เหมือนจะดีขึ้นเพราะไม่คันในวันต่อมา แต่มันเริ่มเป็นตุ่มผื่นชัดเจนที่คอ แบบไม่คันนะแต่ฉันยังอยู่ถ้าเธอทำอะไรกระตุ้นพวกเราละก็ พวกเราจะกลับมาคันแน่ๆจ้าาาาา ก็เลยตัดเลยอาหารทะเล ของแสลงพยายามกินอะไรแบบระวังที่สุด แต่แล้วมื้อเย็นก็มีปาร์ตี้หมูกะทะที่บ้าน เราก็ไม่กินอาหารทะเลแต่กิน เนื้อวัวและเนื้อแกะ เอาเลยจ้าาคืนนั้นกินยาแก้แพ้และเข้านอนตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ ที่คอคือคันมากกกก มากแบบทำให้เรานอนไม่ได้ แต่เราแบบมึงคันคันไปกูไม่เกา เพราะกลัวทิ้งแผลเป็นเเละกลัวมันลาม แต่ด้วยความที่กินยาแก้แพ้ไปไง มันทำให้ง่วง ง่วงแต่นอนไม่ได้ทรมานมาก ในระหว่างที่เริ่มมีอาการต่างๆก็พยายามถามพี่กูเกิ้ล จุดนี่ขำ เวลาบอกเพื่อนว่ามึงกูอ่านในกูลเกิ้ลแล้ว ยังไม่ทันจบประโยคเพื่อนบอกมึงแค่เป็นผื่นทั่วไปแต่พอมึงถามกูลเกิ้ลมึงจะกลายเป็นโรคร้ายแรงทันที และก็จริงอย่างที่มันว่า เพราะตอนแรกที่เราหาข้อมูลกูลเกิ้ลพยายามยัดเยียด ให้เราเป็นผื่นจากโรคโควิค.... 

          เราเลยพยายามกรองข้อมูลและ สังเกตอาการตัวเองกับโรคผิวหนังบางชนิด ทำให้เราได้ข้อสันนิษฐานว่า เราอาจจะเป็น ผื่นกุหลาบ หรืออีกชื่อคือ ผื่นร้อยวัน ชื่อนางดูน่ารักนะ ผื่นกุหลาบแต่อาการไม่น่ารักอะ คันและทำให้ผิวเป็นรอยดำเหมือนผิวไหม้อะ ละมันลามฟิวอยากขึ้นเยอะแค่ไหนกูก็จะขึ้นวันนี้อารมณ์ดีไม่ขึ้นเพิ่มละดีว่าแค่ทำให้เราคันแบบพอเป็นพิธี แต่โชคดีที่เราไม่ขึ้่นตามลำตัว มีแค่ที่ต้นแขนและบริเวณคอ แต่แค่นั้นก็ทำให้เราเครียดมากพอแล้ว ตอนที่หาข้อมูลคือบางคนเป็นหนักมากขึ้นทั้งตัวและเป็นแบบห้าเดือนกว่าจะหาย เราก็ได้แต่หวังว่าเราจะไม่เป็นยาวนานขนาดนั้น พอได้อ่านข้อมูลก็ทำให้รู้ว่า มันเป็นโรคอินดี้ เกิดจากเชื้อไวรัส เพื่อนๆกับพวกคุณสุกคุณใส แต่ไม่ติดต่อ และเป็นแล้วเป็นเลย ไม่มีกลับมาเป็นอีก ไม่มียารักษาโรคโดยตรง การรักษาก็คือตามอาการ กินยาแก้ผื่น แก้คัน ทาครีมสเตียรอยด์ และกินยาฆ่าเชื้อ พอเราเดาว่าอะเข้าข่ายโรคนี้เลยบอก มะม้าและมะม้าก็บอกงด ไก่ ไข่ ของมักดอง อาหารทะเล อ่อ เนื้อวัวเนื้อแกะก็ห้ามนะลูก ละคือก่อนหน้านี้ไม่กินนะหมักดองอาหารทะเล แต่กินไก่ทุกมื้อ และเมื่อคืนเลย ปาร์ตี้เนื้อกะทะ.... เพราะคิดว่าไก่และเนื้อไม่เป็นอะไรหรอก สรุปไก่และเนื้อวัวก็คือตัวร้ายอีกตัว พวกสัตว์ปีกจะมีสารอะไรสักอย่างนี้แหละ เพราะของพวกนี้จะไปกระตุ้นให้คัน 

          พอรู้แหละก็อดจะไปหาหมอไม่ได้เพราะอยากได้คำตอบจากคนที่เค้ามีวิชาความรู้จริงๆ บวกกับซื้อยาที่นี่คือต้องมีใบสั่งจากคุณหมอ เลยตัอสินใจเออหว่ะไปหาหมอให้มันสบายใจซะ และเมื่อวานคือวันอาทิตย์คลินิคเปิดอยู่ไม่กี่อันและตอนนั้นสองโมงกว่า คลินิคที่ใกล้บ้านที่สุดปิดสามโมง เราก็รีบไป ไปหน้าคลินิคด้วยความที่ตอนนี้มันยังเป็นช่วงล้อคดาวน์เลเวลสาม ก็คือยืนรอหน้าคลินิค พนักงานต้อนรับ เป็นผู้ชายชาวคนเอเชีย ที่ไม่มีหัวใจในงานบริการสักเท่าไร ได้ฟิวเหมือนไปหาหมอโรงบาลรัฐบาลที่ไทยบางที่ บทสนทนามีประตูกระจกกั้น