โนบุยาสึเองก็เริ่มเกิดความไม่สบายใจจากการที่เสียโกเฮย์ไป การที่โนบุยาสึยังมีชีวิตอยู่หลังสงครามที่นากาชิโนะนั้น ทำให้เคบิอิชิเริ่มออกเคลื่อนไหว (ตามประวัติศาสตร์น่าจะถูกสั่งให้เซปปุกุเพราะเป็นสายให้กับตระกูลทาเคดะ อ่านรายละเอียดสงครามที่นากาชิโนะย่อๆได้ข้างล่างนะคะ)
ภาพตัดมาที่เซนโกวิ่งไล่โมโนโยชิบอกให้ถอด เพราะสัญญาว่าให้ซ้อมดาบชนะจะให้อีกฝ่ายถอด(แต่จริงๆโมโนโยชิชนะ..) นิคคาริเข้ามาเสริมจนโมโนโยชิสงสัยว่าถ้าถอดมันมีดีจริงๆเหรอ (ดีนะที่ทมโบคิริห้าม..) เซนโกเลยชวนทุกคนมายืนเรียงกันแบบไร้เหตุผลกันดีกว่า อิชิคิริมารุเดินผ่านมาเห็นก็ดูชอบใจที่ทุกคนดูสนิทกัน ทุกคนก็ชวนอิชิคิริมารุมายืนด้วย แต่อิชิคิริมารุบอกตัวเองมีธุระ ต้องไปฆ่าโนบุยาสึ
โมโนโยชิยอมไม่ได้ที่อิชิคิริมารุจะสังหารโนบุยาสึโดยที่ไม่มีความผิดและไม่มีเหตุผล แต่ก็ไม่สามารถห้ามอิชิคิริมารุได้อยู่ดี โมโนโยชิรู้สึกแปลกที่เศร้าเสียใจกับเรื่องนี้ นิคคาริบอก หัวใจน่ะ ถ้าฝืนมันมากไปจะพังทลายเอานะ พอโมโนโยชิยอมตามอิชิคิริมารุไปทำตามหน้าที่ เซนโกกลับบอกว่า โมโนโยชิน่ะ แค่นำพาความโชคดีมาให้อิเอยาสึก็พอแล้ว สถานการณ์แบบนี้มันเป็นหน้าทีของดาบต้องสาปอย่างเซนโก มุรามาสะ ได้ยินดังนั้นทมโบคิริจึงบอกว่า อย่าลืมว่าตัวเขาก็คือมุรามาสะเหมือนกับเซนโก ตำนานดาบต้องสาปไม่ได้หมายถึงนายคนเดียวหรอกนะ
-----------------------------------------
- ที่ทมโบคิริพูดน่าจะหมายถึง ตำนานดาบต้องสาปของมุรามาสะ(妖刀伝説)ที่สังหารคนในตระกูลโตกุกาวะ ประมาณว่า ถ้าหน้าที่ฆ่าคนในตระกูลนี้ก็ต้องพวกเรานี่แหล่ะนะ (ฟังดูสยองนิดๆ5555)
- การรบที่นากาชิโนะ ทาเคดะ vs โอดะ(อิเอยาสึอยู่ฝั่งนี้) เล่าว่าโอดะชนะทาเคดะแบบแทบไม่เสียกำลังพลเลย ตระกูลทาเคดะ ว่ากันว่ายิ่งใหญ่มากพอที่จะเป็นผู้ครองอำนาจสูงสุดของญี่ปุ่นในยุคนั้นเลย (ถ้าไม่มีโอดะมาบุกซะก่อน...)
ไม่ได้เขียนต่อนานเลย ตอนหน้าตอนสุดท้ายแล้วค่ะ จบมิวนี้จะต่อบาคุมัตสึเท็นโรเดนของชินเซ็นกุมิบ้างนะคะ เป็นมิวที่เราชอบที่สุดเลย<3
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in