Do not copy, Re-Upload Please give my PAGE full credit
——————————————–
ซอกจิน
25 JUN 2019

ที่ห้องเรียนซึ่งเป็นโกดังนั้นไม่มีใครอยู่เลย ไม่ใช่ว่านัดใครไว้หรอก แต่ว่าโดยปกติแล้วเมื่อเปิดประตูเข้าไปก็มักจะพบใครสักคนอยู่ในห้อง ทุก ๆ ครั้งมันสนุกสนานครื้นเครง วันไหนที่ไม่มีใครอยู่ วันนั้นจะแปลกพิกลมาก พอเข้าไปข้างใน ผมก็เจอกับกระถางต้นไม้ 1 กระถาง ผมเจอมันวางอยู่ใต้ขอบหน้าต่าง ใครกันนะที่ดูท่าว่าจะถือเจ้ากระถางนี้มา ห้องเรียนแห่งนี้มืดมิดไปหมดนั่นก็เพราะว่าไม่ได้เปิดไฟนั่นเอง เมื่อผมผ่านเข้ามาในห้องทางหน้าต่างที่สกปรกเหล่านั้น ภายใต้แสงสลัว ใบไม้สีเขียวกลับดูแปลกตาออกไป ผมควักเอามือถือออกมาแล้วกดถ่ายภาพ และเป็นอย่างที่คิด ถ่ายภาพอะไรไม่ได้เลย ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องปรกตินั่นแหละ ภาพถ่ายน่ะไม่สามารถจับในสิ่งที่ดวงตามนุษย์เห็นได้

…เมื่อผมเดินเข้าไปข้าง ๆ ก็เห็นตัวอักษร “ㅎ” จากใต้กระถางต้นไม้… ผมยกกระถางนั้นขึ้น, และประโยค “กระถางต้นไม้ของโฮซอก” ก็ปรากฎแก่สายตาของผม, ผมหัวเราะออกมาเบา ๆ, ถ้าจะถามว่าในบรรดาน้อง ๆ ใครกันที่จะถือกระถางต้นไม้ขึ้นมาล่ะก็ คำตอบก็มีเพียงแค่โฮซอกเท่านั้นแหละ, ผมวางกระถางต้นไม้ลง โดยจงใจให้มันซ่อนตัวอักษร “ㅎ” เอาไว้ จากนั้นก็มองไปยังบรรยากาศรอบข้าง จนถึงตอนนี้ถึงผมจะไม่ได้รู้สึกตัวอะไรเลยสักครั้ง แต่ว่าที่ขอบหน้าต่างมีร่องรอยของการขีดเขียนอยู่ ไม่ใช่แค่ขอบหน้าต่างนะ ตามฝาผนังก็มี หรือแม้แต่บนเพดานก็ยังมีรอยขีดเขียน, ไม่ว่าจะเป็นคำอย่าง “ถ้าสอบไม่ผ่านคือตายแน่นอน”, ชื่อของรักแรก, วันที่, และชื่ออีกนับไม่ถ้วนที่ไม่สามารถอ่านตัวอักษรได้แล้วในตอนนี้

ห้องเรียนนี้แรกเริ่มเดิมทีไม่น่าจะใช่ห้องเก็บของใช่มั้ยล่ะ การที่เด็ก ๆ มาโรงเรียนในทุก ๆ วัน แน่นอนล่ะ มันก็ต้องมีการเรียนการสอนเกิดขึ้น แล้วพอตกบ่าย ห้องก็จะว่าง… และช่วงที่ปิดเรียน ห้องมันก็จะว่างตลอด จนกระทั่งในพิธีเปิดภาคเรียน เด็ก ๆ ก็มารวมตัวกันและส่งเสียงจอแจ… ในตอนนั้นก็มาสายและถูกทำโทษจนได้ เด็กที่โดดเรียนอย่างพวกผมนี่มันมีอยู่จริง ๆ นะ…

ทั้งครูที่ไม่ฟังอะไร เอาแต่ลงโทษ ทั้งการสอบที่ไม่มีวันสิ้นสุด ทั้งการบ้าน ของอะไรพวกนี้มันมีอย่างนั้นเหรอ… แล้วมนุษย์อย่างผมเองก็มีอยู่อย่างนั้นเหรอ… มนุษย์ที่เอาเรื่องของเพื่อนพ้องไปเล่าให้ครูใหญ่ฟังอย่างผม

และผมก็นึกในใจขึ้นมาว่าจะมีชื่อพ่อของผมหรือเปล่านะ… ที่ตรงนี้เป็นโรงเรียนเก่าของพ่อ… พ่อก็คือคนที่เชื่อในเรื่องของการสืบทอดยุคสมัย เข้าเรียนโรงเรียนมัธยมปลายเดียวกัน เชื่อในเรื่องของการเข้าเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันเพื่อที่จะสร้างเกียรติให้กับครอบครัวตระกูลอันเก่าแก่ ผมใช้สายตาไล่ดูชื่อทีละชื่ิอ ๆ และผมก็เจอในที่สุด ตรงกลางของผนังด้านซ้าย, ท่ามกลางชื่ออื่น ๆ มากมาย, และด้านล่าง ก็มีข้อความพวกนี้เขียนเอาไว้ว่า “ทุกอย่างมันเริ่มต้นจากที่นี่”

——————————————–
NEXT : เมื่อสิ้นฤดูร้อน เราก็ตัวคนเดียว 
แทฮยอง
20 MAR 2020

Translate by : INFINITA & INFINITA v.2 Admin 
Book : 花様年華 The Notes 1 Japanese version