เขาขมวดคิ้วอย่างงุ่นง่านหงุดหงิด หยิบเศษแก้วที่พื้นขึ้นมาอย่างโมโหที่สุด

ทำไมทุกอย่างมันถึงแย่แล้วก็วุ่นวายไปหมดแบบนี้นะ!

ไม่มีอะไรได้ดังใจเลยให้ตาย!

เขาคิด แม้ว่าจริงๆจะยังไม่แน่ใจว่าได้ดังใจนั้น ...อะไรคือดังใจกันแน่

เขาชะงักไปอึดใจหนึ่งเมื่อมองเห็นเงาของบางสิ่งบางอย่างขยับไหวอยู่ในเศษแก้ว เขาเขม้นมองลงไป

เป็นเงาร่างของชายหนุ่มผู้หนึ่งที่คุ้นเคยอย่างประหลาด

ความรู้สึกคุ้นเคยนั้นทรมานใจอย่างยิ่ง

เขามองเห็นนัยน์ตาสีดำสนิทและรูปตาเรียวรี ที่ส่องประกายเป็นรอยยิ้มให้เขา

ริมฝีปากบางๆนั้นกำลังอ้าออกและพูดอะไรบางอย่างกับเขา เขาไม่ได้ยินหรอกแต่ว่าเขารู้ว่าชายคนนั้นพูดว่าอะไร

"บรั่นดีสักแก้วนะ คุณชอบแบรนด์นี้ไม่ใช่เหรอ" นั่นก็คือสิ่งที่ชายคนนั้นพูด

เขามุ่นหัวคิ้วเข้าหากันแน่น

หวังให้เศษแก้วที่แตกยับนี่รวมตัวกันเข้ากลับเป็นสิ่งเดิมอีกครั้ง และบางที...บางที เขาอาจจะเห็นคนคนนั้นชัดขึ้น

-

#ผู้ชายA14

@sunnyside1909