แรก ๆ เราก็ไม่เข้าใจความหมายของมันมากนัก แต่พอเวลาเปลี่ยน บวกกับเราโตขึ้นก็ทำให้เราเริ่มเข้าใจประโยค จนทุกวันนี้มันก็กลายมาเป็นคติของเราไปแล้ว 

เราว่าการเอาตัวเองออกมา มันไม่ได้หมายถึงแค่เราเดินออกมา มันคงหมายถึงการเอาหัวใจ ความรู้สึก ความคิด หรืออะไรก็ตามที่เป็นของเราออกมาจากที่ที่เราไม่สบายใจ อาจรู้สึกตัวคนเดียว รู้สึกเหงา แต่อย่างน้อยมันก็สบายใจสำหรับเรา .. แบบนี้เรียกโลกส่วนตัวสูงปะวะ? 

หลายคนอาจมองว่าเราเป็นคนเห็นแก่ตัว แต่มันก็ยุติธรรมดีแล้วนิ ในเมื่อคนอื่นไม่แคร์ แล้วเราจะแคร์ทำไมวะแม่ง ! (อารมณ์ส่วนตัวล้วน ๆ)

- ใครจะอยากอยู่ในที่ที่ตัวเองไม่มีตัวตนวะ ... -