ในโลกนี้ย่อมมีความลับบางอย่างที่ถึงตายก็ไม่อาจให้ใครรู้

อย่างเช่น ‘เจี่ยนเหยียน’ ไม่ใช่บุตรสาวสกุลเจี่ยน

เรื่องนี้กระทั่งบิดาผู้ล่วงลับ พี่ชาย หรือบ่าวคนอื่นๆ ต่างไม่มีใครรู้

แต่นางซึ่งเป็นวิญญาณจากในยุคปัจจุบันมาเข้าร่างทารกนี้กลับรู้กระจ่างแจ้งยิ่ง!

ตั้งแต่เด็กนางก็ถูกบังคับให้เล่าเรียนศาสตร์มากมาย

ทั้งพิณ หมากล้อม คัดอักษร วาดภาพ และงานเย็บปักถักร้อย

เพื่อรูปร่างอันอรชรอ้อนแอ้น นางถูกบังคับให้กินอาหารอย่างจำกัดจำเขี่ย อาหารดีๆ มิเคยได้ลิ้มลอง

ให้นางเป็นดั่ง ‘ม้าผอมแห่งหยางโจว’ ที่รอยกให้เป็นอนุของขุนนางเฒ่าสักคน!

นางย่อมไม่นึกไม่ฝันว่าจะมีวันที่ใครสักคนสังเกตเห็นถึงความหิวโหยอดอยากของนาง

คอยสรรหาขนมอร่อย อาหารรสเลิศมาปรนเปรอนางมิได้ขาด

แต่ ‘สวีจ้งเซวียน’ ก็เป็นขุนนางหนุ่มอนาคตไกล

จากฐานะนางในตอนนี้ก็คงไม่พ้นเป็นได้เพียงอนุของเขา

ซึ่งนั่นขัดต่อปณิธานมั่นในใจนางที่ว่า... ชาตินี้ไม่ขอเป็นอนุ!

เรื่องนี้มี 5 เล่มจบค่ะ เป็นผลงานของฉางโกวลั่วเยวี่ย ให้พูดรวมๆเราค่อนข้างชอบอ่านงานของนักเขียนคนนี้ค่ะ รู้สึกว่าเบาๆดี ไม่ต้องคิดอะไรมาก พระเอกเป็นสายคลั่งรักเป็นส่วนมาก

เจี่ยนเหยียนมาที่สกุลสวี พระเอกซึ่งเป็นคุณชายใหญ่สกุลสวีก็เริ่มชอบเจี่ยนเหยียนขึ้นมา ตัวนางเอกเองพยายามหนีไปให้ไกลเพราะไม่อยากเป็นอนุ นางเอกมาจากตระกูลพ่อค้า ไม่สูงส่ง ช่วงแรกๆยังโฟกัสในบ้าน การแก่งแย่งชิงดีของบรรดาคุณหนู แต่เอาจริงๆก็ไม่ได้เข้มข้นขนาดนั้น คุณหนูสกุลสวีเองส่วนมากก็ดีกับนางเอก คนที่ไม่ได้ดีกับนางเอกมากก็ไม่ค่อยมีบทบาท

ส่วนพระเอกพอรู้ตัวว่าชอบนางเอกก็เดินหน้าจีบเต็มที่ แบบไม่ให้มีทางถอยเลยทีเดียว คอยทำนู่นทำนี่ให้นางเอกตลอด นางเอกก็ตกหลุมรักพระเอก ต่อมาเจอรุ่นพี่ที่ทะลุมิติมาเหมือนกันจากยุคปัจจุบัน แถมรุ่นพี่คนนี้ยังเป็นคนที่ตัวเองเคยชอบเมื่อก่อนอีก แต่ซีนที่รุ่นพี่ไม่ยอมไปช่วยก็คือแบบ น่าผิดหวังจริงๆ เป็นอย่างที่ฉินเยี่ยนพูดนั่นแหละ ว่าตัวเองแพ้สวีจ้งเซวียนจริงๆ

ส่วนพระรองอีกคนอย่างเสิ่นชั่ว ก็เรียกว่าเป็นพระรองได้ไม่เต็มปากเพราะว่าค่อนข้างบทน้อย หรือเป็นตัวร้ายก็คงไม่เต็มปากเหมือนกัน คนที่ร้ายจริงๆก็น่าจะเป็นขุนนางสกุลโจวคนนั้นที่อยากให้นางเอกไปเป็นอนุ กับ อี๋เหนียงในบ้านกั๋วกง 

ก็คิดว่ารวมๆ ก็โอเคนะคะ พระเอกสไตล์สายคลั่งรักแบบฉางโกวแหละ มีฟีลเป็นญาติผู้พี่/พี่ชาย นิดๆ แล้วก็มีฟีล posessive หน่อย แต่เราว่าเรื่อง นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน กับ เกิดใหม่อีกที ไม่ขอสามีสกุลหลี่ สนุกกว่าเรื่องนี้ค่ะ แต่เรื่องนี้เราก็อ่านรวดเดียวจบแบบไม่ได้พักเลยเหมือนกัน 555555 ก็อ่านเพลินแหละ