ทยิดา อยู่ในฐานะชนชั้นสูงบนดวงจันทร์ สวย ฉลาด เก่ง รวย เป็นผู้หญิงในอุดมคติเว่อร์ แต่เธอไร้ความรัก แต่ก็ไม่ใช่ความผิดเธอหรอกก็ยุคที่มนุษย์ สามารถมีเซ็กซ์กับหุ่นแอนดรอยด์ สามารถเลือกมีเซ็กซ์ได้อย่างกับการเลือกสินค้าในห้าง ไม่ต้องเสียเวลาทำความรู้จัก ใครบ้างจะไม่ชอบอะไรง่ายๆ ทุกคนมองเห็นปัญหาอัตราการเกิดต่ำของประชากร และถึงแม้จะมีสวัสดิการสำหรับครอบครัวมนุษย์ของรัฐบาล มันก็ไม่ได้ผลหรอก เธอรู้
นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของธุรกิจที่เรียกว่า"เมล็ดความรัก" เธอซื้อพื้นที่จำลอง 800 ไร่ เพื่อที่จะปลูกเมล็ดความรัก จริงๆคอนเซ็ปต์คล้ายๆกับยาเสน่ห์ในยุคโบราณเพียงแต่เป็นวิทยาศาสตร์และจับต้องได้จริงมากกว่า ทันทีที่เข้าสู่ท้องตลาดเมล็ดก็ถูกขายออกเป็นจำนวนมาก เป็นธุรกิจขนาดใหญ่ที่ถูดส่งออกไปยัง อนานิคมอื่นๆของมนุษย์ คงเพราะมนุษย์ที่อยากมีเซ็กซ์กับมนุษย์คงมีเยอะพอๆกับมนุษย์ที่ไม่อยาก
มีกระแสวิจารณ์เป็นจำนวนมาก สำนักข่าวต่างอนานิคมประณามเธอ ว่าเมล็ดความรักคือ ความรักปลอมๆที่ถูกสร้างขึ้นจากโรงงาน บางอนานิคมถึงกับปฏิเสธเมล็ดความรัก ออกจากดาวของพวกเขา
"มีเซ็กซ์กับแอนดรอยด์มันของจริงตรงไหนวะ ควย!
และเมล็ดความรักของฉันก็ปลูกจากไร่ออแกนิคจำลองไม่ใช่โรงงาน!"
เธอโต้
เธอมีชื่อเสียงพร้อมกับชื่อเสียไปหลายดวงดาว มีคนชื่นชมและคนต่อต้าน และมีสามี ศรุต เป็นนักธุรกิจหนุ่ม ที่แสนจะสมบูรณ์แบบเว่อร์ พอๆกัน แต่เธอถูกบอกเลิกหลังจากที่คบมาได้แค่ 5 ปี
:ชิปหายแล้ว: คือสิ่งที่คิดขึ้นมาในหัวได้ทันที เธอลืมคิดถึงเรื่องหมดอายุลงไปในตอนผลิต
ในสื่อไม่มีข่าวไหนเกี่ยวกับการหมดอายุของเมล็ดความรักเลย เธอคิดว่าต้องมีอะไรผิดพลาดกับเมล็ดความรักที่เธอผลิตมาทั้งหมดแน่ๆ แต่ไม่ บางทีอาจจะผิดพลาดแค่เมล็ดความรักของเธอ แต่ช่างประไร เธอรวยอยู่แล้วจะผลิตขึ้นมาอีกกี่ครั้งก็ได้
ทยิดาอ้อนวอนขอให้เขาเชื่อใจ และดื่มเมล็ดความรักอีกครั้ง ศรุตปฏิเสธ
"มันไม่เกี่ยวกับเมล็ดความรัก ผมแค่ไม่รักคุณแล้ว มันก็แค่นั้น"
เธอไม่เข้าใจ และลงไปกอดขาศรุตเหมือนกับเด็กที่อยากได้ของเล่นในห้าง ศรุตใจอ่อนค่อนไปทางรำคาญ เขายอมดื่มอีกครั้ง แต่แล้วศรุตก็ไปอยู่ดี
หมอวินิฉัยว่าเธอแพ้เมล็ดความรักและเป็นคนแรกที่แพ้ พูดออกมาได้เฮงซวย ทยิดาเป็นคนคิดค้นขึ้นมาแท้ๆแต่เธอกับใช้มันไม่ได้อยู่คนเดียว อย่างน้อยก็ตอนนี้ กลายเป็นว่าสิ่งที่ผิดผลาดไม่ใช่เมล็ดความรักแต่เป็นตัวของทยิดาเอง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in