เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิว - อรุณMarina Book Blog
รีวิว - ปฐพีไร้อาลัย : ติงโม่ (Ding Mo)

  • เรื่องย่อหลังปก

    เยี่ยซี หญิงสาวผู้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต และทะลุมิติมาพบตัวเองอยู่ในไหแช่ศพในร่างไร้วิญญาณของ เหยียนพั่วเย่ว์ เด็กสาวซึ่งถูกเลี้ยงเป็นตานมนุษย์ เพื่อเป็นยาวิเศษในการเพิ่มพลังยุทธ์ให้ผู้ฝึกวิชายุทธ์ แต่ด้วยความผิดพลาดบางอย่างทำให้นางเสียชีวิตกะทันหันเพราะได้รับพิษเกินขนาด

    การกลับฟื้นคืนชีพอีกครั้งในร่างของเหยียนพั่วเย่ว์นำมาซึ่งภัยอันตรายมากมาย เพื่ออิสรภาพและเพื่อรักษาชีวิตให้รอดพ้นจากการเป็นตานมนุษย์ เธอจึงต้องหนีการตามล่าเยี่ยซีไม่อาจคาดเดาได้ว่า ในยุคที่เธอมาอยู่นี้มีอะไรรอยู่

    ทั้งไม่รู้ว่าจะมีบุรุษผู้หนึ่งก้าวเข้ามาในชีวิต เขาก็คือ ปู้เซียนสิง วีรบุรุษผู้หล่เหลาผู้เห็นเธอเป็นดั่งแก้วตาดวงใจ และซื่อเหยียนพั่วเย่ว์ของเธอจะกลายเป็นตำนาน เช่นเดียวกับชีวิตไม่ธรรมดาของเธอที่ถูกบันทึกในหน้าประวัติศาสตร์แห่งต้าซวี



    คุยกันหลังอ่าน
    พอดีช่วงนี้เราทำโปรเจคเพิ่งเสร็จค่ะ วันหยุดว่างๆก็เลยเคลียร์กองดองรัวๆ เลยมีรีวิวมาบ่อยเป็นพิเศษ (ฮา) ยังไงก็หวังว่าจะได้อ่านหนังสือเยอะๆแบบนี้ต่อไปล่ะค่ะ เพราะว่าช่วงสองเดือนที่ผ่านมาเราอ่านไปน้อยมากเลย เทียบกับปกติของตัวเองน่ะนะ

    เรื่องนี้เป็นของติงโม่ค่ะ จริงๆพบว่าเราไม่เคยพลาดงานของติงโม่เลยล่ะค่ะ ฝากหัวใจก็คงจะอ่านเร็วๆนี้ ส่วนจันทร์กระจ่างกลางเงาเมฆ อันนี้เราเคยไขกุญแจทิ้งไว้ในธัญวลัยแต่ยังไม่ได้ไปทยอยอ่าน อรุณก็ซื้อลิขสิทธิ์มาด้วยพอดี

    เข้าเรื่องดีกว่าค่ะ ปฐพีไร้อาลัย เป็นงานย้อนยุคเพียงงานเดียวของติงโม่ เท่าที่มีแปลในไทยตอนนี้เลยล่ะค่ะ ก็เนื่องจากเราไม่เคยอ่านงานย้อนยุคของติงโม่มาก่อนก็เลยไม่รู้จะคาดหวังอะไร แต่พออ่านจริงๆก็รู้สึกสนุกกว่าที่คิด คือสนุกกว่างานยุคปัจจุบันหลายเรื่องเลยอะ อาจจะสนุกเป็นลำดับต้นๆของงานติงโม่สำหรับเราเลยก็ว่าได้ค่ะ มีสามเล่มจบ แต่ละเล่มไม่หนามาก ประมาณเกือบๆสามร้อยหน้า ดำเนินเรื่องเร็วมาก ไม่มีจุดให้วางพักเลยด้วยซ้ำ พลอตเรื่องผสมระหว่างแนวสงครามแนวหน้าระหว่างแคว้น กับ ยุทธภพ

    ฟังชื่อเรื่องแล้วเรานึกว่าจะดราม่า แต่จริงๆมันไม่ได้ดราม่าขนาดนั้นนะคะ มันก็มีดราม่าบ้าง แต่เนื่องจากเรื่องมันดำเนินเร็ว
    ตัวละครหลักของเรื่องนี้ คือ เหยียนพั่วเย่ว์ ที่ทะลุมิติมาจากยุคปัจจุบัน ที่จริงๆแล้วการทะลุมิติของเธอไม่ได้มีบทบาทอะไรเท่ากับเรื่องอื่นๆ (คือไม่ได้มาประดิษฐ์อาวุธ ประดิษฐ์กระดาษ รักษาโรคระบาดอะไร) แต่ก็มีอาศัยประสบการณ์ของ warcraft มาบัญชาการรบซึ่งก็เว่อๆนิดหน่อย (ซึ่งเราก็แบบเอ๊ะ...เราก็มีประสบการณ์บัญชาการรบใน warcraft นะ 5555555555) กับนิสัยเปิดเผยซึ่งเป็นนิสัยของผู้หญิงปัจจุบันแหละ

    พระเอกของเรื่องคือปู้เชียนสิง ปกติแล้วพระเอกของติงโม่จะมีความผู้ช้ายผู้ชาย แบบเป็น Alpha male มีความเย่อหยิ่งอวดดี มีความแบบชอบ dominate แล้วก็แผ่ฟีโรโมนผู้ชายออกมาตลอดเวลา ปู้เชียนสิงก็มีความเป็นอย่างนั้นอยู่บ้างแต่น้อยกว่าเรื่องอื่นๆของติงโม่นะ เราค่อนข้างชอบพระเอกคนนี้ของติงโม่ นับว่า likeable พอสมควร พระเอกก็รักนางเอกมากด้วย

    ตัวละครอีกคนที่เราคิดว่าคนอ่านหลายๆต้องชอบคือมู่หรงจั้น น้องชายร่วมสาบานของปู้เชียนสิง พระรองของเรื่องนี้ เป็นพระรองผู้ช้ำรัก จริงๆตอนเจอมู่หรงจั้นครั้งแรก เราก็มีความรู้สึกแล้วว่าคนนี้ไม่ใช่พระเอก คนแบบนี้ไม่มีทางเป็นพระเอกของติงโม่แน่นอน มู่หรงจั้นเป็นคนสุภาพ อบอุ่น อ่อนหวาน อ่อนโยน แล้วก็เป็นตัวละคนที่ทุกคนในเรื่องรัก เป็นคนที่เกิดมาได้รับความรักอย่างท่วมท้น ไม่ว่าจะจากฮ่องเต้ หรือจากตัวพระเอก ปู้เชียนสิง หรือแม้กระทั่งตัวนางเอกเอง ความรักที่มู่หรงจั้นมีให้นางเอกก็น่าประทับใจ น่าเอ็นดูมากๆ
    ฉากที่ปู้เชียนสิงกอดมู่หรงจั้นปลอบใจนี่เราชอบมาก รู้สึกว่าตัวละครนี้เป็นตัวละครที่มีบุคลิกแบบ fragile ที่คนรอบๆพร้อมใจกันปกป้องอะ แล้วก็แอบมีกลิ่นความ bromance ลอยฟ่องมาก

    อีกคนที่เราชอบตั้งแต่ออกมาฉากแรกเลยคือ ถังสิบสาม คงไม่อาจกล้อมแกล้มเป็นพระรองได้ นับได้ว่าเป็นบทสมทบ แต่ก็เป็นคาร์ที่ออกแบบมาได้โดดเด่นทั้งการพูดทั้งนิสัยที่ค่อนข้างตรงไปตรงมาแล้วก็มีความเด็กๆเรียบง่ายอยู่บ้าง (เข้าใจนางเอกเลยตอนฉากที่อยากลูบหัวถังสิบสาม) เราคิดว่าถังสิบสามชอบนางเอก ไม่รู้ว่าชอบแบบไหน ไม่รู้ว่าชอบแบบชายหญิงหรือเปล่า แต่ว่าชอบแน่ๆ
    ตรงนี้เราแอบรู้สึกว่านางเอกเหมือนเป็น damsel in distress อยู่บ้างในบางตอนคือไปที่ไหนก็มีผู้ชายให้ความช่วยเหลือ แล้วผู้ชายเหล่านั้นก็หวั่นไหวไปกับนางเอก ขนาดตอนนางเอกช่วยทำแผลให้ถังชิง ถังชิงยังรู้สึกหวั่นไหวไปเล็กน้อยเลย

    เรื่องพลอตเรื่องมีความน้ำเน่าแบบยุทธภพอะ แบบข้าคือพ่อเจ้า ข้าคือลูกสาวของท่าน คนผู้นั้นมิใช่พ่อที่แท้จริงของเจ้า บลาๆๆๆ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็สนุกอยู่ดีค่ะ 5555555 เราค่อนข้างชอบเลยทีเดียว รู้สึกว่าเรื่องมันไม่ได้หนักจนเกินไป กำลังพอดี นับว่าเป็นเรื่องของติงโม่ที่เราค่อนข้างชอบมากๆอีกเรื่องค่ะ ใครที่ชอบแนวรบทัพจับศึก แนวบุญคุณความแค้นในยุทธภพก็แนะนำเลย เรื่องนี้ไม่มีตัวละครผู้หญิงคนอื่นด้วยแหละ ตัวละครผู้หญิงที่เด่นๆคือนางเอกคนเดียว แล้วก็ให้ฟีล reverse harem ในบางจังหวะ

    ชอบค่ะ สนุก!!

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in