บางวัน คุณรู้สึกว่าเวลาคืบคลานไปเชื่องช้า  

คุณรู้สึกว่าเข็มวินาทีถูกช้างสารนับสิบล่ามไว้ไม่ให้เคลื่อนไหว คุณไม่รู้ว่าต้องใช้เรี่ยวแรงอีกมากแค่ไหนที่จะขยับกระบังลมเพื่อขับเคลื่อนลมหายใจของคุณเอง ทุกย่างก้าวที่คุณเหยียบไปจมหายไปกับหล่มทรายที่มีแรงดึงดูดมหาศาล 

บางวันคุณรู้สึก ราวกับทุกเซลล์ในร่างกายได้แปลงร่างเป็นเส้นประสาทรับสัมผัส และทุกสิ่งรอบตัวเปลี่ยนเป็นเข็มนับล้าน ลอยนิ่งอยู่กลางอากาศ  เพียงคุณเคลื่อนตัวผ่าน คุณไม่ได้แค่แกว่งเท้าหาเสี้ยน แต่คุณไม่มีทางขยับตัวได้โดยไม่ถูกทิ่มแทง 

คุณรู้จักการเรียงตัวของหมู่ดาว แต่บางคืนที่คุณมองดูท้องฟ้า คุณกลับเห็นมีเพียงจุดสีขาวมากมายที่กระพริบริบหรี่บนผืนผ้าใบสีดำมืดซึ่งแผ่ไกลสุดลูกหูลูกตา แม้คุณจะถือแผนที่ดาวไว้ในมือแต่คุณไม่สามารถลากเส้นต่อให้จุดเล็กๆ เหล่านั้นมีความหมายใด 

คุณเป็นแบบนี้เสมอทุกเวลาที่ภูมิคุ้มกันความสุขคึกคักเข้มแข็ง ดีดสะท้อนเรื่องราวดีๆ รอบตัว และเปิดทางสะดวกให้กับความเศร้าหมองมาจับจองพื้นที่ในหัวใจ มันทำงานผกผันกับภูมิคุ้มกันความทุกข์เสมอ คุณจึงมองเห็นเขาวงกตอันซับซ้อนแม้เส้นทางข้างหน้ามีเพียงตัวเลือกง่ายๆ แค่ซ้ายหรือขวาหรือตรงไป แม้แต่ในความอ่อนโยนของสายน้ำยังรู้สึกเหมือนมีวิญญาณที่จมน้ำตายมารอฉุดดึงคุณไปอยู่เป็นเพื่อน จนในที่สุดคุณเลือกที่จะหยุดนิ่ง รอคอยให้ร่างกายสร้างกำแพงมาป้องกันคุณจากสภาวะแวดล้อมและป้องกันไม่ให้หัวใจของคุณกระเพื่อมตามความสั่นไหวของเสียงดนตรีที่ลอยมากับสายลม
 
คุณมาเกือบถึงจุดหมายแล้ว แต่ประตูลิฟต์เพิ่งปิดลงและคุณไม่รู้ว่ามันจะลั้นลาหยุดลงกี่ชั้นก่อนจะส่งผู้โดยสารคนสุดท้ายลงและแวะรับอีกกี่คนระหว่างทางที่มันเดินทางลงมารับคุณ ความเคยชินหรือความคร้านทำให้คุณลืมเลือนบันไดหนีไฟที่ย่อมทำหน้าที่เดียวกันได้หากคุณพร้อมจะเดินด้วยขาของคุณเอง 

คุณมองหาแท็กซี่บนถนนที่เปลี่ยวร้าง สายตาของคุณไม่อาจมองผ่านม่านฝนไปเห็นรถเมล์คันใหญ่ที่กำลังจอดรอผู้โดยสารคนสุดท้ายในค่ำคืน สายฝนที่ท่วมตาหรือน้ำตาที่ท่วมในใจทำให้คุณมองไม่เห็นปาฎิหาริย์เล็กๆ ที่อาจเกิดขึ้นในระยะที่พ้นจากโฟกัสหรือขอบวิสัยของคุณ 

เพียงชั่วคราวที่คุณอาจหลงลืมไป ว่าเวลาที่เหมือนจะไม่มีวันผ่านไป แต่มันไม่เคยหยุดเฉย สายน้ำก็ไม่เคยฆ่าใคร มีแค่คนที่หยุดว่ายน้ำเท่านั้นจึงจะจม 

เพียงชั่วขณะที่คุณจดจ่อกับปลายเข็มเล็กๆ ที่รอคอยทิ่มแทงคุณ สายตาของคุณจะพร่ามัวกับปลายอีกข้างของมันซึ่งต่อไว้กับไซริงจ์อันเต็มไปด้วยยาต้านทานความทุกข์ เช่นเดียวกับวัคซีนที่มีฤทธิ์แรง มันอาจทำให้คุณนอนซมหรือแม้แต่จับไข้สักวันสองวัน คุณอาจแค่รอให้เวลาผ่านไปเพื่อให้มันทำงานได้เต็มที่ 

สายฝนที่เหน็บหนาวนั่นก็เช่นกัน มันอาจทำให้การเดินทางของคุณล่าช้าลง แต่มันก็มาเติมพลังให้กับผืนดิน ช่วยให้เมล็ดพืชที่ใครก็ไม่รู้บ้วนทิ้งไว้ ได้แตกรากงอกลำต้นและใบออกมาในวันข้างหน้า และถ้าคุณนึกสนุก มันก็อาจเป็นฉากให้คุณยืนร้องเพลงและเต้นรำ ดู Singing in the Rain สิ เคยมีคนทำแล้ว คุณอาจร้องเพลงอื่นที่คุณคิดขึ้นสดๆ และคิดท่าเต้นเองที่ไม่ซ้ำใคร ไม่ต้องอายหรอก เพราะทุกคนก็กำลังเปียกและอยากกลับบ้าน ไม่มีใครมองคุณอยู่หรอก

แผนภูมิดวงดาวที่อารยธรรมต่างๆ สร้างสมมาแต่อดีตกาลและได้รับการขานรับจากนักดาราศาสตร์ทั่วโลกในปัจจุบัน ไม่อาจบังคับไม่ให้คุณเลือกลากเส้นใหม่ๆ ที่ไม่เคยมีใครขีดไว้มาก่อน ดาวแต่ละดวงแค่รอให้คุณมองเห็นรูปแบบใหม่ๆ จนกลายเป็นหมู่ดาวที่เกิดจากจินตนาการของคุณเอง 

และมันจะอยู่ตรงนั้นในทุกคืนที่คุณมองขึ้นไป