"ฉันหวังเหลือเกินว่า เขาจะเป็นเพียงตัวละครตัวหนึ่งในนิยายของฉัน ฉันจะเขียนให้เขาเป็นอย่างไรก็ได้ตามใจชอบ แล้วก็เขียนให้เราได้ลงเอยกันอย่างมีความสุข"
เซี่ยเสี่ยวซิว นักศึกษาปีหนึ่ง ได้รู้จักกับ หวังลี่ชวน สถาปนิกหนุ่มหล่อที่กลับมาจากต่างประเทศโดยบังเอิญ ระหว่างที่เธอทำงานพาร์ทไทม์ในร้านกาแฟ ทั้งสองตกหลุมรักกันอย่างรวดเร็ว แต่แล้ววันหนึ่งลี่ชวนก็บอกลาเธอ เขากลับไปต่างประเทศและไม่ติดต่อเธออีกเลย
ตั้งแต่นั้นมาเสี่ยวซิวก็ตกเป็นทาสของความรัก เธอส่งอีเมลถึงเขาหลายฉบับแต่ไร้การตอบกลับ การจากไปโดยไร้สาเหตุของลี่ชวนกัดกินหัวใจของเธอมาตลอด เธอไม่เข้าใจว่าเหตุใดความรักอันหวานชื่นจึงมลายไปภายในชั่วข้ามคืน เธอเฝ้ารอให้เขากลับมาอธิบายเรื่องนี้กับเธอ เธอเชื่อว่าเขามีเหตุผลที่ต้องจากเธอไป
หกปีต่อมา ทั้งคู่ได้กลับมาพบกันอีกครั้งโดยไม่คาดฝัน ลี่ชวนเป็นเจ้านายเธอ และแสดงท่าทีต่อเธออย่างเพื่อนร่วมงาน เสี่ยวซิวผู้เฝ้ารอความรักจากเขามาตลอดเริ่มลังเลว่าจะสู้หรือถอย
คุยกันหลังอ่าน
อ่านจบด้วยความรู้สึกเหนื่อยมากค่ะ 5555555 คือเรารู้สึกตั้งแต่ช่วงที่อ่านครึ่งหลังของเล่มหนึ่งแล้วว่าแบบเรื่องมันวนลูปมาก อยากจะให้ข้ามช่วงนี้ไปเร็วๆสักทีอะไรอย่างนี้
เราค่อนข้างชอบช่วงแรกนะที่รู้จักกัน ถึงแม้จะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วก็งงๆไปหน่อยว่าลี่ชวนชอบนางเอกตรงไหนยังไง แต่ก็คือถ้าดูจากตอนหลังก็ชอบตั้งแต่แรกเลยนี่นะ 55555 เราชอบการดำเนินเรื่องในช่วงแรก ชอบความสัมพันธ์ของนางเอกกับเพื่อนหรือเพื่อนร่วมงานอื่นๆ คือเป็นนางเอกที่อยู่ตัวคนเดียวจริงๆอะ (ถ้าไม่นับพระเอก) ไม่มีเพื่อนสนิทเลย ถ้าน้องชายเอมม่าไม่พูดขึ้นมาเราก็ไม่ได้สังเกตในข้อนี้เหมือนกันนะ
แต่พอมาช่วงที่พระเอกทิ้งนางเอกไป จริงๆก็จะพอเดาได้แหละว่าต้องป่วยเป็นอะไรสักอย่างแน่ๆ แล้วชื่อเรื่องภาษาอังกฤษก็ชวนเศร้ามาก นางเอกก็ดันทุรังมาก พระเอกก็เหมือนกัน เป็นคนดื้อด้านหัวแข็งทั้งคู่มาชนกัน ไม่มีใครยอมใครสักที แต่ก็คงเป็นด้วยเหตุผลนี้ทำให้สุดท้ายทั้งคู่ยังสามารถกลับมาอยู่ด้วยกันได้
คือลองคิดว่าถ้าเป็นตัวเราเอง คงไม่มีทางรอผู้ชายคนนึงที่ไม่ติดต่ออะไรกลับมาเลยสามสี่ปีแน่นอนอะ ก็นับถือความหัวรั้นของนางเอกมากๆในจุดนี้ ถึงมันจะทำให้คนอ่านอย่างเรารู้สึกอึนๆอยู่บ้าง แบบเราคิดหลายรอบมากว่าสองคนนี้จะทะเลาะกันไปอีกนานมั้ย
เราแอบคิดว่าถ้าจบอีกแบบไปเลยอาจจะตราตรึงกว่านี้ก็ได้ล่ะมั้ง
สรุปก็คือ ก็ใช้ได้ค่ะ ชอบอยู่ประมาณนึงแต่ไม่อ่านซ้ำ
ปล.เรื่องนี้มี name drop เยอะมากกกกกกก แวดวงสถาปนิกก็มีไอเอมเปย์ ส่วนใครที่ชอบอ่านหนังสือเยอะๆ น่าจะชอบความ name drop นี่นะ แบบเจมส์ จอยซ์ อะไรทำนองนี้
ปล.2 เรื่องนี้เห็นว่ามีซีรีย์ ยังไม่ได้ดูแค่จะบอกว่า godfrey gao เป็นลี่ชวน คือเหมาะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เหมาะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คือเค้าหล่อมาก ชอบเค้ามาตั้งแต่ตอนแสดงเป็นพ่อมดใน Mortal Instrument หนังไม่สนุกเลย แต่ยังชอบเค้าในเรื่องนี้อยู่ดี 555555
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in