสุขขนาดนี้มาก่อน เหมือนเพิ่งรู้ตัวว่าที่ผ่านมานางเอกระวังขนาดไหน

เราก็เริ่มชอบพระเอกขึ้นมาบ้างค่ะ แต่จนสุดท้ายเราก็คิดว่าพระเอกเป็นคนที่น่านับถือมากที่สามารถก้าวข้ามตัวเองมาได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ใช่พระเอกสไตล์ที่เราชอบอยู่ดี เล่มหลังๆน่ารักดีค่ะ 

ส่วนตัวละครอื่น เราแอบรู้สึกว่าค่อนข้างแบน หรือเรื่องอาจจะไม่ได้โฟกัสมากเลยรู้สึกว่าแบนรึเปล่านะ

ในเรื่องการรบก็คิดว่าโอเคอยู่นะคะ แบบไม่ได้หวือหวามากเท่ากับพวกเรื่องที่เน้นเรื่องรบๆอื่นๆ แต่ก็คิดว่าโอเคเลยค่ะ สนุกดี ไม่ค่อยมีช่วงน่าเบื่อมากสำหรับเรา มีช่วงที่รู้สึกหงุดหงิดมากตอนลุงของนางเอกที่แบบทำให้หงุดหงิดมาก ตัวละครนี้แบบขี้ขลาดมากจนชวนหงุดหงิดสุดๆค่ะ

สรุปก็คือ ก็ชอบประมาณนึง แต่คงไม่ได้อ่านซ้ำมั้งคะ ใครที่ชอบพระเอกสไตล์ปากแข็ง นางเอกฉลาด ก็ลองอ่านดูได้ค่ะ 

ปล.ตัวละครและเมืองเยอะมาก ใครอยากอ่านแบบรู้เรื่องร้อยเปอร์เซ็นแนะนำให้ดูแผนที่ประกอบ