วันนี้ฉันเหลือทนกับมิสแพทริกแล้วนะ นอกจากเธอจะชอบทำให้ฉันรู้สึกแย่แล้ว

เธอยังชอบทำให้การสื่อสารผิดพลาดของเธอเป็นความผิดของฉัน

อย่างเช่นวันนี้ ฉันถามเธอด้วยคำถามที่มีโครงสร้างประโยคที่จะอยู่ในหนังสือเรียนภาษาอังกฤษของเด็กประถมของบทที่เรียนเรื่อง Past tense เป็นครั้งแรก

แต่เธอกลับไม่เข้าใจฉัน ฉันแจ้งเธอเรื่องนี้มาสามวัน เธอก็ตอบเหมือนเธอเข้าใจมาตลอด

มาวันนี้เธอมาโทษฉันว่าเธอยังไม่เคยได้ยินที่ฉันพูดเลย ทั้งที่ฉันก็พูดประโยคเดิมเป้ะเป็นครั้งที่เจ็ดแล้ว

...มนุษย์ต่างดาวพ่นหมึกอย่างมิสแพทริกควรกลับดาวตัวเองไปซะ

ไม่อย่างนั้นฉันจะจ้างใครสักคนมาจำกัดเธอด้วยการระเบิดตัวเธอและทิ้งลงแม่น้ำเทมส์ในวันนี้หนาวสุดๆไปเลย!!

ฉันบอกเลยว่าถ้าฉันจะออกจากงานนี้ล่ะก็ เหตุผลเรื่องการสื่อสารนี่จะเป็นเรื่องใหญ่มากๆของฉันเลยล่ะ

ปีใหม่ของฉันน่ะ จะเริ่มด้วยการสื่อสารกับมนุษย์ต่างดาวอย่างนี้งั้นเหรอ

เธอคิดว่าฉันคือ นางเอกเรื่อง Arrival ไหมล่ะ แน่นอนว่าไม่ใช่!!

ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหม เรื่องทริป -10 องศาที่จะเกิดขึ้นวันที่ 20 นี่น่ะ? ที่ฉันบอกคราวที่แล้วไง

ฉันควรทำอย่างไงดี เอมม่า สเคอร์บี้ไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อใช้ชีวิตในที่หนาวเหน็บอย่างนั้นเพียงลำพังนะ ไม่ใช่อะไรหรอก ที่ฉันไม่อยากไปก็เพราะฉันต้องไปอยู่กับพวกเขาตลอดสัปดาห์เลยไงล่ะ ละนั่นจะแย่ยิ่งกว่าสภาพอากาศซะอีก

สาบานได้ว่าถ้าให้ฉันไปเที่ยวเล่นคนเดียว โดยไม่ต้องเจอพวกเขา (เดวิด บ๊อบ และมิสแพทริก และอื่นๆอีกมากมายที่จะตามมาเป็นขบวนเหมือนห่าลง) ฉันจะแฮปปี้แน่นอน ต่อให้อากาศลบกว่านี้สัก 10 ฉันก็ไม่เกี่ยงหรอกนะเธอจ๋า

ง่ายๆก็คือ ฉันไม่อยากไปทำงานที่นั่นคนเดียวกับพวกเขา

ทุกคนบอกฉันว่า ถือเป็นการไปหาประสบการณ์ไงเล่าาา ก็แล้วทำไมมันต้องหนาวขนาดนี้ ก็แล้วทำไมฉันต้องไปคนเดียว!

เธอไม่รู้หรอกว่า เอมม่า สเคอร์บี้น่ะ เก็บหอมรอมริบทุกบาททุกสตางค์ขนาดไหน และการที่จะไปในสถานที่อุณหภูมิแบบนั้นฉันต้องซื้อเสื้อผ้าเพิ่มขึ้นเท่าไหร่ (ซึ่งไม่จำเป็นต่อชีวิตประจำวันของฉันแม้แต่น้อย) นี่ไงล่ะ! เธอเห็นหรือยัง ขอเสียของทริปนี้น่ะะะะ ยังไม่นับว่าฉันต้องถูกบังคับดื่มเหล้าอีกแน่ๆ โฮฮฮฮฮฮฮฮฮ

ลงชื่อ

เอมม่า สเคอร์บี้

สาวติดบ้านขั้นสุดท้ายที่ถูกกระชากออกจากเตียงนอนอันอบอุ่นและแสนเป็นที่รัก