เปรียบเหมือนหน้าที่ 2 ของหนังสือ
ผ่านไปแล้ว 0.54794520547 เปอร์เซนต์ของปี 2018
เหมือนจะผ่านไปเพียงน้อยนิด เเต่ทำไมวันว่างๆแบบนี้เวลาถึงผ่านไปไวเหลือแบบนี้กันนะ
สำหรับวันหยุดชดเชยปีใหม่นี้ เหมือนเช่นเคยไม่มีเปลี่ยนคือเช้ามาต้องทำงานบ้านก่อนเสมอเลย เเล้วก็ไปซีคอนเพื่อซ่อมไอโฟนครั้งที่ล้านกว่าๆ (ครั้งที่สามนั้นเเหละ) พังเเล้วพังอีกพังได้พังดีเหลือเกิน ไปซ่อมครั้งนี้ก็ไม่ได้คืนวันนี้เลย เเถมยังต้องไปใหม่พรุ่งนี้อีก เเต่ก็ยังดีที่ได้ของติดไม้ติดมือมาบ้าง นั้นก็คือ......
' รองเท้าวิ่ง ' การวิ่งสำหรับปีที่เเล้วทำเราขยาดมาก เพราะต้องวิ่งในฐานะตัวเเทนของคณะ ตอนเเรกก็นึกวิ่งเอาสนุก เอาสุขภาพ ที่ไหนได้วิ่งหนักกว่าวิทย์กีฬาอีก เรียนเสร็จก็ต้องวิ่ง เหนื่อยๆก็ต้องวิ่ง แถมยังปวดไปทั้งตัว วันศุกร์จะกลับบ้านก็ลำบากเหลือเกิน ต้องขวนขวายหาข้ออ้างมาขอพี่เขาหนีวิ่งเพื่อกลับบ้าน จนตัดใจขอพี่เขาออกเลย (พ่อจัดการให้ต่างหากล่ะ) แอบรู้สึกผิดนะเเต่เอาที่เรามีความสุขจะดีกว่าฝืนไปเรื่อยๆเนอะ ออกมาก็ไม่ได้วิ่งเลย จนเวลาผ่านไปซักพักชักจะคิดถึงมันมาเเล้วนี่สิ อยากวิ่งอีกซะงั้น ครั้นจะวิ่งรองเท้าที่เคยใส่ก็สึกจนไม่รู้จะสึกยังไงเเล้ว แพลนที่คิดไว้ก็ต้องพักไปก่อนล้ะกัน จนตอนนี้ผ่านปีมาเเล้วงั้นก็มาจริงจังเลยดีกว่า ก็เลยซื้อรองเท้าวิ่งดีๆมาคู่นึง มหาลัยเปิดเทอมเราจะไปวิ่งเเน่นอน แน่นอน แน่นอน
ไป ไปวิ่งกันเถอะ :)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in