รีวิวเว้ย (1633) ในฐานะของอดีตเด็กชาย (ปัจจุบัน 30 ขวบ) ที่เกิดและเติบโตขึ้นมาในครอบครัวทหาร อยู่อาศัยในเขตทหาร ได้รับการศึกษามาในโรงเรียนที่มีความสัมพันธ์อันดีกับกองทัพ ทำกิจกรรมหลากหลายในค่ายทหารมาแต่เล็ก และมีพ่อเป็นครูทหาร (ที่รักในอาชีพของตัวเองยิ่งชีวิต) ที่มีหน้าที่รับผิดชอบสอนตั้งแต่ทหารใหม่ไปจนถึงนายทหารชั้นผู้ใหญ่ที่ต้องเลื่อนยศสูงขึ้น ทำให้เรามีโอกาสได้เห็น ได้ยิน ได้อ่านและได้เรียนรู้ถึงการทำงานของกองทัพมาตั้งแต่เด็กจนโต (โตขึ้นก็มีโอกาสทำเอกสารประกอบการบรรยายทั้งหมดที่พ่อใช้สอนจากแผ่นใสไปสู่ PPT. ทำให้ต้องฟังการบรรยายของพ่อไปด้วยในที) หนหลังที่เริ่มได้ยินการตั้งคำถามของคนในสังคมที่ว่า "ทหารมีไว้ทำไม" เรารู้สึกว่าคำถามนี้ดีและสำคัญ เพราะเราเองก็ถามพ่อ เพื่อนพ่อและผู้บังคับบัญชาของพ่ออยู่บ่อยครั้ง ซึ่งคำตอบของแต่ละคนต่อคำถามดังกล่าวมักแตกต่างกันไปตามหน้าที่ที่คนตอบแต่ละคนรับผิดชอบ แต่ส่วนใหญ่มักได้คำตอบไปในทิศทางคล้ายกันว่า "เป็นรั้วของชาติ เพื่อให้ตำลึงพัน" ไม่รู้ว่าคนตอบตอบไปงั้น ๆ เพราะเห็นว่าคนถามเป็นเด็ก หรือตัดรำคาญเพราะกลัวมันถามต่อว่า ทำไม ทำไม และทำไม เพราะหลายหนเราก็ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เคยเห็น เคยได้ยิน จากการทำหน้าที่ของพ่อและคนรอบตัวพ่อหลายกิจกรรมก็ชวนตั้งคำถามว่า "ทำเพื่อ"