1) ความรักของภูเขา
ภูเขารักทะเล
รักตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้รู้จัก
แต่ทะเลอยู่ไกลเหลือเกิน
ภูเขาจึงส่งความรักผ่านสายน้ำไปให้ทะเล
สายน้ำจากภูเขาจะไม่มีวันหยุดไหล
เพื่อทะเลจะได้ไม่มีวันเหือดหาย
แม้ภูเขาจะรู้ว่าเป็นเพียงครั้งคราว
ที่ไอน้ำจากทะเลจะก่อตัวเป็นเมฆฝน
แล้วหยดลงมาเป็นสายฝนให้ภูเขาชื่นฉ่ำใจ
แต่ภูเขาก็ไม่เคยเสียดายสายน้ำที่ส่งให้ทะเลเลยแม้แต่น้อย
และแม้ว่าสายน้ำมากมายที่ภูเขาส่งไป
จะไม่ทำให้ทะเลใกล้ภูเขาขึ้นมาเลยก็ตาม
แต่แค่ได้ส่งความรักต่อไปเรื่อย ๆ อย่างนี้
ได้รับความรู้สึกดี ๆ จากสายฝนของทะเล
เท่านี้ภูเขาก็มีความสุขล้นแล้ว
และไม่หวังอะไรมากไปกว่านี้อีก
2) ความรักของทะเล
ทะเลรักตะวัน
รักตั้งแต่วันที่ทะเลเกิดขึ้นมาบนโลก
ใกล้รุ่งของทุกวัน ทะเลจะมองหาตะวันที่ภูเขา
พอรุ่งเช้า ตะวันก็จะโผล่พ้นสันภูเขา
ตะวันค่อย ๆ มอบความอบอุ่นแก่ทะเล
จากเช้าสู่สาย จากสายสู่บ่าย จากบ่ายสู่เย็น
และเมื่อถึงเวลาที่ตะวันจะลับหายจากโลกเพื่อเริ่มวันใหม่
ตอนนั้นเองทะเลจะได้อยู่ใกล้ตะวันมากที่สุด อบอุ่นที่สุด
ทะเลรู้สึกราวกับได้รับอ้อมกอดจากตะวัน
ทะเลจึงเข้าใจว่าการจากลานั้นอบอุ่นที่สุดแล้ว
แม้ยามกลางคืนแสนเปลี่ยวเหงาและเหน็บหนาว
ไออุ่นของตะวันก็ยังคงอยู่กับทะเล
แม้วันที่มีพายุฝนแสนทรมานใจ
ทะเลก็รู้ว่าเมื่อถึงวันใหม่ก็จะได้พบตะวันอีกครั้ง
และได้รับอ้อมกอดอันอบอุ่นจากตะวันเช่นเดิม
3) ความรักของสายลม
สายลมรักภูเขา
รักตั้งแต่วันที่ภูเขายังเป็นเพียงผืนดิน
สายลมบอกรักภูเขาครั้งแล้วครั้งเล่า
แต่ภูเขาก็ยังทำเหมือนไม่ได้ยิน
เสียงของสายลมคงแผ่วเบาราวกระซิบ
และฟังไม่ออกว่าบอกว่ารัก
สายลมจึงพยายามทำให้ภูเขารู้สึกตัวว่าสายลมรัก
สายลมพัดพาไอน้ำจากทะเลให้ก่อตัวเป็นกลุ่มเมฆ
แล้วกลั่นตัวเป็นน้ำฝนตกลงมาให้ภูเขาชุ่มฉ่ำ
แต่ภูเขาก็ยังทำเหมือนไม่รู้ว่าสายลมรัก
สายลมจึงพยายามมากขึ้นเพื่อให้ภูเขารู้ว่าสายลมรัก
จากฝนธรรมดาจึงกลายเป็นพายุฝนที่ทำให้ทะเลปั่นป่วน
สาดกระหน่ำใส่ภูเขารุนแรงราวบดขยี้
แต่ภูเขาก็ยังทำเหมือนไม่รู้อยู่ดีว่าสายลมรัก
ภูเขาผู้เย็นชา ภูเขาผู้แข็งกระด้าง
ทั้ง ๆ ที่สายลมรักมากมายขนาดนี้
แต่ทำไมถึงยังแกล้งไม่รู้ว่าสายลมรัก
สายลมผู้อ่อนไหว สายลมผู้ไร้ตัวตน สายลมผู้ไม่เคยอยู่ในสายตา
คงไม่อาจทำให้ภูเขารู้ว่าสายลมรักมากขนาดไหน
หากภูเขาได้ยินเสียงสายลมพัดหวีดหวิว
ภูเขาจะรู้หรือไม่ว่าสายลมกำลังร้องไห้
หากภูเขาสัมผัสได้ถึงสายลมอันอ่อนโยน
ภูเขาจะรู้หรือไม่ว่านั่นคือความรักของสายลม
4) ความรักของแผ่นดิน
แผ่นดินรักภูเขา
รักตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้รู้จัก
แต่ภูเขาอยู่สูงเหลือเกิน
แผ่นดินจึงได้แต่แอบมองภูเขาอยู่ข้างล่าง…ตรงนี้
ตรงที่ภูเขามองเลยผ่านไป...
แผ่นดินได้รับสายน้ำจากภูเขาอยู่เสมอ
และสายน้ำก็ทำให้แผ่นดินที่แห้งผากมีชีวิตชีวา
สิ่งนี้ยิ่งทำให้แผ่นดินรักภูเขาขึ้นไปอีก
แผ่นดินตะโกนบอกรักภูเขาทุกวัน
แต่ภูเขาที่อยู่สูง...ก็ไม่เคยได้ยิน
แล้ววันหนึ่งมวลน้ำมหาศาลก็หลากท่วมแผ่นดิน
แผ่นดินไม่มีโอกาสได้เห็นภูเขาอีก
แผ่นดินไม่เข้าใจ แผ่นดินเสียใจ
แผ่นดินแค่อยากรู้ว่า..."ทำไม"
5/4/2562
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in