ชีวิตฉันราบเรียบ จนกระทั่งพ่อแม่ของฉันหย่ากัน

ฉันจึงเรียนรู้ว่า ความรักเป็นสิ่งที่แสนจะเปราะบาง

ชีวิตของฉันดำเนินมาอย่างราบเรียบต่อไป ... ไม่โดดเด่น ไม่เป็นที่น่าสนใจ

ตัวตนของฉันเล็กจ้อยจนไม่น่าจะมีใครมองเห็น แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังต้องดำเนินชีวิตต่อไป

ฉันชอบถ่ายรูป เขาชอบถ่ายรูป

เราจึงได้เจอกันในวันนี้ของปีที่แล้ว

กล้องฟิล์มคือสิ่งที่เชื่อมเราไว้ด้วยกัน

ฉันไม่คิดหรอกว่าจะมีคนสนใจฉัน บล๊อกที่ฉันเขียน รูปที่ฉันวาด เพลงที่ฉันร้อง

ขอบคุณที่มองเห็นคนตัวเล็ก ๆ อย่างฉัน

คงเป็นเพราะความกลัวจากการที่พ่อแม่หย่ากัน

ฉันจึงไม่กล้าวางเขาไว้บนความสัมพันธ์ที่เปราะบางแบบนั้น

ฉันไม่ต้องการจะเห็นวันที่มันพังลงมา

ฉันไม่อยากเสียเขาไป
ฉันเห็นแก่ตัว ฉันขอโทษ

ฉันจะหาคนบ้าที่ไหนที่ตอนเดินกลับบ้านทีไรก็หันมามองฉันเป็นระยะจนลับสายตาได้อีก
ฉันจะหาคนบ้าที่ไหนที่ทนฟังเรื่องของฉันเป็นชั่วโมงได้อีก
ฉันจะหาคนบ้าที่ไหนที่ทนฟังฉันคร่ำครวญเวลาเมาได้อีก

ก็มีแค่เธอคนเดียวแหละที่มองเห็นฉัน แม้ในเวลาที่ฉันกำลังมืดหม่น
ขอบคุณ และขอโทษ