ที่แน่ๆวันนี้ต้องมีคนเล่นมุขยุงไม่กัน เพราะ กย 15 เราแหละคนหนึ่ง 555

ไม่รู้เพราะความรู้สึกอะไรพัดมา มันมีกลิ่นที่หอมหวนถึงการเดินทาง

แต่การไปครั้งนี้มันเหมือนการตัดสินใจด้วยอารมณ์ชั่ววูป ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่ๆจะไปมันเดินทางไปยังไง รู้แค่ว่ามันตั้งอยู่ที่ไหน และที่จะไปนั้นคือวัด โอ้ววววววจิตใจงามอะไรเบลอนั้น 55

มันเป้นวัดที่ตั้งอยู่ที่กลางดึงเลยปากช่องมาสักหน่อย ไม่หน่อยดิพอสมควร เริ่มเดินทางไปพร้อมๆกันเลยเนอะ

นี้คือภาพที่เห้นตั้งแต่ทางเข้า วินมอไซต์ก็แนะนำที่ต่างๆตามประสาเจ้าถิ่น พอวินมอไซต์เคลื่อนตัวเข้าใกล้ทางเข้ามากขึ้นเรื่อยๆ ตอนแรกกลัวไม่คุ้มค่ารถ แต่มันไกลมากจริงๆ

พอมาถึงวัดก็เข้าห้องน้ำให้เรียบร้อย คนพร้อมใจพร้อมลุย เอาจริงๆตอนมองขึ้นไปกะว่าชิวๆ ไม่หอบสบายๆ

หึพอขึ้นไปยังไม่ถึงครึ่งนึงเลย เสียงหอบข้าก็บรรเลงมา ถามว่าอายไหมบ่จ้า ข้าไม่ชอบอากาศชื้นนนนหายใจไม่ออก แต่ไม่ต้องห่วงมีศาลาให้พักเป้นระยะๆ พอขึ้นไปเรื่อยๆวิวก็สวยขึ้นเรื่อยๆ เลยหยุดถ่ายรูป

หยิบกล้องมาถ่ายวิวภูเขาสักหน่อย โอ้ววววดากานดา มือเราสั่นมาก ด้วยที่เป็นเลนส์มือหมุนโฟกัสหลุดกระจาย

                                                จงมองหาความตมชัดของภาพ555

                                           นี่คือทางที่ลุงวินพาหมูสองตัวเข้ามา สงสารมอไซต์ลุงมาก

                                               แต่มันยังไม่ถึงจุดสูงสุดของวัด 

                               พอใกล้จะถึงวิ่งขึ้นบันไดเลยจ้า ไปหอบบนลานพระแล้วกัน

                                             ถึงสักที พอถึงลานพระนี้นั่งพิงกำแพงเลย พอมีแรงก็ลุกมาถ่ายรูป

                                                                        ลงล่ะนะ หิวข้าว

                                เสื้อนี้เปียกเลย ไม่ใช่ฝนตกนะ เหงื่อ 

    อ้าวแล้วจะออกไปหน้าวัดอย่างไง  ก็เลยเอาเหอะมึงเดินไวไหม กูไหวนะ ก็เลยเดินไปเรื่อยๆ ก็มีคนบีบแตรไล่เราบ้าง เพราะเราเดินขวางทาง แวะถามเราบ้าง จนในที่สุด มีคนมาบีีบแตรใส่อีกล่ะ เริ่มแูนละเน้อ หันไป "ขอโทานะครับจะไปไหนกัน ไปปากทางหรือเปล่าครับ" โอ้วววน้ำตาจิไหล กระโดดขึ้นรถกระบะอย่างเร็ว แล้วฟิลแม่งสุดยอดเหมือนอยู่บ้านทุ่ง แล้วลมแรงๆตีหน้า งือออออโคตรหายเหนื่อย เราได้แต่หัันไปมองข้างหลัง ไปล่ะกลางดง สวยจริงๆ

วาร์ปมาที่เขาใหญ่ เพื่อนพาเราไปพิพิธภัณฑ์อะไรสักอย่าง นั่นเดินอีกแล้ว 55 รีวิวบอกว่า เดินไปถึงวงเวียนให้เลี้ยวซ้าย เอ้าลุย หึ่ยมีคนบีบแตร 55 ช่ายยยมีผู้ใจดีไปส่งเราถึงที่เลย ระหว่างทางนี้เราสัมผัสได้ว่าเราหน้าซีดเป็นไก่ต้มเลย เพราะมันไกลมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆตอนกลับจะกลับยังไง

พอถึงก็ชมภาพ เสพธรรมชาติ

                                           วุ่ยยยยมีความเผลอ 5555

                                                          เป็นสตรีที่สวยมาก

                          สุดหล่อเป็นนายแบบให้พี่หน่อยครับ เอ้ามองมาทางพี่แล้วยิ้มนะ ถถถถถ

จบล่ะ อย่าถามถึงตอนกลับ ไม่มีคนบีบแตรเหมือนอย่างเคย แถมเหยียบคันเร่งแทบมิด

เอ้าฝนตก อย่านะกล้องจะเปียกตอนนั้นไม่คิดอะไรล่ะหันไปโบกรถเลยจ้า เย้ เจอคนไทยใจดี น้ำตาจะไหล ใช่สถานการณ์มันบังคับให้เราต้องขอความช่วยเหลือลดความทรนงค์ของเธอลงซะขวัญตา 555

ที่นี้ก็ต่อรถเขาใหญ่ เพื่อมาลงปากช่องแล้วกลับบ้าน มาถึงบ้านประมาณ 17.00กว่าๆ

เราแค่อยากจะบอกเพื่อนที่ชวนเราไปว่า รู้ว่าอยากบินเที่ยว แบบติสล้วเที่ยวคนเดียว เราก็เคยรู้สึกแบบน้้น แต่รู้ไหมการมีเพื่อนร่วมทางที่ดีๆสักคนมันทำให้การเที่ยวครั้งนั้นสนุกขึ้นนะ อยากไปไหนก็มาชวนละกัน ขอบอกขอเสียของทริปได้ไหม มันเกินจากการที่ไม่วางแผน ที่ไหนใกล้ ที่ไหนไกล ไปย้อนกัันไปหมด ต้องต่อรถย้อนขึ้นไปมาแล้วแน่นอน เรามีเวลาเป็นข้อจำกัด เราอาจจะตกรถก็ได้เพราะเราไม่มีรถส่วนตัว อยากให้วางแผนดีๆ เอาใจบ่