ความรักแบบ “หวานใจวัยเด็ก” เป็นแบบไหนกันนะ แต่ความรักของเฉินเสี่ยวซีกับเจียงเฉินเป็นแบบนี้…

เขา มีหน้าที่วางมาดเท่ และคอย “แกล้ง” ส่วนเธอก็มีหน้าที่ทำเปิ่น โก๊ะ และคอย “ถูกเขาแกล้ง”

ของนักเขียนคนนี้ เราเคยรีวิว เรื่องอุ่นไอในใจเธอ เอาไว้ ตอนนั้นเขียนว่าเราอ่านนับแต่นั้นฉันรักเธอไม่จบ ก็ผ่านมาครึ่งปีกว่าเราถึงกลับมาอ่านนับแต่นั้นฉันรักเธอจนจบ เราจำได้ดีว่าทำไมเราถึงดรอปเรื่องนี้กลางคัน ก็เพราะว่าเราไม่ชอบพระเอก

การดำเนินเรื่องของนับแต่นั้นฉันรักเธอ เป็นแนว Flashback คือตัวละครอยู่ที่ปัจจุบันกันทั้งคู่ เจียงเฉินและเฉินเสี่ยวซีเลิกกันนานแล้ว และพวกเขากลับมาพบกันอีกครั้ง ทำให้เสี่ยวซีเริ่มนึกถึงเรื่องในอดีตที่ไม่เคยลืมขึ้นมา คนอ่านก็จะได้เดินทางไปกับเสี้ยวความทรงจำของเฉินเสี่ยวซีที่มีต่อเจียงเฉินด้วย คือตอนนั้นเรารู้สึกว่า ทำไมนางเอกต้องยอมลงให้พระเอกขนาดนี้ พระเอกก็ดูไม่ได้รักนางเอกสักเท่าไหร่เลย จนเราอ่านไปครึ่งเรื่องเราก็รู้สึกว่าจริงๆแล้วสาเหตุหลักๆที่ทำให้เราไม่ชอบเจียงเฉิน ก็คือ บุคลิกเจียงเฉินมีความคล้ายตัวเราเองมาก เราเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงความรู้สึก แสดงความรักต่อคนอื่นไม่ค่อยเป็น รักหน้าตา ไม่อยากยอมรับง่ายๆว่าคนคนนี้สำคัญกับชีวิตเรา แล้วก็ด้วยนิสัยแบบนี้ของเราเองทำให้เราเสียคนไปหลายคนแล้วในชีวิต

นั่นแหละค่ะ 5555 ยิ่งพออ่านช่วงตอนพิเศษก็ยิ่งรู้สึก ในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าเจียงเฉินโชคดีมากที่มีเฉินเสี่ยวซี เฉินเสี่ยวซีผู้ไม่เคยยอมแพ้ที่จะรักเจียงเฉินเลย จริงๆเรารู้สึกว่าเจียงเฉินรักเฉินเสี่ยวซีมากกว่าที่เฉินเสี่ยวซีรักเจียงเฉินซะอีกมั้ง แต่ก็นั่นแหละค่ะ เป็นพวกที่ไม่แสดงออกว่ารัก พอเกิดเรื่องขึ้นก็มาเสียใจหงุดหงิดอยู่คนเดียวโดยที่ไม่ให้เค้ารู้

เรื่องนี้เป็นแนว nostalgia, coming of age พอสมควร เนื้อเรื่องค่อนข้างอบอุ่นแล้วก็ทัชใจ แบบเราได้เห็นการเติบโตของพระนางตั้งแต่เด็กจนโต อ่านจนจบเราก็ยังรู้สึกเจียงเฉินใจร้ายจริงๆในหลายๆครั้ง แต่ก็รู้สึกดีใจที่ทั้งคู่ยังคบกันและลงเอยด้วยกัน

สรุปแล้วก็ค่อนข้างชอบเลยค่ะ แต่คิดว่าชอบอุ่นไอในใจเธอมากกว่านะ (ถึงแม้จะจำเรื่องหลังไม่ค่อยได้แล้วก็ตาม/ฮา)