มักกะโรนีขนาดยักษ์ที่ดูเหมือนสิ่งที่อยู่ในชามของเขาเมื่อเช้านี่ลอยผ่านไป กลิ่นมะเขือเทศที่ลอยโชยมาจากมันก็เคลื่อนที่ตามมันไปด้วย

เพลง Space Oddity เล่นอยู่ไกลๆ ฟังดูซ่าๆและยืดยานเล็กน้อยเหมือนออกมาจากวิทยุที่เก่าคร่ำคร่าจนแทบจะใช้ไม่ได้เครื่องหนึ่ง

ฉึกฉัก

ฉึกฉัก

เสียงโลหะกระแทกกับรางยังคงดังหนวกหูจนแทบทนไม่ได้ และพื้นที่เขายืนอยู่ก็สั่นสะเทือนตลอดเวลา

เขาถอยหลังขณะได้ยินเสียงทุ้มนุ่มเรียกเขาอยู่ด้านหน้า

หัวใจเขาเต้นระรัว ขาข้างหนึ่งอยากก้าวไปข้างหน้าเพื่อไปหาเจ้าของเสียงที่ไม่ว่าเมื่อไหร่เขาก็โหยหาเสมอ

ขาอีกข้างหนึ่งตักเตือนเขาอย่างดุดัน

อย่าก้าวไปนะ!

อย่าโง่ได้ไหม!

สุดท้ายเขากลับไม่ได้ก้าวขาออกไป เขาที่เคยวิ่งห้อเต็มฝีเท้าหยุดยืนนิ่ง

นี่มันเรื่องอะไรกันนะ

...เขาพยายามนึก แต่เศษแก้วที่แตกละเอียดในสมองนั้นยากที่จะมองออกเหลือเกิน

-

#ผู้ชายA14

@sunnyside1909