คืนนั้นขณะนอนที่บ้านหลังเก่า  ฝันเห็นหญิงชรานุ่งโจงกระเบน   เสื้อเกาะอกสีน้ำเงิน  ผมทรงดอกกระพุ่ม  ฉันเดินไปที่หน้ากระท่อมเก่าๆ  พื้นเป็นดินลูกรัง  หญิงชราบอกว่าหนาว  นอนบนพื้นแข็ง  เล่าให้สามีฟัง  เขาแนะนำให้ทำบุญด้วยการถวายเสื่อให้วัด  และขอให้ท่านเจ้าที่ช่วยให้สร้างบ้านได้สำเร็จ  เพราะมีเงินน้อย  จ่ายค่าที่แพงมากเนื่องจากซื้อมือสอง  

เวลาผ่านไป1ปี   บ้านสร้างเสร็จตามแปลนที่ต้องการ   เลยสร้างศาลพระภูมิเจ้าที่  โดยยกพื้นสูง50ซม.บนเนื้อที่กว้างใหญ่ประมาณ 12 ตารางเมตร เชิญพราหมณ์มาทำพิธีตั้งพระภูมิเจ้าที่  โดยจัดอาหารหวานคาว  หลายชนิด ไข่เป็ดต้ม 99 ฟอง ดอกไม้สด  ธูปเทียน  พวงมาลัยดอกดาวเรืองพวงใหญ่ 2 พวงและผ้า3สี  แดง เขียว เหลือง ที่ใช้ผูกศาลพระภูมิเจ้าที่  พราหมณ์สวดภาษาสันสกฤตดังสนั่น ประมาณ2ชั่วโมง  ช่วงที่ทำพิธีนั้นมีฝนตกโปรยปรายทั้งๆที่แดดแจ่มจ้าเหมือนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประพรมน้ำมนต์และอวยพรให้   เพื่อให้ท่านได้อยู่อย่างสบาย    คุ้มครองครอบครัวให้มีความสุข   แล้วพวกเราก็ย้ายเข้าไปอยู่หลังใหม่ 

บ่ายวันนั้นขณะที่ปลูกไม้ดอก กุหลาบ มะลิ  กระดังงา  อยู่ใกล้รั้ว   ได้ยินเสียงเพล้งๆเหมือนกระจกแตก  คิดว่าบ้านข้างๆทำกระจกแตก  แต่พอเดินสำรวจบริเวณใกล้เคียงบ้านตัวเอง  ใจหายวาบ  ตื่นเต้น หวาดกลัว  กระเบื้องดินเผาแผ่นหนายาวเมตรกว่าตกจากหลังคาสูง  เฉียดหัวฉันไปนิดเดียว  กระแทกรั้วปูนแตกหลายเสี่ยง  ถ้าไม่ใช่เพราะบารมีของท่านเจ้าที่  คงคอหักเพราะเศษกระเบื้องอยู่ห่างฉันเพียงเมตรเดียว  

ช่วงที่เกิดพายุปลาบึกโหมกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์  ลมแรงมากจนไม่สามารถเปิดประตูบ้านได้  เหมือนมีคนมาดันไว้ข้างนอกประตู  ยืนดูตามช่องของกระจกชั้น2  ต้นไม้ใหญ่จำปี จำปา มะม่วง  ทุเรียน  แกว่งไกวอย่างรุนแรงเหมือนมีมืออสูรจับต้นไม้แกว่งไกวน่ากลัวที่สุด  เสียงลมดังวี้ดๆ  เหมือนเสียงกรีดร้องของปีศาจ  ต้นไม้เกือบทุกต้นเอนค้อมตัวลงเกือบถึงพื้นดิน  น่าใจหาย  ถ้าถูกถอนรากถอนโคน  น่าเสียดายมากเพราะปลูกมาตั้ง 5 ปี   เริ่มออกดอกออกผล  ลมแรงจนไม่มีใครกล้าออกจากบ้าน  ปลาบึกทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า  บ้านหลายหลังถูกยกหลังคาไปหมด  บางหลังก็พังทลายเป็นเศษปูนกองอยู่กับพื้น  ฉันยกมือพนมหันหน้าไปทางศาลพระภูมิ  เจ้าที่  ขอให้ท่านช่วยคุ้มครองทรัพย์สินและชีวิตให้อยู่รอดปลอดภัย  

ความรุนแรงเกิดขึ้นเรื่อยๆ ฉันดูข่าวเห็นความหายนะทั้งทรัพย์สินและชีวิตกับประชาชนจำนวนมาก ฉันมีชีวิตอยู่ด้วยความหวาดกลัว ไม่แน่ใจเหตุร้ายจะเกิดขึ้นกับครอบครัวเราเมื่อไหร่  กลางคืนก็ไม่กล้าหลับ คอยเฝ้าดูสถานการณ์  เพื่อจะได้แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ทันท่วงที    3 วันผ่านไปพายุจึงสงบ พายุเริ่มลดความรุนแรงและคืนสงบดังเดิม  เดินสำรวจทั่วบริเวณบ้าน   หลายคนหมดตัว  บ้านพัง รถยนต์คันโตๆถูกมือยักษ์ยกไปขว้างทิ้งจนแตกกระจายเหมือนรถเด็กเล่น  บางรายก็ถึงแก่ชีวิต  หลังจากไปสำรวจทั่วบ้านแล้ว  เป็นห่วงมะละกอพันธุ์red ladyที่ออกลูกดกเป็นร้อยเต็มต้น ลำต้นกลวงเปราะบาง  น่าจะล้มก่อนเพื่อน  แต่ก็ไม่ล้ม    ต้นไม้ทุกต้นไม่ว่าใหญ่หรือเล็ก  ยังอยู่ในสภาพเรียบร้อยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ช่วงที่เกิดพายุร้ายฉันฝันเห็นเจ้าที่คนเดิม  มายืนอยู่ที่หน้าบ้าน  ท่านคงเป็นห่วง  บ้านหลังติดกันต้นไม้ล้มระเนระนาด  หลังคาเสียหาย  ขอกราบกรานท่านเจ้าที่ผู้เมตตา  บุญบารมีล้นหลาม  ช่วยปกป้องคุ้มครองภัย  ไม่มีสิ่งใดเสียหายสักนิดเดียว