ออกตัวก่อนว่าจริงๆเราเป็นแฟนคลับของนักเขียนคนนี้ งานของเธอคืองานที่เราเอามาอ่านซ้ำมากที่สุดค่ะ เราเป็นสายสุขนิยมและชอบพระเอกแนวที่เธอเขียน แต่หลังๆมาเราไม่ค่อยถูกใจงานของเธอมากเหมือนเมื่อก่อนอีก ไม่ว่าจะเป็นเทพบุตรแห่งชาติและสวัสดีครับคุณภรรยา ก็อยู่ในลิสต์ที่ไม่สนุกเท่าที่เราคาดหวัง พอมาเรื่องนี้เราก็ค่อนข้างคาดหวังเหมือนเดิม หน้าปกก็สวยมากๆด้วยแถมเป็นแนววังหลังที่เราค่อนข้างชอบ

พออ่านจริงๆก็พูดยังไงดี มันไม่เชิงไม่ชอบนะคะ แต่ว่ารู้สึกว่าเรื่องนี้สามเล่มจบค่อนข้างยาว แต่ให้ความรู้สึกเนิบเนือยมาก เนื้อเรื่องช่วงในวังมีค่อนข้างมากก จนเรารู้สึกว่ามากเกินไป และเนื้อหาก็ไม่ได้ฉีกจากเล่มเก่าๆ เรียกได้ว่าหลายๆอันก็เป็นมุกเดิมๆด้วยซ้ำ เหมือนกำลังอ่านช่วงตอนพิเศษของชายาผู้มีคุณธรรม หรือ ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้ ในระดับความยาวสามเล่มอะ 

เรื่องนี้ฮ่องเต้เป็นฮ่องเต้อยู่แล้ว ไม่ได้เป็นอ๋อง เพราะฉะนั้นจะไม่เจอการแย่งชิงบัลลังก์ตอนช่วงก่อนขึ้นครองราชย์เท่าไหร่ เพราะว่าฮ่องเต้องค์นี้มีไทเฮาคอยหนุน แต่ว่าก็มีการก่อกบฏบ้างในช่วงหลัง ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ทำลายฟีลสุขนิยมของเรื่อง เรื่องค่อนข้างเนิบๆเรียกได้ว่าดูจิ๋วจิ่วกับฮ่องเต้รักกันไปวันๆ แต่สองคนนี้ก็น่ารักจริงๆ พระเอกแสนดีรักนางเอกตามสไตล์นักเขียน เราชอบจิ้นยางนะ ส่วนนางเอกก็เป็นสายขี้เกียจตามสไตล์นักเขียนเหมือนกัน ก็น่ารักดี 555555 แต่คือเรารู้สึกว่ามันไม่ค่อยมีอะไรแปลกใหม่เท่าไหร่ ถ้าอ่านเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเยว่เซี่ยก็อาจจะชอบมากกว่านี้ก็ได้มั้งคะ จริงๆก็ไม่ได้ถึงกับไม่ชอบ เรายังอ่านโดยไม่ได้พักไปอ่านเรื่องอื่น (คือพักทัวริ่งมาอ่านเรื่องนี้เลยนะ)

สรุปก็คือไม่ถึงกับไม่ชอบ แต่ก็ไม่ได้คิดว่าถึงขนาดที่จะต้องอ่านอะไรขนาดนั้นน่ะค่ะ