สิ่งที่ยอดเยี่ยมก็คือการศึกษาโทราห์ไปพร้อมกับการมีงานฝ่ายโลกให้ทำ เพราะการใช้แรงกำลังไปกับสองสิ่งนี้จะช่วยให้บาปถูกลืมเลือนไป การศึกษาโทราห์โดยไม่ทำงานทำการใดๆ ย่อมจะไร้ประโยชน์ และจะกลายเป็นบ่อเกิดของบาปในที่สุด

(Talmud Bavli, Nezikin, Pirke Aboth, II.2)

ป่วยเป็น dysthymia (โรคซึมเศร้าเรื้อรัง) มานานปี เลยใช้โอกาสที่ชอบอ่านและศึกษาปรัชญา & ศาสนามาตีความเป็นข้อคิดช่วยเยียวยาตัวเองครับ เลยอยากแบ่งปันฮะ สำหรับคนที่เข้ามาอ่านโดยคิดว่าผมจะเขียนอะไรยากๆ ชนิดที่ต้องปีนกระไดอ่านคงต้องผิดหวัง เพราะผมเขียนในสไตล์ของตัวเองแบบง่ายๆ คงไม่ได้วิชาการอะไรมากนะฮะ 

ข้อความตอนนี้ในคัมภีร์ทัลมุดของชาวยิว ทำให้ผมคิดได้ว่า การอ่านหนังสือแนวๆ พัฒนาตนเองไปพร้อมๆ กับการกินยารักษาตามคำแนะนำของจิตแพทย์ น่าจะดีขึ้นถ้าเราได้ทำงานแบบใช้แรงกายด้วย (laboring) อาจจะเป็นการออกกำลังกายก็ได้ เพราะเวลาออกกำลังกายจะทำให้คนป่วยแบบเรารู้สึกดีขึ้นอย่างน่าประหลาด โดยเฉพาะการวิ่งสัก 40 นาทีนี่แหละ 

เป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่ป่วยด้วยโรคซึมเศร้าด้วยนะครับ :)