เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
[นิยายแปล] BTS - 花様年華 The Notes1Phoenix
[แปลไทย] นิยาย 花様年華 (THE NOTES - BTS) – เมื่อสิ้นฤดูร้อน เราก็ตัวคนเดียว แทฮยอง 20 MAR 2020
  • Do not copy, Re-Upload Please give my PAGE full credit
    ——————————————–
    แทฮยอง
    20 MAR 2019

    ผมวิ่งตึงตังลงไปตามทางเดิน จากนั้นก็เบรกกระทันหันคล้ายจะเกิดเสียงเอี๊ยด! ผมมองเห็นนัมจุนฮยองยืนอยู่ด้านหน้า “ห้องเรียนของเรา”… ห้องเรียนของเรา…พวกเราใช้เรียกห้องเรียนที่เป็นโกดังแห่งนี้ มันเป็นห้องเรียนของผมและพี่ ๆ และจีมิน, จองกุก ห้องเรียนของพวกเรา 7 คน ผมกลั้นหายใจและค่อย ๆ เดินเข้าไปหา ผมกะว่าจะทำให้พี่เขาตกใจเล่น ๆ

    “อาจารย์ใหญ่!” มันเป็นช่วงระยะเวลาประมาณ 5 ก้าว ผมก็ได้ยินเสียงที่คล้ายกับเสียงของจินฮยองลอยออกมาจากหน้าต่างห้องเรียนที่ถูกเปิดทิ้งไว้ ผมหยุดเดินทันที ตอนนี้พี่จินกำลังคุยอยู่กับอาจารย์ใหญ่งั้นเหรอ? ที่ “ห้องเรียนของเรา”? แล้วทำไมกัน? บทสนทนาดำเนินต่อไปและผมได้ยินชื่อของพี่ยุนกิและชื่อของผม ผมเห็นพี่นัมจุนสูดหายใจลึกราวกับตื่นตกใจเป็นอย่างมาก ผมไม่รู้ว่าพี่ซอกจินรับรู้ถึงเรื่องนี้หรือเปล่า พี่เขาถึงได้รีบเปิดประตูพรวดออกมา ที่มือของพี่ซอกจินนั้นถือโทรศัพท์มือถืออยู่ ใบหน้าของพี่เขาบ่งบอกอาการช็อคและลนลานได้เป็นอย่างดี

    ผมแอบซ่อนและจับตามองดูสถานการณ์ต่อไป พอพี่ซอกจินตั้งท่่าจะพูดแก้ต่างอะไรสักอย่าง พี่นัมจุนก็ขัดขึ้น “ไม่เป็นไรครับ พี่จะต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่างแน่นอนถึงได้พูดอย่างนั้นออกไป” ไม่น่าเชื่อเลยว่าพี่ซอกจินจะเล่าเรื่องของผมและพี่ยุนกิที่ไปทำอะไรสักอย่างเมื่อหลายวันก่อนให้อาจารย์ใหญ่ฟังจนหมด ไม่ว่าจะเรื่องที่หนีตัวปลิวออกไปจากคลาสเรียน…หรือแม้กระทั่งเรื่องที่ไปมะรุมมะตุ้มกับเด็กนักเรียนคนอื่น พี่เขาเล่นเล่าหมดไปซะทุกอย่าง แต่…พี่นัมจุนกลับพูดว่า ไม่เป็นไร

    “มาทำอะไรที่นี่เหรอ?” ผมตกใจหันควับไปมองและพบว่าเป็นพี่โฮซอกและพี่จีมิน พี่โฮซอกทำหน้าคล้ายจะบอกว่า คนที่ตกใจน่าจะเป็นฝั่งฉันมั้ย?… จากนั้นก็เอามือมาวางไว้บนไหล่ของผม ผมถูกพี่ลากเข้าไป ในขณะที่กำลังลนลาน รู้สึกตัวอีกที ก็เข้ามาอยู่ในห้องเรียนแล้ว ทั้งพี่นัมจุนและพี่ซอกจินหันมามองพร้อมกัน พอพี่นัมจุนเห็นหน้าผมก็หัวเราะออกมาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น นั่นยิ่งทำให้รู้สึกกังวล ที่พี่นัมจุนทำแบบนั้นต้องมีเหตุผลแน่นอน นั่นก็เพราะว่าพี่เขารู้อะไรมากกว่าผมเสมอ ๆ… สมองดีกว่าผม… เป็นผู้ใหญ่มากกว่าผม และเพราะที่นี่เป็น “ห้องเรียนของเรา”… ในตอนที่ผมหัวเราะ ปากของผมจะเป็นรูปสี่เหลี่ยม และทุกคนก็ชอบล้อกันในจุดนี้ แต่เพราะจุดบ้า ๆ จุดนี้แหละที่ทำให้ผมและพี่ ๆ สนิทกัน ผมเคยตั้งใจไว้ว่าจะไม่บอกใครเรื่องที่ผมได้ยินบทสนทนาระหว่างพี่เขาทั้งสอง

    ——————————————–
    NEXT : เมื่อสิ้นฤดูร้อน เราก็ตัวคนเดียว 
    นัมจุน
    15 MAY 2020

    Translate by : INFINITA & INFINITA v.2 Admin 
    Book : 花様年華 The Notes 1 Japanese version

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in