“อาทิตย์นี้มาหาได้ไหมม” ฉันเหลือบมองโทรศัพท์ที่หน้าจอสว่างวาบขึ้นมา

ข้อความจาก คนโปรด

“ได้สิ” ฉันตอบกลับไป

ตั้งแต่วันที่ คนโปรด ตอบตกลงคำขอของฉันในวันนั้น

ไม่เขาก็ฉัน

เราต่างก็ผลัดกันทักหาเช่นนี้ในทุก ๆ สัปดาห์

บางทีอาจจะไม่ใช่เพราะความต้องการของร่างกาย

.

แต่เป็นเพราะความต้องการของจิตใจ ถึงต่อให้ฉันจะทำใจได้มากแค่ไหน

ก็ยังไม่พร้อมจะปล่อยเขาไป

.

เรายังไม่พร้อมจะปล่อยกันไป

21:48 น.

“ถอดรองเท้าเลย กินอะไรมายัง”

คนโปรดถอดรองเท้า พร้อมกับยกถุงข้าวจากร้านค้าที่เปิด 24 ชม.ให้ดู

คนโปรดชอบออกกำลังกายตอนเย็น กว่าจะกลับจากยิมก็ดึกแล้ว ร้านข้าวแถวคอนโดก็ปิดหมด ที่เดียวที่พึ่งได้ก็มีแต่ร้านค้าที่เปิด 24 ชม.นี่แหละ

“ช่วงนี้แกเป็นยังไงบ้าง” เขาถาม พรางเปิดกล่องข้าวกินไปด้วย

ถึงแม้ว่าเราจะเจอหน้ากันทุกวันที่มหาลัย แต่ก็คุยกันน้อยลง รวมถึงความสัมพันธ์ของเราตอนนี้ก็ถูกเก็บเป็นความลับ แม้แต่เพื่อนสนิทก็ให้รู้ไม่ได้…

.

แน่สิ ถ้ารู้นะ

ฉันตายแน่!!!

“สบายดี เรื่อย ๆ แหละ” ฉันยิ้มและตอบกลับไป

“ดีแล้ว วันนี้เราค้างนะ” คนโปรดยิ้มกลับมา

.

“กอดได้ไหม” คนโปรดถามตอนฉันที่กำลังเอื้อมมือไปปิดไฟ

ฉันพยักหน้า

คนโปรดชอบนอนกอด

.

“แกไม่คิดอะไรใช่ไหม”

“ใช่”

เราไม่คิดอะไร

เรานอนกอดกันอยู่แบบนั้นยันเช้า

เขาไม่ปล่อยฉัน

ฉันไม่ปล่อยเขา

เราไม่ปล่อยกัน

__________________________________________________________________________

18:37 น.

“อื้อ เสียว เราจะเสร็จ”

.

“อ่า พร้อมกันนะ”

“อื้อ”

.

“เรากลับเลยแล้วกัน” คนโปรดพูดพลางใส่เสื้อผ้า

ฉันพยักหน้า

“เออนี่ วันนั้นคอลกับเพื่อนที่เคยมาแลกเปลี่ยน เขาน่ารักมากก”

“ตอนยิ้มเขิน ๆ นะ อั่ก”

คนโปรดพูดและทำท่าเหมือนเธอคนนั้นน่ารักจนใจเจ็บ

.

ใช่ เขาเป็นผู้หญิง

ฉันไม่รู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจ แต่จ๋องแบบบอกไม่ถูก

สิ่งที่กลัวมาตั้งแต่เราเลิกกันก็คือ…

เธอไปได้ไกลแล้ว แต่เรายังอยู่ที่เดิม

แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยินดี หัวใจของฉันไม่เจ็บปวดเหมือนเดิมอีกแล้ว เพียงแต่รู้สึกเหมือนกำลังถูกแมวขีดข่วนเท่านั้น

__________________________________________________________________________

“พรุ่งนี้ไปหาได้ไหม อยากเล่นกีต้าร์”

ข้อความจากคนโปรดคนดีคนเดิม

“ได้สิ”

“แกอยากเล่นแค่กีต้าร์เหรอ??”

.

“แกร้องเพลงได้ไหม เราอยากเล่นกีต้าร์”

“เหมือนเราซื้อกีต้าร์มาให้แกเล่นเลย ฮ่าๆๆ” ฉันยิ้มพลางหยิบกีต้าร์โปร่งลูกรักที่ซื้อมา

เพราะตั้งใจว่าปีนี้จะฝึกเล่นให้ได้

แต่สุดท้าย…

เหมือนซื้อมาให้คนโปรดเล่นมากกว่า

“ไม่ได้อยากเล่นแค่กีต้าร์ อยากเล่นลี่หลินด้วย” เสียงแผ่วเบากระซิบที่ข้างหู

.

“อ่า ค..คน..โปรด”

“แฉะจัง อยากมากเหรอคะ หืมม”

“อื้ออ”

“เสียวไหมคะ” คนโปรดพูดพลางขยับนิ้วเข้าและออก ริมฝีปากวนอยู่แถว ๆ ยอดอก

สายตาของคนโปรดที่มองมา

ร้ายกาจมาก!!

ฮอตเนิร์ดอย่างคนโปรด…ใครจะสู้ไหว

.

“มีอะไรจะบอก ถ้าบอก…แกจะโกรธเราไหม?”

“บอกมาก่อนนน” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

.

คนโปรดอ่ำอึ้งอยู่พักใหญ่ ๆ

“ตอนเราเลิกกันไปสักพักอะ” คนโปรดเริ่มเอ่ยปาก

ใจของฉันเริ่มสั่น

มีคนใหม่เหรอวะ

มีคนคุยแล้ว? แล้วมาเป็น FWB กับกูเนี่ยนะ??

“เราจีบคนคนนึงอยู่”

ใจไม่เจ็บ ตัวไม่ชา

ฉันมูฟออนแล้วเหรอ?

“อ่าฮะ แล้วเป็นไง” ฉันพยักหน้า ตอบกลับไป

“เขาก็น่ารักดี แต่เขาบอกว่าเขายังไม่อยากมีใคร”

“แต่เราจะจีบเขาให้ติดแหละ” คนโปรดยิ้มร่าออกมา

“อื้อ ยังไงก็บอกด้วยนะ”

.

ยินดีด้วยเสมอ

จากคนที่ปรารถนาให้เธอเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก